Bitwa o Carabobo została stoczona w Wenezueli 24 czerwca 1821 roku pomiędzy Hiszpanami, dowodzonymi przez feldmarszałka Miguela de La Torre, a wenezuelskimi bojownikami o wolność, dowodzonymi przez Simóna Bolívara. Walka toczyła się około 30 kilometrów od miasta Walencja w Wenezueli. Bitwa była jednostronna; ludzie Bolívara ponieśli tylko jedną ofiarę na każde 15 zadanych Hiszpanom. Irlandzcy, walijscy i angielscy ochotnicy walczyli po stronie Bolívara, tworząc Legion Brytyjski. Ich zwycięstwo doprowadziło do niepodległości Wenezueli. Dzień ten jest czasami obchodzony w Wenezueli jako Dzień Armii.
Na miejscu bitwy znajduje się Aleja Chwały, wzdłuż której szereg niskich filarów trzyma popiersia żołnierzy, którzy walczyli w bitwie. Aleja prowadzi do Łuku Triumfalnego, na którym znajdują się dwie postacie kobiece symbolizujące pokój i zwycięstwo. Poniżej łuku znajduje się grób nieznanego żołnierza, strzeżony przez dwóch żołnierzy w mundurach z czasów Bolívara.
Dzień Bitwy o Carabobo jest zaznaczony paradą wojskową w Carabobo. W paradzie w 2006 roku wzięło udział około 100 000 żołnierzy służby czynnej i rezerwy, 170 czołgów, 29 samolotów i 500 koni wojskowych. W 2005 roku, obawiając się możliwego zamachu, wenezuelski prezydent Hugo Chavez zmienił miejsce parady na akademię wojskową w stolicy kraju Caracas.
.