„Hej Lou, chcesz zrobić piosenkę z Gorillaz?”
„Czy to twój zespół z kreskówki czy coś?”
„Tak.”
„…. Ok, pewnie.”
W genialnym posunięciu, Damon w jakiś sposób zdołał nakłonić legendarnego pioniera elektroniki Lou Reeda z The Velvet Underground do dołączenia do jego zespołu na piosenkę. Podczas gdy Lou z pewnością nie odmawia współpracy (w tym samym roku nagrał album z Metallicą), ta piosenka w pełni wykorzystuje jego obecność, grając mocno na mocnych stronach pana Reeda.
Wynik jest trochę jak z lat 60-tych, które pomimo dziedzictwa Damona pozostają rzadkością w dyskografii Gorillaz. Re-Hash z S/T jest jednym, który przychodzi mi na myśl, ale niewiele więcej.
Ale SKoN jest o wiele bardziej autentyczny w swoim fundamentalistycznym podejściu. Być może to tylko songwriting Reeda w grze, ale dla mnie to czuje się jak zgodna współpraca, o wiele bardziej czasochłonna niż doświadczenie Shuana Rydera, jeśli dźwięk mówi cokolwiek.
Ponieważ brzmienie, szczególnie w technice sprzężeń gitarowych i rytmie basu, brzmi bardzo podobnie do zniekształconej elektroniki Velvet Underground z końca lat 60-tych, jak również do solowej kariery Lou we wczesnych latach 70-tych. W klawiszach, zarówno w harmonii jak i melodii, słyszę odrobinę Damona, więc można by to nazwać Lou Reed featuring Gorillaz.
Co ciekawe, Manuals gra na perkusji w tym utworze, i naprawdę można to stwierdzić. Jest tu pewien „Ringo-esque” bop, który dostajemy. Pojawia się tu również refren „The Purple, The People, The Plastic Eating People”, prowadzony przez Gruff Rhys, którzy pojawiają się wyłącznie na tym albumie.
Anywho, Lou pojawia się jako elektroniczny, robotyczny mędrzec w tej piosence, jak wszechwiedzący robot, dokładnie badający ludzkość i dający swoją diagnozę. Podczas gdy niektórzy mogą się z tym nie zgodzić, ja postrzegam tę piosenkę jako ostrożnie optymistyczną w tym sensie, że nie jest ona zbytnio potępiająca dla ludzkości w ogóle.
Na utworze, on bardzo kanalizuje groovy Lou Reed: figlarny w jego dostawie i słodki w jego tonie.
Przesłaniem piosenki jest to, że „natura” ludzkiej kultury wydaje się polegać na poświęcaniu autentyczności dla bezpieczeństwa. Powodem, dla którego tworzymy dla siebie te syntetyczne środowiska stworzone przez człowieka, jest to, że boimy się samotności, osądu, doświadczenia i nieznanego. Jesteśmy jak dzieci, w tym sposobie myślenia, jak sądzę, nieustannie starając się znieczulić nasze zmysły, aby nie przytłoczyć się informacjami.
Ale używamy tego strachu, aby uzyskać wszystko, co chcemy. Okłamujemy naszych pracodawców w nadziei, że utrzymają nas przy sobie, działając jako pochlebców. Okłamujemy naszych kochanków w nocy, próbując namalować prostszy świat w imię bezpieczeństwa, mimo że wiemy, że te rzeczy nie istnieją.
I to jest zupełnie naturalne. Świat jest odważny i nowy, jeśli chodzi o zrozumienie, jak technologia naprawdę działa i ma na nas wpływ. Więc ta faza minie, nawet jeśli Lou nie jest w pobliżu, aby to zobaczyć.
Tak, są tylko 3 wykonania tej piosenki na żywo. To wszystko, co kiedykolwiek będzie, niestety, ponieważ Lou odszedł kilka lat po światowej trasie Plastic Beach.
Moje doświadczenie z wersją na żywo było takie, że byłem całkowicie zauroczony Reedem, ale tylko dlatego, że domagał się, aby jego sprzężenie zwrotne było wielokrotnie podnoszone, co doprowadziło do kilku problemów z dźwiękiem podczas piosenki. W zestawieniu z tym, Damon i zespół byli absolutnie zachwyceni, nosząc ogromne uśmiechnięte grymasy przez cały czas.
Moje przypuszczenie jest takie, że Lou chciał odegrać rolę krętacza na tym, co było ewidentnie legendarnym show. Po części dlatego, że fakt, iż tam był, uczynił go legendarnym, a on o tym wiedział. Ale oglądając nagranie jeszcze raz, trudno zaprzeczyć, że na końcu stara się stłumić uśmiech. Powiedziałbym, że bawił się świetnie.
To miła piosenka, prosta i być może bardziej wyluzowana niż ta, do której przywykliśmy w przypadku Gorillaz, ale niezaprzeczalnie skuteczna.
Edit: dwa lata później najwyraźniej istnieje jakaś teoria, że ta piosenka jest o prezerwatywach, zarówno metaforycznie jak i dosłownie, co moim zdaniem ma dużo sensu. To tak jak, możesz uprawiać seks bez konsekwencji, ale w pewien sposób konsekwencje są tym, co sprawia, że uprawianie seksu jest tak znaczące, wiesz?
Iduno, naprawdę mi się to podoba.