Noble Roman’s, Inc. v. Hattenhauer Distrib. Co., No. 1:14-cv-01734-WTL-DML, 2016 WL 1162553 (S.D. Ind. Mar. 24, 2016)
W tej sprawie sąd przychylił się do wniosku powoda o wydanie nakazu ochronnego i nakazał, aby pozwanemu zakazano uzyskiwania informacji poszukiwanych od akcjonariusza powoda na podstawie wezwań do stawiennictwa. Dochodząc do tego wniosku, sąd przeprowadził analizę niedawno znowelizowanych przepisów Fed. R. Civ. P. 26(b)(1), podkreślając zasadę proporcjonalności, i ostatecznie stwierdził, że wezwania pozwanej stanowiły „discovery run amok” i „nie spełniają testu proporcjonalności zgodnie z Regułą 26(b).”
W tym sporze o opłaty licencyjne między powodem, franczyzodawcą, a pozwanym, franczyzobiorcą, pozwany wniósł powództwo wzajemne twierdząc, że powodowi nie pozwolono na przeprowadzenie audytu, który ujawnił jego rzekome niedopłaty opłat licencyjnych oraz że prawdziwym bodźcem do przeprowadzenia audytów i ich „wadliwej metodologii” była „zła kondycja finansowa” powoda. Na poparcie swojego roszczenia wzajemnego, strona pozwana doręczyła wezwanie do „głównego udziałowca” strony powodowej, domagając się przedstawienia 23 „szeroko zakrojonych” kategorii dokumentów i zeznań w trybie Reguły 30(b)(6), zasadniczo sprowadzających się do „każdego dokumentu i każdej informacji, jaką posiada (…) na temat każdego aspektu działalności gospodarczej, finansów, planów marketingowych i struktury zarządzania”. We wniosku o wydanie nakazu ochronnego strona powodowa argumentowała, że strona pozwana uzyskała zgodę na dochodzenie od strony powodowej informacji dotyczących jej roszczeń wzajemnych oraz że informacje uzyskane od akcjonariusza będącego osobą trzecią nie „w istotny sposób przyczyniły się do rozwoju tych teorii, lecz stanowiły ekspedycję wędkarską, która nie powinna być dozwolona.”
W odpowiedzi na wniosek strony powodowej, strona pozwana „biła w bębenek 'istotności'”, ale „nigdy nie próbowała wykazać, że odkrycie jest w jakikolwiek sposób proporcjonalne do potrzeb sprawy.” To, sąd stwierdził, było „niewystarczające.”
Po dwóch przykładach ilustrujących „rażącą nieproporcjonalność” wniosków, w tym braku wyjaśnienia przez pozwaną, dlaczego analiza akcjonariusza praktyk zarządzania i perspektyw finansowych powoda była „rozsądnie konieczna”, sąd stwierdził, że „dokumenty i wezwania pozwanej do złożenia zeznań … stanowią odkrycie w amoku”. Oświadczając, że wezwania „nie spełniają kryterium proporcjonalności zgodnie z 26(b)”, sąd przychylił się do wniosku o wydanie nakazu ochronnego.
Pełna kopia nakazu sądu jest dostępna tutaj.