Na przełomie Czwartej Ery, w roku 3E 433, cesarz Uriel Septim VII został zamordowany, a Amulet Królów zniszczony. To uruchomiło łańcuch wydarzeń, który doprowadził do upadku imperium i na zawsze zmienił relacje między ludźmi a bogami.
Zamachowcy najpierw zaatakowali Imperatora w Wieży Białego Złota. Podczas gdy Ostrza powstrzymały ich, Imperator zszedł do lochów, do tajnej drogi ucieczki wbudowanej w jedną z cel więziennych. Z sobie tylko znanych powodów, Imperator ułaskawił szczęśliwego więźnia w tej celi. Niektórzy twierdzą, że więzień ten przypominał mu przyjaciela z dzieciństwa. Inni twierdzą, że był to moment przepowiedni. Jakkolwiek by nie było, więzień ten odegrał ważną rolę w historii Imperium i Tamriel – z pewnością był to znak, że sami bogowie byli w pracy.
Ścigający zabójcy zabili ochroniarzy Bladesa w nieustającej serii podstępnych ataków. W końcu dopadli samego Imperatora. Przed śmiercią Uriel Septim VII podarował więźniowi Amulet Królów, który jakimś cudem wydostał się z cesarskich kanałów na światło dzienne.
Obecnie wiadomo, że zamach był dziełem grupy daedrycznych kultystów znanych jako Mityczny Świt. (Ci, którzy wciąż podejrzewają Mroczne Bractwo, powinni wziąć pod uwagę dwa fakty: po pierwsze, potrzebowaliby tylko jednego zabójcy, a nie małej armii; po drugie, Mroczne Bractwo nigdy nie byłoby tak głupie, by skutecznie wypowiedzieć wojnę Imperium i tym samym zapewnić sobie całkowite zniszczenie.
Amulet Królów wypłynął na powierzchnię w Weynon Priory niedaleko Chorrol. Jauffre, tajemniczy Wielki Mistrz Ostrzy i głowa klasztoru, wziął amulet w posiadanie. Posłaniec został wysłany do Kvatch, aby odnaleźć skromnego kapłana imieniem Martin. Nie wiedząc nawet o sobie, Martin był bękarcim synem Uriela Septima VII i ostatnim spadkobiercą Rubinowego Tronu. Tylko on mógł użyć Amuletu Królów, aby rozpalić Smocze Ognie, które chronią barierę między Tamriel a Oblivionem, i ocalić świat przed intrygą Mitycznego Świtu.
Więzień przybył do Kvatch i zastał je opanowane przez daedry, które wylały się z nowo otwartej Bramy Oblivionu, początku niszczycielskiego Kryzysu Oblivionu, obejmującego całe Imperium. Nie wiadomo, w jaki sposób więzień zamknął bramę. Po zamknięciu, Martin i pozostali przy życiu strażnicy z Kvatch odpędzili daedry.
Teraz znany jako Bohater Kvatch, więzień i Martin wrócili do Weynon Priory, tylko po to, by odkryć, że klasztor został splądrowany, a Amulet zabrany. Jauffre przeżył jednak atak i cała trójka udała się do Świątyni Władcy Chmur, bastionu Ostrzy. Ta sekretna forteca w górach poza Brumą jest miejscem, gdzie Martin był bezpieczny, podczas gdy Bohater Kvatchu szukał zaginionego Amuletu.
Wiedząc tylko, że tajemnicza grupa zwana Mitycznym Świtem stała za zabójstwem i kradzieżą Amuletu, Bohater Kvatchu został wysłany by zlokalizować kult. Z pomocą Baurusa, ostrza w służbie Imperatora, w jakiś sposób użyli Komentarzy do Mysterium Xarxes, ezoterycznych dzieł szaleńca Mankara Camorana, które skierowały ich do sekretnego legowiska Mitycznego Świtu. Uczeni zaznajomieni z Komentarzami twierdzą, że miejsce to nie jest w nich bezpośrednio wspomniane. Jak tego dokonali pozostaje tajemnicą.
Nie istnieją żadne oficjalne zapiski na temat tego, jak Bohater Kvatch przeniknął do legowiska Mitycznego Świtu w pobliżu Jeziora Arrius. Istnieje bardowska opowieść, która twierdzi, że Bohater użył podstępu i przebrania, ale to tylko spekulacje. Odkryto, że Mankar Camoran stał za Mitycznym Świtem i że grupa czciła daedrycznego księcia Mehrunesa Dagona. Mankar Camoran wierzył, że jest bezpośrednim potomkiem Camorańskiego Uzurpatora, niesławnego pretendenta do tronu Valenwood.
W jakiś sposób Bohater uciekł z Mysterium Xarxes, świętą księgą kultu Mitycznego Świtu. Mankar Camoran uciekł do Oblivionu z Amuletem Królów. Z pewnym wysiłkiem i wielkim ryzykiem dla jego zdrowia, Martin rozszyfrował Mysterium Xarxes i zamierzał użyć go do otwarcia bramy do Mankar Camoran, aby odzyskać Amulet Królów.
Zanim Martin mógł wykonać rytuał otwierający bramę, Mehrunes Dagon otworzył Wrota Oblivionu poza Brumą. Bohater z Kvatch uratował miasto i Martina, wchodząc przez bramę i zamykając ją, zanim daedryczny silnik oblężniczy mógł zniszczyć Brumę i Świątynię Władcy Chmur. Wiele pieśni i historii zostało opowiedzianych o tej bitwie i nie będę ich tutaj przytaczał. Bohater Kvatch był teraz znany jako Zbawiciel Brumy.
Z bezpiecznym miastem i Świątynią Władcy Chmur, Martin otworzył portal do „Raju” Mankara Camorana. Szczegóły tego, co wydarzyło się w tym miejscu nie zostały zapisane. Wiadomo jedynie, że Zbawiciel Brumy udał się do tego raju, zabił Mankara Camorana i wrócił z Amuletem Królów.
Z Amuletem w ręku, Martin Septim przedstawił się Radzie Starszych, aby zostać koronowanym na Cesarza całego Tamriel. Po koronacji planował ponownie rozpalić Smocze Ognie i zapieczętować Tamriel przed Oblivion. W ostatniej próbie powstrzymania go, Mehrunes Dagon rozpoczął atak na Imperial City, otwierając kilka Bram Oblivionu w samej stolicy. Niekoronowany Martin dołączył do walki na ulicach miasta.
Mehrunes Dagon sam opuścił Oblivion i wkroczył do Tamriel, łamiąc przymierze. Tylko nie rozpalone Smocze Ognie pozwalały na to, by było to możliwe. Teraz, gdy bariera została rozerwana, było już za późno na ponowne rozpalenie Ogni. Martin Septim zdecydował się na ostateczne poświęcenie – rozbił Amulet Królów, by stać się awatarem boga Akatosha i stoczyć bitwę z Mehrunesem Dagonem.
Pisze o tej bitwie różnią się diametralnie. Wiemy jednak, że Mehrunes Dagon został pokonany i odesłany do Oblivionu. Awatar Akatosha został zamieniony w kamień i do dziś można go zobaczyć w Świątyni Jedynego w Imperial City. Amulet przepadł, smocze ognie zostały ugaszone, a ostatni Imperator Smoczej Krwi nie żyje, a bariera do Oblivionu została zamknięta na zawsze.