Ustawodawstwo Wirginii dotyczące kasków rowerowych

Podstawa przepisów o kaskach rowerowych w Wirginii

Podsumowanie: Ta strona wyjaśnia, dlaczego Wirginia ma tak wiele prawie identycznych lokalnych przepisów o kaskach rowerowych i żadnego prawa stanowego.

Miasta i hrabstwa Wirginii mogą przyjmować jedynie rozporządzenia, które są autoryzowane przez państwo. Poniżej znajduje się tekst ustawy zezwalającej Kodeksu Wirginii, która jest podstawą dla wszystkich lokalnych regulacji dotyczących kasków rowerowych w Wirginii. Co najmniej 29 gmin Wirginii przyjęło takie ustawy. Wszyscy rowerzyści i pasażerowie poniżej 15 roku życia są zobowiązani do noszenia kasku rowerowego na mocy lokalnego rozporządzenia.

W jednym kluczowym aspekcie, ustawa ta jest przestarzała: standard certyfikacji kasków rowerowych CPSC, który jest podobny do tych cytowanych, stosuje się obecnie do praktycznie wszystkich kasków rowerowych sprzedawanych obecnie, a niewiele kasków można dziś kupić z certyfikatami ANSI lub Snell. Ostatni paragraf, zwalniający rowerzystów bez kasków z winy umyślnej, jest zalecany przez większość zwolenników rowerów.

Mamy stronę z Modelowym Prawem o Kaskach.

§ 46.2-906.1. Lokalne rozporządzenia mogą wymagać od kierowców rowerów i rowerów ze wspomaganiem elektrycznym noszenia kasków.

Ciało zarządzające każdego hrabstwa, miasta lub miasteczka może, w drodze rozporządzenia, postanowić, że każda osoba w wieku czternastu lat lub młodsza powinna nosić kask ochronny, który spełnia normy ogłoszone przez American National Standards Institute lub Snell Memorial Foundation, gdy jedzie lub jest przewożona na rowerze lub rowerze ze wspomaganiem elektrycznym na jakiejkolwiek autostradzie określonej w §46.2-100, chodnik, lub publicznej ścieżki rowerowej.

Naruszenie takiego rozporządzenia podlega karze grzywny w wysokości dwudziestu pięciu dolarów. Jednakże, taka grzywna jest zawieszona (i) dla osób naruszających po raz pierwszy oraz (ii) dla osób naruszających, które po naruszeniu, ale przed nałożeniem grzywny, zakupią kaski typu wymaganego przez rozporządzenie.

Naruszenie jakiegokolwiek takiego rozporządzenia nie stanowi zaniedbania lub przejęcia ryzyka, nie jest brane pod uwagę przy łagodzeniu szkód jakiegokolwiek rodzaju, jest dopuszczalne jako dowód lub jest przedmiotem komentarza obrońcy w jakimkolwiek działaniu mającym na celu odzyskanie szkód wynikających z eksploatacji jakiegokolwiek roweru lub roweru ze wspomaganiem elektrycznym, ani nic w tej sekcji nie zmienia żadnego istniejącego prawa, zasady lub procedury odnoszącej się do jakiegokolwiek działania cywilnego. (1993, c. 924; 1994, c. 56; 1995, cc. 42, 671; 2001, c. 834.)
Z podziękowaniami dla obrońcy rowerów z Wirginii Alana Muchnicka za wprowadzenie.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.