„Things to Be Thankful For” in November of 1933: Pralki. Delineator magazine, p. 29.
„Things to be grateful for”. Dokładnie o tym myślałem, kiedy czytałem ten artykuł z lipca 1927 roku:
The Delineator Institute Presents Modern Methods of Laundering, Delineator magazine, July 1927, s. 40 (szczegół)
Przejdę przez ten artykuł, krok po kroku, w następnym poście (Część 2). Po pierwsze, dla tych zbyt młodych, aby pamiętać, dlaczego kobiety miały „Wash Day Blues”, trochę tła.
Little Lulu dzień-of-the-week haftowane ręczniki do naczyń. Katalog McCall Needlework, maj 1950. Mała Lulu była postacią z kreskówki w gazecie.
Poniedziałek był dniem prania – nawet jeśli byłaś lalką lub postacią z kreskówki. We wtorek był dzień prasowania. W środę cerowało się ubrania i wymieniało guziki zerwane w praniu.
Poduszki do prania „Raggedy Ann”; wzór haftu McCall, katalog z maja 1950 roku.
Jako dziecko w latach 50-tych, widziałem moją matkę i babcię robiącą pranie z pralkami bardzo podobnymi do tej:
Ad for a Thor washing machine, Delineator, November 1928, p. 78.
To znaczy, że rozpoznaję wiele z kroków w „Modern Methods of Laundering” (1927) i mogę być w stanie trochę wyjaśnić. Byłem dzieckiem z klasy robotniczej; moi rodzice pobrali się w 1933 roku – i jako dziecko w 1950 roku nie zdawałem sobie sprawy, że moi rodzice i ich przyjaciele wciąż używali urządzeń, które były o dwadzieścia lat przestarzałe. Ten wałek na górze maszyny to „wyżymaczka”, dwa wałki z drewna lub twardej gumy, które wyciskały nadmiar wody z twoich ubrań – i wyciskały w nich przypadkowe zagniecenia.
Wyciskarka była również nazywana „maglem”. Widzisz tę dźwignię/śrubę regulującą ciśnienie na górze? Jeśli miałeś do czynienia z zabytkową odzieżą, która nadawała się do prania, prawdopodobnie zauważyłeś wiele oderwanych guzików na koszulach i bluzkach. Winę za to ponosi magiel. Magiel nie był przyjazny dla szklanych lub perłowych (muszelkowych) guzików. Był również prawdziwym zagrożeniem dla palców, włosów i gospodyń domowych noszących suknie z długimi krawatami, szalikami lub wstążkami na szyi. To zdjęcie wyjaśnia pochodzenie wyrażenia „być przepuszczonym przez wyżymaczkę.”
Kobieta wkładająca mokre ubrania do wyżymaczki (która ma silnik elektryczny,) czerwiec, 1927. Po wyciśnięciu wody z mydłem, ubrania były płukane i ponownie przekładane przez wyżymaczkę. Stanie w kałuży wody na podłodze podczas obsługi pralki elektrycznej? Not recommended.
Mój ojciec był bardzo ostrożny, aby nigdy nie używać niegrzecznego języka wokół mnie, i to prawdopodobnie dlatego ten moment zrobił takie wrażenie: Pewnego dnia, kiedy wrócił do domu z pracy, moja matka powiedziała mu, że klientka dzwoniła kilka razy i że brzmiała na zdenerwowaną. Mój ojciec westchnął i powiedział: „Coś ją wkurzyło w cycki”. Teraz za każdym razem, kiedy robię mammografię, przypominam sobie naszą starą pralkę i myślę: „cycek w wyżymaczce….”. To zawsze wywołuje u mnie uśmiech. (Dzięki, tato!)
Kobieta używająca gładkiego pręta kołka lub trzonka od miotły do wyciągania ubrań z gorącej wody przed włożeniem ich do magla. Reklama mydła Fels Naptha Soap, Delineator, marzec 1927.
Kolejna dygresja: Zanim umiałam czytać, myślałam, że mydło naptha to „Nap, the Soap” – jak „Smokey, the Bear.”
Aby zrozumieć entuzjazm pisarzy dla „Nowoczesnych metod prania” w 1927 roku, spójrzmy na wcześniejsze porady dotyczące pralek:
Z artykułu o wyborze pralki, Delineator, Aug. 1926, s. 21. Podgrzej wodę na kuchence, wlej ją do pralki.
Ta staromodna maszyna nie jest elektryczna – aby poruszyć ubrania, myślę, że kołyszesz wannę z tą dużą dźwignią z boku. Ty ogrzewasz wodę na (lub w) twój piecu, niesie je maszyna jeden wiadro przy czasem until wanna jest pełna, trze ubrania na washboard inside wanna usuwać upartego brud, i drenaż brudna woda out od kranu blisko dna w wiadro. Niesie wiadro do zlewu lub tylnego ganku. Spuść wodę. Aby wypłukać ubrania, powtórz ten proces. Dwa płukania polecać. (Moja matka czasami płukała pierwszy ładunek, przeprowadzała go przez wyżymaczkę, następnie dodawała mydło i kombinezony mojego ojca do jeszcze ciepłej wody do płukania, aby umyć następny ładunek. Kiedy trzeba było napełnić i opróżnić wannę ręcznie, to była oszczędność czasu.)
Niesienie wiader z wodą i dużych, ciężkich koszy pełnych mokrej odzieży (zabierało się ją na zewnątrz i wieszało na linie do suszenia) było ciężką pracą. Zauważ jak muskularnie wygląda ta praczka. („Praczka” było bardziej grzecznym opisem pracy.)
Praczka i gospodyni domowa, reklama prześcieradeł z Pepperell, Delineator, luty. 1925.
W rzeczywistości ten budżet domowy na 1924 r. zakłada, że żadna kobieta, którą stać na pralkę, nie wypierze własnymi rękami niczego cięższego niż bielizna i pończochy. A zrobienie prania zajmowało praczce dwa dni.
Sugerowany budżet, czasopismo Delineator, lipiec 1924 r. Zaraz po kosztach mieszkaniowych i grzewczych jest koszt prania (prawie połowa czynszu!) „Płaska praca” byłaby dużymi rzeczami, ciężkimi, gdy są mokre, jak koce, prześcieradła i obrusy, które wymagały czasu, aby prasować, too.
Wygodniejsza pralka, którą napełniasz wężem, a która opróżnia się do specjalnego odpływu w podłodze twojego domu. Sierpień, 1926.
Do 1933 roku, lepszej jakości myjki miały pompę wodną, która pozwalała brudną wodę wydalać przez wąż do zlewu lub odpływu – jak myjki robią dzisiaj.
W pralkach dodano pompę wodną do opróżniania maszyny. Delineator, Nov. 1933, s. 29. „Połowa ciężkiej pracy przy praniu polega na obchodzeniu się z wodą…. Robotnik nie powinien musieć jej podnosić.”
„Usługi pralki zastąpiły praczkę, a energia elektryczna zastępuje siłę kobiet w praniu ubrań”. – Delineator, sierpień 1926. To nie jest mówić ty mogłeś stawiać ładunek w pralce, iść dalej, i dostawać dalej z inny housework.
Wybierać pralkę, Delineator, Aug. 1926, p. 21.
There był całkiem różnorodność maszyn style. Niektóre te wydają się mieć wyżymaczki które mogą korbujący ręcznie, chociaż artykuł wspominał znaczenie wyżymaczka który może zamykający w few pozycjach i który ma „bezpieczeństwa uwolnienie który może szybko i łatwo operujący” – w przypadku twój włosy lub palce łapali w maglownicy. Także, elektryczny silnik pralki – zazwyczaj widoczny pod maszyną – „musi być chroniony od wody.”
Maytag pralka reklama, Better Homes and Gardens, Kwiecień 1930.
Pomysł budowania pudełka wokół maszyny, aby ukryć silnik był wciąż nowy. Byłem zaskoczony widząc tę reklamę z 1929 roku dla pralki Savage, która nie potrzebowała magla do wyżymania; miała cykl wirowania.
Bezprądowa pralka Savage nie używała magla do wyciągania wody z ubrań. Reklama, Delineator, luty 1929. Dziesięć funtów ubrań „z kosza do linii w godzinę.”
Szczegóły reklamy pralki wirnikowej Savage, luty 1929. Magazyn Delineator. „Opróżnia się” automatycznie!
Niemniej jednak, maglowe pralki nadal były sprzedawane. Ta maszyna Thor używała silnika, który prowadził wyżymaczkę, aby również prowadzić magiel – części były wymienne.
Ad for Thor washer with wringer and interchangeable mangle iron. Better Homes and Gardens, Feb. 1930, p. 53.
„Od pralki do prasowalnicy w 10 sekund”. Reklama maglownicy Thor, 1930 rok. Czy to nie wygląda na łatwe?
Gdy nie było tkanin z „trwałą prasą”, prasowanie dużych, płaskich rzeczy, takich jak obrusy, prześcieradła, poszewki na poduszki i ręczniki do naczyń zajmowało dużo czasu. W latach pięćdziesiątych mój ojciec kupił żelazko obrotowe – z drugiej ręki – i zaczął go używać, chociaż szybko odkryliśmy, że prasowanie na nim koszul, sukienek i innych ubrań wymagało więcej umiejętności, niż mieliśmy czasu opanować.
Używanie „magla” lub żelazka obrotowego, Delineator, czerwiec 1929. Przepuszczenie przez nią dużego arkusza nie było takie proste.
Siedząc obok pralki, aby użyć żelazka obrotowego, które, podobnie jak wyżymaczka, obracało się. Thor reklama, 1929.
Na pewno trzeba było się upewnić, że podłoga jest zmopowana i sucha przed włożeniem arkusza przez tę maszynę podłączoną do pralki. Przy cenie 149,25 dolarów, kombinacja Thor byłaby sporą inwestycją (niektóre rodziny żyły za około 35 dolarów tygodniowo w 1925 roku).
Z drugiej strony, kobieta (jak moja teściowa), która była chętna do podjęcia w praniu i prasowaniu może uzupełnić dochód rodziny.
„Iron on Tuesday” embroidery pattern, McCall Needlecraft catalog, Nov. 1950.
If you hired a laundress for two days a week, as recommended, the second day would be devoted to ironing.
Żelazko elektryczne Sunbeam, 1924 reklama. The „set” included the iron and a box to store it in.
The electric iron was certainly an improvement over the irons my grandmother heated on the stove (she had two or three – one getting warm while another was in use) but you needed to „sprinkle” your clothes to dampen them before ironing – until the steam iron arrived.
Spryskiwacz do zwilżania ubrań. Woman’s Home Companion, wrzesień 1936. W 1950 roku moja babcia używała butelki do napojów z zakupionym korkiem i perforowaną metalową górą – jak duża solniczka, ale zawierająca wodę.
Jednakże w czasie, gdy ten rozpylacz był przedstawiony, żelazko parowe również mogło być zakupione.
„Żelazko parowe”, jak wyjaśnia Woman’s Home Companion, wrzesień 1937. „Nie potrzebujesz mokrej szmatki do prasowania wełny i nie potrzebujesz spryskiwania do suchych tkanin.”
Pokażę cały, krok po kroku, ilustrowany artykuł „The Delineator Institute Presents Modern Methods of Laundering,” z 1927 roku, w następnym poście.
Odziedziczyłem ten ręcznik do naczyń Sunbonnet Sue. Była kiedyś częścią zestawu siedmiu ręczników day-of-the-week. Sue, pochylona nad swoją umywalką, była przyklejona do wybielonego worka z mąką. Ja życzę sobie mieć dwa tuzin!
You może czytający więcej o dniu tygodnia ręcznikach i pralnianych zwyczajach przy RememberedSummers.
.