W latach 70-tych przemysł restauracyjny i zwyczaj jedzenia w restauracjach rozwijały się w szybkim tempie. Dekada ta była pod wieloma względami bramą do teraźniejszości. Pomimo problemów ekonomicznych (recesja i inflacja), kryzysu energetycznego, upadku miast, przestępczości i rosnących cen w restauracjach, restauratorzy nadal wzrastali.
Prezydent National Restaurant Association ogłosił „Dining out jest istotną częścią stylu życia tego wielkiego kraju”, zauważając w 1976 roku, że jeden z trzech posiłków był spożywany poza domem.
Patronat restauracji był zachęcany przez wszystkie rodzaje rzeczy, w tym rozluźnione prawa alkoholowe w dawniej suchych stanach i hrabstwach, które przyniosły więcej restauracji na przedmieścia, rozprzestrzenianie się kart kredytowych, więcej pracujących żon i matek, kultura młodzieżowa, a ja-pokolenie poszukiwanie dywersji.
Nowy Jork był przykładem problemów napotykanych przez restauracje w niespokojnych wewnętrznych miastach. Strach przed przestępczością powstrzymywał ludzi przed wyjściem na kolację. Restauracje zamknięte, niewiele nowych otwartych, i gotówki ograniczone ocalałych zaczął handlu kupony na mocno obniżonych posiłków do reklamy. Ale gdy Nowy Jork zmagał się z problemami, Kalifornia przeżywała kulinarny renesans, podobnie jak inne części kraju. Nadal, wiele z USA chciał tylko stek i ziemniaki, a hamburger był najczęściej zamawianych pozycji menu w całym kraju.
Liczba formatów restauracji i koncepcji w obliczu starości, ale nowe pojawiły się na scenie w szybkim tempie. Going, dzieje, lub poszedł były automaty, kawiarnie, kuchnia kontynentalna, jadłodajnie, drive-ins, formalne posiłki, żydowskie restauracje mleczarskie, i restauracje polinezyjskie, nie wspominając o regule elitarnej kuchni francuskiej.
Sieci fast-food nadal rosnąć, z liczbą firm rosnących o około dwie trzecie. Wzrost był szczególnie silny w Midwest, który został ukierunkowany jako region podatny na ich odwołania. Toledo zostało obdarzone Hardee’s, Perkins Pancakes, sieci meksykańskiej, a w 1972 roku przybycie dwóch jadłodajni Bob Evans. Inne miasto w Ohio, Columbus, zostało ochrzczone mianem rynku testowego dla nowych fast-foodów, a Junction City KS, graniczące z Fort Riley, wyglądało jak raj dla franczyzobiorców. Dla kontrastu, w Bostonie w 1970 roku był tylko jeden Burger King i jeden McDonald’s.
Wraz z sieciami i brakiem (taniej) pomocy kuchennej nastąpił wzrost wykorzystania przez restauracje gotowych dań i mikrofalówek. W odpowiedzi, gminy w całym kraju uchwalił rozporządzenia w celu ochrony konsumentów przed fałszywych roszczeń na menu, wiele z nich koncentruje się na nadużywaniu słów „świeże” i „domowej roboty.”
Jak kraj został pochłonięty przez fast food, doświadczył rozkwitu restauracji specjalizujących się w etnicznych, rzemieślniczych i naturalnych produktów spożywczych. Hippisowskie i feministyczne restauracje podkreślały uczciwe, chłopskie posiłki w stylu. Rosnące zainteresowanie odżywianiem sprawiło, że popularne stały się bary sałatkowe. W menu pojawiały się kiełki fasoli, cukinia i więcej ryb. Bywalcy dowiedzieli się, że chińskie jedzenie nie ogranicza się do kantońskiego, ale może być również mandaryńskie, szechuańskie czy hunan. Kiedyś marnie za luksusowym wystrojem, nienaganną obsługą i sławnymi patronami, jedzenie zajęło centralne miejsce w restauracjach deluxe, ponieważ wyczyścili Beef Wellington ze swojego repertuaru i podjęli wezwanie do kulinarnej kreatywności i autentyczności.
Choć nie nieznane we wcześniejszych dekadach, restauracja-jako-rozrywka-venue weszła w pełnym rozkwicie z rozprzestrzenianiem się restauracji tematycznych z nieznośnie słodkimi nazwami, takimi jak Orville Bean’s Flying Machine & Fixit Shop. Aby uzupełnić kurczącą się podaż starych witraży, budek telefonicznych i foteli fryzjerskich, firmy zajmujące się wyposażeniem restauracji zaczęły produkować reprodukcje antyków.
Jakkolwiek szalony i wymieszany krajobraz żywności, Ameryka stała się krainą restauracji na każdy gust i portfel.
Highlights
1971 – W Berkeley CA Alice Waters i przyjaciele znaleźć Chez Panisse, zaznaczając ruch studentów uczelni i absolwentów w dziedzinie restauracji, wybór kariery, która zaczyna mieć cachet.
1972 – NYC’s Le Pavillon, uważany za najlepszy francuski restauracja w USA, zamyka się. W Kansas City MO pierwszy Houlihan’s Old Place, ozdobione nostalgią-inducing akcenty dekoracyjne, otwiera, podobnie jak Mollie Katzen’s natural-food Moosewood Restaurant w Ithaca NY.
1972 -Suchy od 1855 roku, Evanston IL, siedziba Women’s Christian Temperance Union, przyznaje licencje alkoholowe do dwóch hoteli i sześciu restauracji. Ich biznes podwaja się w ciągu kilku miesięcy.
1973 – Hrabstwo Los Angeles staje się pierwszą jurysdykcją w kraju, która wprowadza w życie rozporządzenie „prawda w menu”. Podczas programu pilotażowego, malownicze Sea Lion Restaurant w Malibu jest złapany sprzedaży tej samej ryby pod pięcioma różnymi nazwami z pięciu różnych prices.
1974 – Chicago pisarz żywności rzuca zimną wodę na argumenty o tym, która restauracja ma najlepszą lasagne, twierdząc, że debatujący „może znaleźć, że ten sam lasagne w restauracjach w całym kraju” dzięki uprzejmości Invisible Chef, Armour, lub Campbell’s.
1974 – Restaurator Vincent Sardi spearheads kampanię, aby uzyskać nowojorczyków do jedzenia na zewnątrz, twierdząc, że miasta głównych restauracji stracił do 20% ich działalności w ciągu ostatnich dwóch lat, a tym samym przyspieszenie zamknięcia 20 wiodących restauracji.
1976 – Dyrektor generalny dostawcy restauracji Rykoff mówi, że podczas gdy jego firma kiedyś dostarczała całe pomidory, teraz dostarcza pomidory pokrojone w kostkę, „ponieważ operator po prostu nie może sobie pozwolić na zapłacenie komuś, kto je pokroi.”
1976 – Chicagowska firma restauracyjna Richarda Melmana, Lettuce Entertain You Enterprises, operator RJ Grunts, Great Gritzbe’s Flying Food Show i Jonathan Livingston Seafood, otwiera Lawrence of Oregano i przygotowuje się do przejęcia krzykliwej Pump Room.
1977 -Industry czasopismo Restaurant Business publikuje wyniki badań pokazujące, że średnio, mąż & pary żona jeść na zewnątrz dwa razy w miesiącu, wydać $ 14,75 plus napiwek, wolą swobodne restauracje, i mają tendencję do zamówienia przed kolacją koktajle i dania nie dostają w domu. Mierzone przez sprzedaż, Lincoln NE jest jednym z wiodących miast w kraju dla eating out.
1977 – Raz charakteryzuje się nijakością, San Diego teraz ma restauracje specjalizujące się w kuchniach z całego świata, poprawa jeden obserwator przypisuje w części do nowego przemysłu lotniczego tam.
1978 – Recenzent w Columbia MO skarży się, „Ceglana podłoga i filary, stare zdjęcia, lampy Tiffany’ego, witraże i wykończenia na szczytach kabin, jak również obracające się pojedyncze ostrza, staromodne wentylatory znajomy rodzaj dekoracji w tych dniach i jestem coraz trochę znużony sameness tak wielu restauracji.”
1979 – Jak rok kończy recenzent restauracji Phyllis Richman zauważa, że więcej ludzi je na zewnątrz niż kiedykolwiek wcześniej, przekształcając niegdyś słabe Washington D.C. w „co jest znane jako Restaurant Town.”
.