Niebieska trawa owsiana, Helictotrichon sempervirens, jest chłodną porą roku, tworzącą kępy trawą o stalowoniebieskich liściach. Jest to wielokrotnie nagradzana roślina do każdego ogrodu. W 1993 roku otrzymała nagrodę Award of Garden Merit przyznawaną przez Royal Horticultural Society, a w 2004 roku została wybrana do Great Plant Picks. Zgrabne, szczeciniaste kopce tworzą atrakcyjną roślinę ozdobną. Z wyglądu jest podobna do kostrzewy niebieskiej (Festuca ovina glauca cultivars), ale jest wyższa i ma mocniejsze źdźbła.
Pochodząca ze środkowej i południowo-zachodniej Europy wieloletnia trawa, odporna w strefach 3 lub 4-8.Długie, żylaste liście na łukowato wygiętych łodygach mają około pół cala szerokości i zwężają się ku górze. W optymalnych warunkach osiąga około dwóch stóp wysokości i trzech stóp szerokości. Zgrabne pióropusze kwiatowe wyrastają pionowo z centrum rośliny. Jasnoniebieskie kwiaty kwitną na beżowych, jednostronnych wiechach w połowie lata. Często nie wytwarza atrakcyjnych, łukowato wygiętych, czterostopowych pędów kwiatowych w bardziej północnych rejonach, gdzie sezon wegetacyjny jest krótszy i chłodniejszy. Liście zmieniają kolor na jasnobrązowy jesienią i utrzymują się przez zimę.
Ta mała trawa ozdobna ma wiele zastosowań w krajobrazie, ma kolor i fakturę, którą ma niewiele roślin. Stanowi miły dodatek do obwódki bylinowej, szczególnie jako kontrast dla roślin o zielonych liściach. Można ją stosować jako pojedynczą roślinę akcentującą w mniejszym ogrodzie lub ogrodzie skalnym, uprawiać masowo w celu uzyskania drobnoziarnistego wysypu lub wypróbować w pojemniku. Niebieska trawa owsiana tworzy ładny rząd wzdłuż chodnika lub może być dodana do przedniej części obwódki z krzewów. Dobrze łączy się z szałwią rosyjską (Perovskia), Salvia x sylvestris 'Mainacht’ (’May Night’), kocanką (Gaillardia), rozchodnikiem 'Autumn Joy’ i innymi, bardziej wzniesionymi trawami ozdobnymi. Można ją wykorzystać do podkreślenia niebieskich liści lub kwiatów niebieskich świerków, niebieskich jałowców lub niebiesko kwitnących bylin, takich jak Campanula, lawenda (Lavendula) lub iglica (Caryopteris). Aby uzyskać bardziej dramatyczny efekt, należy połączyć ją z roślinami o głęboko bordowych liściach.
Niebieską trawę owsianą należy sadzić w pełnym słońcu. Dobrze zdrenowana gleba jest niezbędna do przetrwania zimy. Chociaż preferuje gleby wilgotne, toleruje zarówno gleby piaszczyste, jak i ciężkie gleby gliniaste – pod warunkiem, że nie pozostają one zbyt mokre zimą. Wiecznie zielone w łagodniejszym klimacie, liście zamierają w zimie w Wisconsin; należy użyć grabi do usunięcia starych liści lub przyciąć je blisko ziemi późną zimą. Roślina ta nie ma znaczących szkodników owadzich ani chorób, poza zgnilizną korony, która występuje w słabo zdrenowanych glebach.
Istnieje kilka odmian uprawnych:
- ’Sapphire’ ma drobniejsze źdźbła, które są nieco mniejsze i bardziej niebieskie niż typ.
- 'Saphirspudel’ (’Sapphire Fountain’) to odmiana o drobnej strukturze, półzimozielona, pochodząca z Niemiec.
Niebieską owsiankę można rozmnażać przez podział wiosną lub z nasion. Świeże nasiona należy wysiać późnym latem, przez zimę przechowywać w chłodnym pomieszczeniu, a wiosną powinny wykiełkować.
– Susan Mahr, University of Wisconsin – Madison
.