1 Samuël Hoofdstuk 8

A. Het volk Israël vraagt om een koning.

1. (1-3) Samuël benoemt zijn zonen tot rechters.

Nu geschiedde het, toen Samuël oud geworden was, dat hij zijn zonen tot rechters over Israël maakte. De naam van zijn eerstgeborene was Joël, en de naam van zijn tweede Abijah; zij waren rechters te Beersheba. Maar zijn zonen wandelden niet in zijn wegen; zij wendden zich af naar oneerlijk gewin, namen steekpenningen aan, en verdraaiden het recht.

a. Toen Samuël oud was… maakte hij zijn zonen tot rechters over Israël: Samuël was een van de goddelijkste mannen in de hele Bijbel. Toch kan zijn actie hier een zonde van zijn kant zijn. We hebben nooit het patroon van rechters die door mannen worden aangesteld of van het ambt van rechter dat van vader op zoon wordt doorgegeven. Het was niet juist van Samuël om zijn zonen tot rechters over Israël te benoemen.

b. Zijn zonen wandelden niet in zijn voetstappen: Dit is de reden waarom Samuël verkeerd was om zijn zonen als rechters over Israël aan te stellen. Samuël kon waarschijnlijk niet objectief naar zijn zonen kijken. Hij vergoelijkte bij hen zonden die hij bij anderen zag.

2. (4-5) Samuels zonen worden afgewezen als leiders over Israël.

Toen verzamelden zich al de oudsten van Israël en kwamen bij Samuël te Rama, en zeiden tot hem: “Kijk, u bent oud, en uw zonen wandelen niet in uw voetstappen. Maak ons nu een koning, om ons te richten gelijk al de volken.”

a. Alle oudsten van Israël verzamelden zich: Het was verstandig voor de oudsten van Israël om dit te doen. Zij hoefden geen leiders te aanvaarden die duidelijk goddeloos waren en ongeschikt om te leiden.

b. Maak nu voor ons een koning om ons te richten zoals alle volken: Hoewel het verstandig was voor de oudsten van Israël om Samuels zonen als leiders af te wijzen, was het verkeerd voor hen om dit te zeggen.

i. Op zichzelf was het verlangen naar een koning niet slecht. God wist dat Israël op een dag een koning zou hebben. 400 jaar daarvoor gaf God aan Israël instructies over hun toekomstige koning (Deuteronomium 17:14-20). Een koning was in Gods plan voor Israël.

ii. Toch was de reden waarom Israël een koning wilde, verkeerd. “Zoals alle volken” is helemaal geen reden. We komen vaak in de problemen door te willen zijn als de wereld, terwijl we in plaats daarvan zouden moeten worden getransformeerd naar het beeld van Jezus Christus (Romeinen 12:1-2).

c. Maak voor ons een koning: Er was een verschil tussen een koning en een rechter. Een rechter was een leider die door God werd aangesteld, gewoonlijk om in een specifieke behoefte te voorzien in een tijd van crisis. Als de crisis voorbij was, ging de rechter meestal weer verder met wat hij daarvoor had gedaan. Een koning bleef niet alleen koning zolang hij leefde, hij gaf ook zijn troon door aan zijn nakomelingen.

i. Rechters vormden geen “regering”. Zij voorzagen in een specifieke behoefte in een tijd van crisis. Koningen vormen een permanente regering met een bureaucratie, die zowel een zegen als een vloek kan zijn voor elk volk.

ii. In Rechters 8 werd Gideon de troon over Israël aangeboden. Hij weigerde en zei: “Ik zal niet over u regeren, en mijn zoon zal niet over u regeren; de HEERE zal over u regeren.” (Richteren 8:23) Dit was het hart van alle rechters, en waarom Israël zo’n 400 jaar in het Beloofde Land doorbracht zonder koning.

3. (6-8) Samuël bidt over hun verzoek en God antwoordt.

Maar het ontstemde Samuël toen zij zeiden: “Geef ons een koning om ons te oordelen.” Dus bad Samuël tot de HEERE. En de HERE zeide tot Samuël: Neig de stem des volks in alles, wat zij tot u zeggen; want zij hebben u niet verworpen, maar zij hebben Mij verworpen, opdat Ik niet over hen zou regeren. Naar al de werken, die zij gedaan hebben, sedert den dag, dat Ik hen uit Egypte heb gevoerd, tot op dezen dag toe; waarmede zij Mij verlaten hebben en andere goden gediend hebben, alzo doen zij ook u.”

a. De zaak ontstemde Samuël: Ongetwijfeld was Samuël gestoken door de afwijzing van zijn zonen. Maar meer dan dat, Samuël zag het goddeloze motief achter het verzoek van de oudsten om een koning.

b. Dus bad Samuël tot de HEERE: Dit is het juiste om te doen wanneer wij ontstemd zijn. Wij moeten nooit zulke moeilijkheden met ons meedragen. In plaats daarvan moeten wij doen wat Samuël deed toen hij tot de HERE bad.

i. “Het is toch de fout van ons leven, dat wij onze lasten meedragen in plaats van ze uit handen te geven; dat wij ons zorgen maken in plaats van te vertrouwen; dat wij zo weinig bidden.” (Meyer)

c. Luister naar de stem van het volk: God zei tegen Samuël dat hij het verzoek van het volk moest inwilligen. Dit was niet omdat hun verzoek goed of juist was, maar omdat God Israël hierdoor zou onderwijzen. Soms, als we erop staan iets slechts te hebben, zal God ons toestaan het te hebben en ons er dan door onderwijzen.

i. In veel opzichten was dit een kwestie van timing. God wist dat Israël een koning zou krijgen, maar Hij wilde de koning geven op Zijn tijd. Omdat Israël een koning eiste uit slechte en vleselijke motieven, zal God hun een slechte en vleselijke koning geven. Israël zal krijgen wat het wil en zal erdoor gekwetst worden!

d. Zij hebben u niet verworpen, maar zij hebben Mij verworpen, opdat Ik niet over hen zou regeren: God had een doel in het niet geven van een koning aan Israël tot op dat punt. Dat was omdat Hij niet wilde dat zij een goddeloos vertrouwen in de koning zouden stellen in plaats van in de HERE. Nu verwerpt Israël Gods plan en verklaart dat zij niet willen dat de HERE God over hen regeert.

i. In de woorden zij hebben u niet verworpen, voelen wij God die Samuël troost. Het is alsof God zegt: “Samuël, vat het niet persoonlijk op. Zij hebben jou niet verworpen, maar Mij.”

e. Zij hebben Mij verlaten… zo doen zij ook met jou: In feite verloochende Israël God door om een koning te vragen. Toen de oudsten van Israël om een koning vroegen, dachten zij dat een betere politiek of regering in hun behoeften kon voorzien. Maar als zij gewoon trouw waren geweest aan hun Koning in de hemel, zouden zij geen koning op aarde nodig hebben.

i. Dit komt op ons over als gewoonweg oneerlijk. Heeft God niet laten zien dat Hij een waardige Koning is? Heeft Hij niet laten zien dat Hij in staat was de natie te leiden, en heeft Hij dat niet keer op keer laten zien?

ii. Hun afwijzing van God als hun Koning is in zekere zin profetisch. Toen Jezus voor Pilatus stond, verklaarde de Joodse menigte: “Wij hebben geen andere koning dan Caesar” (Johannes 19:15). Jezus was een verworpen Koning.

4. (9) God zegt Samuel het volk te waarschuwen.

“Nu dan, sla acht op hun stem. Maar gij zult hen plechtig waarschuwen, en hun het gedrag tonen van den koning, die over hen regeren zal.”

a. Gij zult hen plechtig waarschuwen: De zin is dat Israël niet van gedachten zal veranderen, dus Samuëls doel is hen eenvoudig te waarschuwen. Als Israël deze koers zou kiezen, wilde God dat zij een weloverwogen keuze zouden maken. Daarom droeg de HERE Samuël op hun het gedrag te tonen van de koning die over hen zal regeren.

b. Waarschuw hen van tevoren: Informatie schept verantwoordelijkheid. Door dit aan Israël te vertellen, hielp Samuël hen niet alleen een weloverwogen keuze te maken; hij vergrootte hun verantwoordelijkheid voor het maken van de juiste keuze. Zij konden niet zeggen: “Wij wisten het niet.”

B. Samuël spreekt tot het volk van Israël over hun verlangen naar een koning.

1. (10-18) Samuël waarschuwt het volk voor de verantwoordelijkheden die het hebben van een koning met zich meebrengt.

Daarop vertelde Samuël al de woorden van de HEERE aan het volk dat hem om een koning had gevraagd. En hij zei: “Dit zal het gedrag zijn van de koning die over u zal regeren: Hij zal uw zonen nemen en hen aanstellen voor zijn eigen strijdwagens en om zijn ruiters te zijn, en sommigen zullen voor zijn strijdwagens lopen. Hij zal aanvoerders aanstellen over zijn duizenden en aanvoerders over zijn vijftigen, hij zal sommigen aanstellen om zijn land te ploegen en zijn oogst binnen te halen, en sommigen om zijn oorlogswapens te maken en zijn wagens uit te rusten. Hij zal uw dochters nemen om reukwerksters, kokkinnen en bakkers te worden. En hij zal het beste van uw akkers, uw wijngaarden en uw olijfgaarden nemen, en het aan zijn knechten geven. Hij zal een tiende van uw graan en uw oogst nemen, en zal het aan zijn officieren en dienaren geven. En hij zal uw mannelijke knechten nemen, uw vrouwelijke knechten, uw beste jongelingen, en uw ezels, en hij zal ze tot zijn werk stellen. Hij zal een tiende van uw schapen nemen. En jullie zullen zijn dienaren zijn. En te dien dage zult gij uitroepen vanwege uw koning, die gij voor uzelf hebt uitgekozen, en te dien dage zal de HERE u niet horen.”

a. Dit zal het gedrag zijn van de koning die over u zal regeren: God wilde Israël laten weten dat er problemen zouden zijn verbonden aan het hebben van een koning. In Israëls visie hadden zij problemen die zouden worden opgelost door het hebben van een koning. Hoewel die problemen zouden kunnen worden opgelost, wilde God hen laten weten dat een koning ook andere problemen met zich mee zou brengen. Zij moesten zorgvuldig de voordelen tegen de problemen afwegen.

b. Hij zal nemen… Hij zal nemen… Hij zal nemen… Hij zal nemen… Hij zal nemen… En gij zult zijn knechten zijn: De HEER geeft een eerlijke waarschuwing. De meeste koningen zijn nemers, geen gevers en ze komen om gediend te worden, niet om te dienen. Als Israël een koning wil, moeten ze beseffen dat hij een nemer zal zijn, geen gever, en zij zullen zijn dienaren zijn.

i. Niet iedere koning is een “nemende” koning. De Koning der Koningen is een gevende koning. Jezus zei van Zichzelf: De Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen (Mattheüs 20:28).

c. En gij zult te dien dage uitroepen vanwege uw koning, die gij verkozen hebt: Israël zou later uitroepen omdat zij een koning wilden om ongeestelijke en goddeloze redenen. Daarom zal God deze komende koning uw koning noemen, en duidelijk maken dat hij de koning is die u hebt uitverkoren. Als Israël op Gods koning wachtte, zouden zij niet behoeven te roepen.

2. (19-22) Israël eist een koning ondanks Gods waarschuwing.

Niettemin weigerde het volk de stem van Samuël te gehoorzamen; en zij zeiden: “Neen, maar wij willen een koning over ons hebben, opdat ook wij zijn als al de volken, en dat onze koning ons richt en voor ons uit gaat en onze veldslagen strijdt.” En Samuël hoorde al de woorden van het volk, en hij herhaalde ze in het gehoor des HEREN. Toen zeide de HEERE tot Samuël: Sla acht op hun stem, en maak hun een koning.” En Samuël zeide tot de mannen Israels: Gaat ieder naar zijn stad.”

a. Nee, maar wij zullen een koning over ons hebben: God zal Israël “hun koning” geven – Saul. Later, nadat “hun koning” faalt, zal God Israël “zijn koning” geven – David. Omdat we veronderstellen dat God uiteindelijk wilde dat Israël een monarchie zou zijn (gebaseerd op Deuteronomium 17:14-20). zouden we zelfs kunnen veronderstellen dat als Israël de HEER hier niet in de steek had gelaten, God David de eerste menselijke koning van Israël zou hebben gemaakt.

b. Opdat ook wij zouden zijn als al de volken: Dit was nooit Gods doel voor Israël. God wilde hen maken tot een bijzondere schat voor Mij boven alle volkeren… een koninkrijk van priesters en een heilige natie (Exodus 19:6). God wilde van Israël iets bijzonders maken, en zij wilden net als ieder ander zijn.

i. En opdat onze koning ons richt en voor ons uitgaat en onze veldslagen strijdt: God heeft zojuist een spectaculaire slag voor Israël gewonnen in 1 Samuël 7. Israël had geen gebrek aan een koning – zij hadden een koning in de HEERE God. Wat zij wilden was het beeld van een koning. Hun verlangen naar een koning was in werkelijkheid het verlangen naar iemand die leek op hoe zij dachten dat een koning eruit moest zien.

c. Dus zei de HEER tegen Samuël: “Luister naar hun stem, en maak hun een koning”: Dit was bijna grappig. Israël verwierp de heerschappij van God, maar toch konden zij er niet aan ontkomen, omdat God hun koning aanstelde. God zal nooit van Zijn troon afstappen, zelfs niet als de mens Hem dat vraagt. Maar als wij ons verzetten tegen de heerschappij van God, zullen wij merken dat wij er niet van profiteren zoals wij dat zouden kunnen. Als wij ons tegen God verzetten, kwetsen wij alleen onszelf.