Podczas jazdy przez 26-milowy tunel mostu Chesapeake Bay nierzadko można zobaczyć łódź podwodną, lotniskowiec, statki towarowe lub wiele innych jednostek pływających zmierzających do portu w Norfolk. Statki zostały wprowadzając obszar od Norfolk został rozliczony w 1600’s. Oczywiście, co następuje, to katastrofy, kolizje lub straty spowodowane pogodą, które tworzą rozrzucone wraki. Podczas II wojny światowej, statki zaopatrzeniowe regularnie opuszczały ten obszar, aby wspomóc wysiłek wojenny wypełnione materiałami. Czołgi, ciężarówki i amunicja były częstymi ładunkami wśród innych potrzebnych materiałów do wsparcia działań wojennych. Dwa takie wraki to John Morgan (maks. głębokość 110′) i Lillian Luchenbach (maks. głębokość 105′), inne wraki to Tiger i Santore, które leżą w płytszej wodzie (60′). Wszystkie wymienione miejsca zostały obłożone drutem, aby zmniejszyć zagrożenie dla statków zmierzających do kotwicowiska. Miejsca w przedziale powyżej 100 stóp mają zwykle większą rzeźbę terenu. Od czasu do czasu barki lub nieczynne holowniki są specjalnie zatapiane, aby stworzyć i rozszerzyć system sztucznej rafy, który został stworzony w celu przyciągnięcia i utrzymania lokalnej populacji ryb.
.