52-letni mężczyzna z nadciśnieniem tętniczym został przyjęty z historią nagłego początku kołatania serca, światłowstrętu i duszności. W badaniu przedmiotowym był apiroksyjny, z ciśnieniem tętniczym 113/52 mm Hg i tętnem 110 uderzeń na minutę. Szmery skurczowe i wczesnorozkurczowe były miękkie, osłuchiwanie klatki piersiowej prawidłowe; nie stwierdzono rozbieżności hemodynamicznych między lewą a prawą stroną ani cech zapalenia wsierdzia. W EKG stwierdzono rytm zatokowy z inwersją załamka T w odprowadzeniach V1-V3, a zdjęcie RTG klatki piersiowej było prawidłowe. Pełna morfologia krwi i enzymy sercowe były prawidłowe, natomiast w badaniach biochemicznych stwierdzono podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny (odpowiednio 14,0 mmol/l i 378 mmol/l). Dzień później wykonano przezklatkowe badanie echokardiograficzne, w którym stwierdzono poszerzoną prawą komorę, prawidłową wielkość lewej komory z dobrą funkcją skurczową, bez wegetacji i nieprawidłowości zastawkowych. Widoczny był nieprawidłowy kolorowy strumień płynący z aorty w kierunku prawego serca, sugerujący pęknięcie tętniaka zatoki Valsalvy do prawego przedsionka lub komory. Pilne cewnikowanie serca ujawniło podwyższone ciśnienie w prawym sercu i skokowy wzrost saturacji tlenem na poziomie prawego przedsionka. Ciśnienie w aorcie wstępującej wynosiło 105/49 mm Hg, a aortogram potwierdził pęknięcie zatoki Valsalvy do prawego przedsionka (patrz panel); stosunek shuntów obliczono na 1,65:1. Pacjent został przewieziony na oddział intensywnej terapii w celu hemofiltracji przed przeniesieniem do naprawy pękniętej zatoki w trybie pilnym tego samego dnia. Pacjent powrócił do zdrowia i został poddany kontroli na oddziale ambulatoryjnym, a jego stan jest dobry.
Prawy przedni skośny widok aortogramu demonstrujący pękniętego tętniaka zatoki Valsalvy do prawego przedsionka. Ruchomy obraz tej ryciny jest dostępny na stronie internetowej Heart pod adresem http://www.heartjnl.com/supplemental/
Rozpoznanie pękniętego tętniaka zatoki Valsalvy należy podejrzewać u pacjentów zgłaszających się z ostrymi zaburzeniami hemodynamicznymi i szmerami sercowymi; u takich pacjentów należy pilnie wykonać badanie echokardiograficzne. Ostateczne rozpoznanie często wymaga cewnikowania serca i, o ile nie podejrzewa się zapalenia wsierdzia, należy wykonać aortogram.