Als iemand die verstrikt is geraakt in veel van deze ongelukkige “We zijn samen, maar zonder de titel” scenario’s, laat me je vertellen, ze zijn het niet waard. Hier zijn 6 redenen waarom:
Het eindigt meestal met een zeer ongemakkelijke pseudo-break-up.
Ik was deze acteur een keer aan het daten (mijn eerste fout), en dacht dat we op weg waren om serieus te worden. We hadden elkaar gezien voor een aantal maanden, en in mijn hoofd, alle tekenen wezen in de richting van ons op een dag bezitten handdoeken met monogram. Na een tijdje, en op zijn verzoek, kwam ik naar een van zijn shows – een show waarin een van zijn rekwisieten een groot kartonnen knipsel was…van hemzelf. Toen de show afgelopen was, wachtte ik geduldig op hem in de lobby. Een andere man kwam naar me toe en knoopte een ongedwongen gesprek aan. Blijkbaar dacht pseudo-vriend dat dit een nee-nee was, want toen hij aankwam (met zijn kartonnen tweelingbroer), was hij kwaad. We liepen de straat op, waar hij me, terwijl hij daar stond met zijn knipsel, vertelde: “Ik denk gewoon niet dat dit nog een goed idee is.” Ja. In het midden van Gramercy, in de regen en met meerdere toeschouwers, werd ik afgebroken door een stuntelige acteur en zijn verdomde kartonnen gezicht. Om te zeggen dat ik gekrenkt was, is waarschijnlijk een understatement.
Je vrienden zijn bang om eerlijk tegen je te zijn.
Het is grappig, want ik vind dat wanneer iemand een echte relatie heeft, haar vrienden geen probleem hebben om eerlijke meningen over haar significante andere te geven. Wanneer je echter een pseudo-relatie hebt, willen ze je kwetsbare gevoelens steunen, en weten ze niet goed hoe ze eerlijk tegen je moeten zijn. Zeker, ze zullen je ontmoeten voor een drankje en luisteren naar je gejammer over een of andere onleesbare tekst, maar ze zijn eigenlijk alleen maar aan het afstemmen en een dubbele portie wodka aan het drinken. Ze willen je alleen maar zeggen dat je je grote-meisjes-panties aan moet doen, maar dat kunnen ze niet. Ze willen je niet van je vervreemden of van streek maken, maar ze willen ook je waanideeën over een of andere lompe kerel niet toestaan. Help hen, en help jezelf. Doe die grote-meisjes-panties aan! Jij en je vrienden hebben betere dingen om over te praten.
Je verliest je vermogen om de werkelijkheid te accepteren.
Toen ik op de universiteit zat, ging ik met een bepaalde heer om, die zich eens tot me wendde en zei: “Je weet toch dat dit nooit wat gaat worden?” Waarop ik nonchalant antwoordde, “Oh ja, helemaal, geen probleem.” WAT. Het zou absoluut een probleem worden. We gingen daarna nog maanden met elkaar om, waardoor ik ten onrechte dacht dat zijn oorspronkelijke bekentenis gewoon een vergissing was – wat een grapjas, die vent – maar, nee. Hij was net zo serieus als Ann Coulter die over Clinton sprak. Ik leed natuurlijk een onvermijdelijk liefdesverdriet, en het was mijn eigen schuld. Laat jou dit alsjeblieft niet overkomen. Als een man niet meteen waardeert hoe geweldig je bent, denk dan niet dat je zijn mening kunt veranderen. Ren gewoon zo snel mogelijk van hem weg, want leven in het land van de waanideeën is een vreselijke plek om te verblijven.
Je verlaagt je normen.
Helaas, als je wanhopig probeert om de titel “vriendin” te winnen, zul je veel te veel nadruk leggen op zijn kleine gebaren naar jou toe. Ik had bijvoorbeeld een pseudo-vriendje dat een keer koffie voor me kocht. Hij belde me weken daarna niet en stuurde me ook geen berichtjes terug, maar ik hield die koffie vast alsof het Excalibur was. Ik dacht: “Nou…hij moet uiteindelijk toch bellen…hij heeft die koffie voor me gekocht, dus…” Nee, meisje. Gewoon nee. Het is koffie, geen nier. Als hij geen contact met je opneemt, neem de koffie dan als afscheidscadeau en ga verder!
Jouw muzieksmaak kan eronder lijden.
Ik luisterde naar Kings of Leon met een jongen waar ik terloops mee uitging (maar waar ik helemaal weg van was), zo’n beetje elke keer dat we samen optrokken. Toen hij het uitmaakte, was de band voor mij verpest. Tot op de dag van vandaag kan ik nooit naar het liedje “Use Somebody” luisteren zonder dat ik me er erg ongemakkelijk bij voel. In essentie, je muzieksmaak is heilig. Deel je favoriete platen alleen met gewaardeerde vrienden of jongens die waardig genoeg zijn om je hart te breken.
Je vergeet hoe fucking cool je bent!
Dit is het belangrijkste punt. Laat je niet door een of andere pseudo-moraal het gevoel geven dat je niet goed genoeg bent, want dat ben je wel. Laat nooit een blip op je relatie radar je eigenwaarde bepalen. Want dames, in de grote woorden van Queen-Bey, wij zijn feilloos. 