The affinity between online and offline anti-Muslim hate crime: Dynamics and impacts

Po ostatnich atakach terrorystycznych w Paryżu i Tunezji w 2015 roku, a także w Woolwich w południowo-wschodnim Londynie, gdzie żołnierz armii brytyjskiej Drummer Lee Rigby został zamordowany w 2013 roku, odnotowano znaczny wzrost ataków antymuzułmańskich. Incydenty te miały miejsce poza siecią, gdzie meczety były dewastowane, muzułmańskie kobiety miały ściągnięty hidżab (chusta na głowę) lub niqab (zasłona na twarz), muzułmańscy mężczyźni byli atakowani, a rasistowskie graffiti były bazgrane na muzułmańskich nieruchomościach. Równocześnie nastąpił wzrost antymuzułmańskiej wrogości w sieci, gdzie muzułmanie stali się celem kampanii cyberprzemocy, nękania w sieci, podżegania w sieci oraz gróźb przemocy poza siecią. Na tym tle badamy naturę i wpływ antymuzułmańskich przestępstw z nienawiści online i offline. Opieramy się na naszych różnych doświadczeniach w prowadzeniu badań nad antymuzułmańskimi przestępstwami z nienawiści, wykorzystując dwa niezależne projekty badawcze w celu rozważenia podobieństwa między antymuzułmańskimi przestępstwami z nienawiści online i offline. Twierdzimy, że w rzeczywistości granice online/offline mogą być bardziej rozmyte, niż sugerują to te terminy. Ofiarom często trudno jest oddzielić zagrożenia online od zastraszania, przemocy i znęcania się, których doświadczają offline. Co więcej, ofiary często żyją w strachu z powodu możliwości zmaterializowania się zagrożeń online w „świecie rzeczywistym”. Stwierdzamy, że istnieje ciągłość antymuzułmańskiej wrogości zarówno w świecie wirtualnym, jak i fizycznym, zwłaszcza w zglobalizowanym świecie.