Scieżka shikimatu (ścieżka kwasu shikimowego) jest siedmiostopniową ścieżką metaboliczną wykorzystywaną przez bakterie, archaea, grzyby, algi, niektóre pierwotniaki i rośliny do biosyntezy folianów i aminokwasów aromatycznych (fenyloalaniny, tyrozyny i tryptofanu). Ścieżka ta nie występuje u zwierząt (w tym u ludzi), które zamiast tego muszą pozyskiwać te niezbędne aminokwasy z diety. Może to być albo poprzez bezpośrednie spożycie roślin lub mikroorganizmów, lub ich pośrednie spożycie poprzez spożycie innych zwierząt.
Siedem enzymów zaangażowanych w ścieżkę shikimate to syntaza DAHP, syntaza 3-dehydroquinate, dehydrataza 3-dehydroquinate, dehydrogenaza shikimate, kinaza shikimate, syntaza EPSP i syntaza chorismate. Szlak rozpoczyna się od dwóch substratów, pirogronianu fosfoenolu i 4-fosforanu erytrozy, a kończy na chorizoanie, substracie dla trzech aminokwasów aromatycznych. Piątym enzymem zaangażowanym w proces jest kinaza shikimianowa, enzym, który katalizuje zależną od ATP fosforylację shikimianu, tworząc 3-fosforan shikimianu (przedstawiony na poniższym rysunku). 3-fosforan shikimatu jest następnie sprzęgany z pirogronianem fosfoenolu w celu uzyskania 5enolopirogronianu-3-fosforanu za pośrednictwem enzymu syntazy 5enolopirogronianu-3-fosforanu (EPSP).
Potem 5-enolpyruvylshikimate-3-phosphate jest przekształcany w chorismate przez chorismate synthase.
Kwas grejpfrutowy jest następnie syntetyzowany przez Claisen rearanżację chorismate przez chorismate mutase.
.