W niektórych wersjach mitologii norweskiej, Váli był jednym z pechowych synów Lokiego. Jest on wspomniany w sekcji Gylfaginning w Prose Edda Snorriego Sturlusona, rozdział 50. Po śmierci Baldra, Æsir ścigają i chwytają Lokiego; w tej wersji to nie Váli, syn Odyna, lecz nienazwany bóg wiąże Lokiego z wnętrznościami swego syna:
|
Nú var Loki tekinn griðalauss ok farit með hann í helli nökkvorn. Þá tóku þeir þrjár hellur ok settu á egg ok lustu rauf á hellunni hverri. Þá váru teknir synir Loka, Váli ok Nari eða Narfi. Brugðu æsir Vála í vargslíki ok reif hann í Narfa, bróður sinn. Þá tóku æsir þarma hans ok bundu Loka með yfir þá þrjá steina, einn undir herðum, annarr undir lendum, þriði undir knésfótum, ok urðu þau bönd at járni. – Eysteinn Björnsson’s edition |
Teraz Loki został wzięty bezbronny, i został wprowadzony z nimi do pewnej jaskini. Tam wzięli trzy płaskie kamienie, ustawili je na krawędzi i wywiercili w każdym z nich dziurę. Potem wzięto synów Lokiego, Valliego i Nariego lub Narfiego; Ćwir przemienił Valliego w postać wilka i rozerwał Narfiego, jego brata. A potem wzięli jego wnętrzności i związali nimi Loki’ego na trzech kamieniach: jeden stał pod jego ramionami, drugi pod jego lędźwiami, trzeci pod jego biodrami; a więzy te zamienili w żelazo. – Przekład Arthura Gilchrista Brodeura |
Váli, syn Lokiego, jest skądinąd nieznany. Wariantowa wersja w rękopisie Hauksbók strofy 34 „Völuspá” odnosi się do tego wydarzenia; zaczyna się: „Þá kná Vála | vígbǫnd snúa”, zwykle zmieniany na mianownik Váli w celu zapewnienia podmiotu dla czasownika; w przekładzie Ursuli Dronke w jej wydaniu poematu – „Then did Váli | slaughter bonds twist”. Przypuszczalnie odnosi się to do Váli, syna Óðinna, który został spłodzony, by pomścić śmierć Baldra, a zatem nie jest nieprawdopodobne, że to on związał Lokiego; jednak strofa Hauksbók przerywa w tym momencie tok „Völuspá” i przypuszczalnie czerpie z innej tradycji ustnej. Jest prawdopodobne, że to było źródło Snorriego i że zinterpretował on tekst manuskryptu Vála vígbǫnd jako „więzy z aktu rzezi Váli”, wymyślając w ten sposób drugiego Váli. W dość kryptycznej prozie na końcu „Lokasenny”, która wydaje się pochodzić z relacji Snorriego, Narfi przemienia się w wilka, a wnętrzności jego brata Nari zostają użyte do związania ich ojca.