Co to jest hipoplazja kciuka?
Hipoplazja kciuka odnosi się do nieprawidłowo małego, słabo rozwiniętego kciuka. Kiedy nie ma kciuka na ręce, nazywa się to aplazją kciuka.
Hipoplazja kciuka występuje w różnych typach. Typy te zależą od stopnia niedorozwoju:
– Typ 1: Małe, ale stabilne kości i prawidłowe mięśnie.
– Typ 2: Małe kości i mięśnie z niestabilnym stawem kciuka.
– Typ 3: Podobny do typu 2, ale mięśnie są bardziej uszkodzone lub nawet nieobecne.
– Typ 4: „Pływający” kciuk połączony z dłonią tylko skórą i tkanką miękką.
– Typ 5: Brak kciuka (aplazja kciuka).
Jak często występuje hipoplazja kciuka?
– Rzadko: szacuje się, że występuje u około 1 na 100 000 dzieci.
– Chłopcy i dziewczynki są dotknięci tą wadą w równym stopniu.
– Ponad połowa (60%) przypadków dotyczy obu rąk.
Co powoduje hipoplazję kciuka?
Przyczyna jest nieznana. Uważa się, że duży wpływ na jej powstanie ma genetyka. Hipoplazja kciuka może występować samodzielnie, ale najczęściej jest częścią spektrum schorzeń. Większość przypadków jest związana z chorobami genetycznymi, w których przedramię nie rozwija się prawidłowo.
Twój lekarz może zalecić poradnictwo genetyczne w celu ustalenia, czy dziecko ma jedną z tych chorób.
Jakie są objawy hipoplazji kciuka?
Dzieci z hipoplazją kciuka mają kciuk, który nie działa prawidłowo. Utrudnia to chwytanie lub zaciskanie przedmiotów. Kciuki z hipoplazją typu 1 zachowują najwięcej funkcji. Typy 4 i 5 kciuków nie są w stanie być używane.
Jak diagnozuje się hipoplazję kciuka?
Hipoplazja kciuka jest zazwyczaj diagnozowana podczas badania noworodków. Oprócz wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego, procedury diagnostyczne mogą obejmować zdjęcia rentgenowskie. Zdjęcia rentgenowskie dostarczają dalszych szczegółów na temat tkanek leżących u podłoża i pomagają sklasyfikować typ tego stanu.
– RTG: badanie, które wykorzystuje niewidzialne wiązki energii elektromagnetycznej w celu uzyskania obrazów tkanek wewnętrznych na kliszy.
Jakie jest leczenie hipoplazji kciuka?
Leczenie zależy od zdolności do używania kciuka i ręki. Funkcjonalny kciuk jest niezbędny dla dziecka do rozwoju drobnych umiejętności motorycznych. Metody leczenia odzwierciedlają znaczenie posiadania kciuka, który może być używany:
– Leczenie nieoperacyjne: Dzieci z tylko małe kości (Typ 1) lub ciasnej przestrzeni sieci często nie wymagają operacji. Zamiast tego, sama fizykoterapia może poprawić funkcję kciuka.
– Operacja rekonstrukcyjna: Dzieci z kciukami typu 2 i 3 zazwyczaj odnoszą korzyści z operacji rekonstrukcyjnej. Operacja jest wykonywana pomiędzy 6 a 18 miesiącem życia. Operacja polega na rekonstrukcji niestabilnego stawu kciuka i uwolnieniu ciasnych przestrzeni międzypalcowych.
– Polikwidacja: Bardziej poważne kciuki typu 3, 4 i 5 mogą wymagać przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego zwanego „polikwidacją”. W tej operacji palec wskazujący jest przenoszony do pozycji kciuka.
Jakie są długoterminowe perspektywy dla dziecka z hipoplazją kciuka?
Długoterminowe wyniki zależą od stanu pozostałej części dłoni, nadgarstka i przedramienia. Operacja nie jest w stanie przywrócić pełnej siły kciuka, jednak można zaobserwować poprawę w zakresie drobnych czynności motorycznych. Trudniejsze przypadki mogą wymagać operacji wtórnych w celu poprawy funkcji kciuka.
.