The War of 1812: Another American Victory Part 3: The War Hawks Win
Chcieli wojny zarówno z Wielką Brytanią, jak i Francją, ale niechęć do Wielkiej Brytanii była silniejsza:
- Brytyjskie okręty powróciły do swojej polityki imponowania, w ramach której chwytały amerykańskich marynarzy i zmuszały ich do służby w brytyjskiej marynarce. Była to uciążliwa praktyka, która miała zostać zdelegalizowana na mocy traktatu paryskiego z 1783 roku, który zakończył wojnę rewolucyjną.
- Amerykanie obwiniali Wielką Brytanię o podburzanie rdzennych Amerykanów, którzy najeżdżali amerykańskie osady na Zachodzie.
- Wielu Amerykanów miało plany wobec Kanady, wciąż brytyjskiego terytorium.
Ludzie, którzy chcieli wojny z Wielką Brytanią, byli nazywani jastrzębiami wojennymi. Wśród przywódców jastrzębi wojennych byli Henry Clay i John C. Calhoun. Przekonali oni w końcu Madisona, by w czerwcu 1812 roku poprosił Kongres o wypowiedzenie wojny. Kongres się zgodził i wojna została wypowiedziana.
Pierwsza prawdziwa bitwa wojny okazała się w ogóle nie być bitwą. Amerykańskie oddziały pod dowództwem generała Williama Hulla przeprawiły się z Fortu Detroit do Kanady i zażądały poddania się kanadyjskich wojsk. Mimo że siły Hulla miały przewagę liczebną nad siłami brytyjskiego dowódcy, Isaaca Brocka, w stosunku 5 do 1, Hull czekał, czekał i czekał, aż przekonał się, że ma przewagę liczebną. Nie chciał, by jego ludzie zostali ranni, więc wycofał się do Fortu Detroit, a następnie poddał się. Nie oddano ani jednego strzału.
Następna strona > Wzloty i upadki >Strona 1, 2, 3, 4, 5