Zdobądź zniewalającą długą lekturę i obowiązkowe wskazówki dotyczące stylu życia w swojej skrzynce odbiorczej w każdą niedzielę rano – świetne z kawą!
Photograph by Tim Kennedy
Podczas przesłuchania przedprocesowego w 1692 roku, sędzia John Hathorne pogardliwie spojrzał na Sarę Good i zagrzmiał: „Z jakim złym duchem masz znajomość?”. Dziś półprzyzwoity obrońca sprzeciwiłby się temu z powodu prowadzenia świadka, ale w tych szalonych dniach procesów czarownic w Salem, prawnicy nie istnieli, a sędziowie działali w oparciu o założenie, że oskarżony jest winny.
Hathorne, pradziadek pisarza Nathaniela Hawthorne’a, był wśród sędziów, którzy przewodniczyli procesom czarownic. Choć byli oni dobrze wykształconymi elitami, obeznanymi z niuansami angielskiego prawa zwyczajowego, strach przed Bogiem przeważył nad należytym procesem i doprowadził do skazania na śmierć 20 osób. W tym czasie kolonia była już wrzącym kotłem politycznych, ekonomicznych i społecznych konfliktów. „Sprawy wyglądają tak źle dla Massachusetts w 1692 roku, że ta głęboko religijna kolonia i ci głęboko religijni sędziowie są przekonani, że Bóg uwolnił Szatana”, mówi historyk Emerson Baker, profesor na Uniwersytecie Stanowym w Salem, który jest autorem kilku książek na temat procesów czarownic.
Mimo roli jaką odegrał w sądowym fiasku, gwiazda Hathorne’a rosła aż do jego śmierci w 1717 roku. Po procesach czarownic, król Anglii zatwierdził członkostwo Hathorne’a w Radzie Gubernatorskiej, a on sam został mianowany pułkownikiem milicji. Do dziś jego wątpliwa spuścizna jest upamiętniona na starym cmentarzu w Salem. „On w ogóle nie ucierpiał” – mówi Baker. „To ironia losu, bo najwyraźniej w ciągu kilku lat ludzie zdali sobie sprawę, że system sprawiedliwości strasznie się pomylił.”
Gdzie to zobaczyć: The Burying Point, w Salem
.