Country diary: beauty and the bee orchids

Ik duw de spade onder het keurige bladerrozet door, waarbij ik voorzichtig probeer de plant niet te castreren. Castreren lijkt misschien een vreemde woordkeuze, ik graaf tenslotte alleen maar een plant op om hem te verplaatsen, maar verborgen in de grond, onder die Garden of Eden waaier van groen, zitten twee ovale knollen, en ze lijken net op testikels.

Ik wrik de plant uit de grond en draai hem om. De ene knol is iets zachter en meer verschrompeld – dat is degene die de groei van vorig jaar heeft voortgebracht, terwijl de tweede, die iets groter en lichter van kleur is, nu de ontwikkeling van de stengel en de bloemen voedt. Ik begrijp waarom orchideeën hun naam ontlenen aan het Griekse woord orkhis, dat testikel betekent.

Er groeien hier zo’n 50 bijenorchideeën, Ophrys apifera, naast een vervallen karrenhok en ik help ze opgraven om ze te redden. Na vele jaren van afbrokkelen is het lot van het gebouw bezegeld door de recente hevige wind, en het moet worden vervangen. Om te voorkomen dat deze planten daarbij worden vernietigd, zullen ze worden overgeplaatst. Op dit moment lijken de groene bladeren niet veel voor te stellen, maar in juni of juli zullen fluweelroze bloemen elk getooid zijn met wat lijkt op een harige bruine en gele bij.

Ik ben begonnen met testikels, en ik zal mijn thema voortzetten, want orchideeën hebben alles met seks te maken, en de bijenorchidee in het bijzonder. Die pseudo-bij op elke bloem verspreidt een geur die een vrouwelijk bijenferomoon nabootst, om mannelijke bijen in een ogenschijnlijk paringsscenario te lokken. De mannelijke bij wordt bedekt met stuifmeel, dat vervolgens wordt overgebracht naar een andere orchidee. De doelsoort, de langhoornige bij, komt nu vooral voor in het Middellandse-Zeegebied, maar de orchidee slaagt erin zichzelf te bestuiven.

We hebben een vergelijkbare, open graslandhabitat gevonden om de orchideeën naar over te brengen, niet ver van hun oorspronkelijke locatie en met de kalkhoudende grond waar ze van houden. Hopelijk gedijen ze goed.
Op een aparte noot: in 2019 maakte ik me zorgen over de zwaluwen die terugvlogen naar de met netten afgezette nestplaatsen bij mijn plaatselijke Tesco. Ik ben blij te kunnen zeggen dat ze dit voorjaar zullen terugkeren naar zwaluwnestpods die door de supermarkt zijn geplaatst, en een veel warmer welkom.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragrafen}}{highlightedText}}

{#cta}{{text}{{/cta}}

Houd me in mei op de hoogte

We zullen contact met u opnemen om u eraan te herinneren een bijdrage te leveren. Kijk uit naar een bericht in uw inbox in mei 2021. Als u vragen hebt over bijdragen, neem dan contact met ons op.

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via e-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger