In the Qutb complex in Delhi, there is an astonishing structure that is thought to be over one thousand years old. Jest to filar, który stoi 7,2 metra wysokości mierzonej od góry do dołu podstawy, z czego 1,1 metra jest pod ziemią.
Podstawa siedzi na siatce z żelaznych prętów, które zostały wlutowane ołowiem w górną warstwę kamiennego chodnika. Średnica filaru jest szersza u podstawy niż u góry, a waga całego obiektu szacowana jest na ponad sześć ton. Filar jest wykonany z żelaza, ale, co dziwne, nigdy nie rdzewieje.
Żelazny filar z Delhi
Górna połowa filaru, demonstrująca poziome pęknięcia, które jak się uważa, zostały spowodowane uderzeniem kuli armatniej Fot. Credit
Filar pokryty jest inskrypcjami; Najstarszy z nich jest w sanskrycie, a historycy datują je na lata 375-415 n.e. Opis na filarach wydaje się być pochwałą króla Chandragupty II – stwierdza, że opuścił on ziemię. Istnieje jeszcze wiele debat na temat tego, czy król był żywy czy martwy w czasie pisania.
Nie wiadomo, dlaczego filar stoi tam, gdzie stoi, a nawet uważa się, że nie jest to jego oryginalna lokalizacja. Nikt nie zna jego dokładnego pochodzenia. Jedną z teorii jest to, że filar został przeniesiony z świątyni Tomar do miejsca, w którym stoi obecnie. Zostało to zasugerowane przez dowody archeologiczne i architekturę świątyni. Teoria o tym, że został przeniesiony opiera się na inskrypcji na filarze.
Żelazny filar stoi w obrębie dziedzińca meczetu Quwwat-ul-Islam Photo Credit
Żelazo samo w sobie ma wysoki poziom fosforu; kiedy jest to połączone z tlenkami żelaza, gdy pogoda przechodzi od mokrej do suchej, powstaje film. Ówcześni kowale nie dodawali wapna, jak robią to dzisiaj, i używali drewna o wysokiej zawartości fosforu, dlatego poziom minerałów jest tak wysoki. Teoria tego, jak przetwarzanie, struktura i właściwości żelaza wpływają na filar nazywa się „Teorią Potencjału Mieszanego”.”
Detal przedstawiający inskrypcję króla Chandragupty II
Inna zagadka dotyczy tego, dlaczego filar nie zardzewiał. Istnieją dwie główne teorie na ten temat. Indyjscy badacze faworyzują pierwszą, która dotyczy użytych materiałów i tej teorii. Druga, że nie rdzewieje z powodu otaczającego go środowiska, za którą opowiadają się zagraniczni badacze. Z analizy naukowej wynika, że filar powstał w wyniku kuźniczego spawania kutego żelaza. Uważa się, że na żelazie znajduje się pasywna warstwa ochronna spowodowana cząsteczkami i minerałami zawartymi w jego strukturze.
Zaskakująco, odporny na rdzę filar nie jest jedynym w swoim rodzaju. Inne duże i starożytne indyjskie artefakty posiadające te same właściwości znajdują się w Mandu, Dhar i Mount Abu. Istnieje również kilka armat, które wykazują te same wolne od rdzy właściwości. Technologia i umiejętności starożytnych metalurgów indyjskich przewyższają dzisiejsze umiejętności i zdolności.
Szczegóły szczytu żelaznego filaru, Qutub Minar, Delhi Photo Credit
Niestety, jak w przypadku wielu cudów stworzonych przez człowieka, człowiek zbiera swoje żniwo na dalsze przetrwanie artefaktu. W 1997 r. wokół Żelaznego Filaru Delhi postawiono ogrodzenie z powodu szkód wyrządzonych z czasem przez ludzi dotykających jego powierzchni. Naturalnie występujący film ochronny może wytrzymać tylko pewien stopień wpływów, a na dolnej części filaru pojawiły się również przebarwienia.
Przeczytaj kolejną historię od nas: W 1803 roku dwaj brytyjscy żeglarze wspięli się na starożytną rzymską kolumnę 'Pompey’s Pillar’, przymocowali łopatkę meteorologiczną do szczytu, zjedli steki i wznieśli toast za króla Jerzego III
Historycy i naukowcy będą kontynuować swoje dyskusje na temat znaczenia kryjącego się za napisami, ale możemy naprawdę nigdy nie dowiedzieć się, dlaczego został zbudowany i gdzie znajdowało się jego oryginalne miejsce.
.