Dyskusja
Odma opłucnowa i przeciek powietrza są powszechne po częściowej resekcji płuca.1 Przedłużający się przeciek powietrza wiąże się ze zwiększoną zachorowalnością, pobytem w szpitalu i zwiększonymi kosztami opieki zdrowotnej.2-4 Manometria opłucnowa pozwoliła nam na wczesne usunięcie przewodu piersiowego, gdy obecny był przerywany przeciek powietrza. Gdy przewód piersiowy był drożny, manometria opłucnowa (ryc. 2) wykazała, że średnie ciśnienie opłucnowe zmniejszyło się po kaszlu z powodu wypływu powietrza z przestrzeni opłucnowej. Następnie ciśnienie opłucnowe wzrastało i wracało do wartości wyjściowej z powodu obecności powietrza w płucach. Jest to częste i często niedoceniane zjawisko. Podejrzewamy, że powietrze pochodzi z pęcherzyków płucnych sąsiadujących z resekowanym płucem, które są przejściowo nadmiernie rozprężone na skutek obniżenia ciśnienia w opłucnej. Gdy powietrze przedostaje się do przestrzeni opłucnej, gradient ciśnień napędzający przeciek powietrza zmniejsza się i ustępuje, co powoduje przejściowy, zależny od ciśnienia przeciek powietrza (przeciek powietrza ustępuje po ustąpieniu gradientu ciśnień). Zjawisko to opisano w patofizjologii odmy opłucnowej ex vacuo po toracentezy w niewyjaśnionym płucu.5 Kiedy przewód piersiowy jest zaciśnięty, powietrze nie może być odprowadzone z przestrzeni opłucnowej i, poza przejściowym skokiem ciśnienia podczas kaszlu, ciśnienie opłucnowe pozostaje niezmienione i stabilne. Ponieważ ciśnienie opłucnowe jest niezmienione, nie dochodzi do spadku ciśnienia opłucnowego do nadmiernie rozdętych jednostek płucnych, co mogłoby sprzyjać dalszemu wyciekowi powietrza z płuc. Wyniki te przemawiają za zależną od ciśnienia odmą opłucnową, która nie prowadzi do postępującego powiększania się odmy opłucnowej lub odmy opłucnowej napięciowej i dlatego nie wymaga ciągłego drenażu opłucnej. W przeciwieństwie do tego, niezależny od ciśnienia przeciek powietrza skutkuje powiększającą się odmą opłucnową z ciągłą potrzebą drenażu jamy opłucnowej. Uważamy, że ten przypadek ilustruje potencjalne i nowatorskie zastosowanie manometrii opłucnowej do różnicowania przecieku powietrza zależnego od ciśnienia od przecieku powietrza niezależnego od ciśnienia, co jest istotne przy ustalaniu, czy można bezpiecznie usunąć dren z klatki piersiowej. Konieczne są jednak przyszłe prospektywne badania w celu ustalenia roli manometrii opłucnowej w leczeniu odmy opłucnowej i przecieku powietrza po częściowej resekcji płuca. Takie podejście oparte na manometrii może pozwolić na pewne, wczesne usunięcie drenu z klatki piersiowej i zmniejszyć długość pobytu w szpitalu po operacji.