Hard Water Fishing

Ice fishing

„New and Old”

Prawdopodobnie niektóre z najbardziej niezbadanych, nieopisanych teorii połowu walleye, technik, strategii i sprzętu, są podczas sezonu połowów podlodowych.

Prawdopodobnie z powodu zainteresowania, „lub powinienem powiedzieć braku” w porównaniu z ciepłymi sezonami połowów walleye. Spójrzmy prawdzie w oczy, nie każdy słyszy wezwanie do wędkowania, kiedy rtęć spada poniżej zera.

Fakty te, wraz z innymi zmiennymi i zagrożeniami zimowego wędkarstwa, historycznie trzymały rzesze wędkarzy ciepłej pogody z dala od jeziora, kiedy woda twardnieje.

Ale ostatnie technologie, zmiany w wyposażeniu i ulepszenia uczyniły je o wiele bezpieczniejszymi i łatwiejszymi do poszukiwania i znalezienia nieuchwytnego Wall-a-gator pod lodem.

Oczywiście, wiedząc jak, kiedy i gdzie zastosować te nowe narzędzia, jest sekretem, który postawi szanse na sukces na twoją korzyść. W przeciwieństwie do faceta, który wyrusza ze spudem w ręku, używając go prawie jak różdżki, mając nadzieję, że natknie się na hotspot do połowu ryb.

Nowoczesny rybak podlodowy ma możliwość transportowania więcej i nowoczesnego sprzętu. Może oznaczyć i zlokalizować strukturę, punkty, ryby i dokładną głębokość wody wraz z większą ilością szczegółów na bezrybnych zamarzniętych przestrzeniach niż jego późniejsi bracia kiedykolwiek to zrobili.

Poznajmy niektóre ze starych jak i nowych narzędzi, ich zastosowania, zalety i właściwy sposób ich użycia kiedy chodzi o złapanie jakiegokolwiek gatunku pod lodem.

Back when I was a young lad (late 50’s/early 60’s) I remember driving out on the ice with my dad most often in the family car. Czasami, jakieś 6 do 7 mil, w zależności od tego, gdzie był dobrze zużyty szlak, jak również działania rybackie.

I przed tymi dniami po prostu wytrzymałeś to i chodziłeś lub wziąłeś konia lub ciężarówkę ciągniętą saniami lub taksówką z kilku hoteli, przystani lub sklepów z przynętami, które oferowały tę usługę.

I najczęściej używano łopaty lub siekiery, aby wyciąć dziurę po przybyciu, ponieważ świdry, zwłaszcza te napędzane silnikiem, były bardzo rzadkie lub zbyt drogie, aby je posiadać.

I prawdopodobnie istniały jakieś mapy topograficzne Lake of Bay, ale nie w sklepach lub punktach sprzedaży, gdzie rybak Joe-Blow mógł je łatwo zdobyć.

Teraz, gdy pojazdy są w przedziale cenowym od 20 do 30 tysięcy dolarów, a firmy ubezpieczeniowe ostrzegają, że kiedy wjedziesz na lód, twój zasięg jest zerowy.

Nie wspominając o grzywnach, które otrzymasz od DNR, jeśli twoja ciężarówka lub samochód weźmie duży Dive. Ten dawny dreszczyk emocji związany z wyruszeniem w drogę i udaniem się na łowiska stracił wiele ze swojego uroku.

Snowmobile weszły w modę pod koniec lat 60-tych i otworzyły zupełnie nową formę transportu, która pozwoliła ci udać się praktycznie wszędzie, gdy lód był wystarczająco bezpieczny, aby podróżować.

Sprzęt wędkarski używany wtedy był podstawowy. I jedynym sposobem, aby wiedzieć, czy jesteś we właściwym miejscu, było rzeczywiście złapać kilka ryb.

Albo łowić w wodzie wystarczająco płytkiej, aby faktycznie zobaczyć, czy jakaś ryba nawet patrzyła na twoje oferty. Inną rzeczą, którą najlepiej pamiętam z tamtych czasów, były ubrania, które nosiłem. Tata kupił mi zestaw kombinezonów Bomber Bib z II wojny światowej i płaszcz z lokalnego sklepu Army Surplus Store.

Te były połączone z starym stylu 4 klamry gumowe buty, które były noszone na buty. Daleko im do ciężkich butów Cabela’s, z 1000 termicznym denierem dzisiejszych butów.

Ten strój Bomber Bibs był skórzany na zewnątrz i z owczej wełny wewnątrz i był właściwie dość ciepły, nawet podczas godzin, które spędziłem kładąc się twarzą w dół na lodzie, patrząc w dół dziury lodowej dla zainteresowanego okonia, aby zbliżyć się do mojej oferty. Tata krzyczałby 10 razy na wycieczkę, „Zejdź z lodu zanim złapiesz swoją śmierć.”

Z top-of-the-line nowoczesnymi skuterami śnieżnymi i 4-kołowcami kosztującymi około $3,000 więcej niż zapłaciłem za mojego pierwszego nowego pickupa w 1974, transport stał się dość drogi, ale wyrafinowany i zaawansowany.

Te cztery koła napędowe (Mini Jeepy) i (Super Sleds) mogą kopać, ciąć lub zasilać ich drogę przez prawie wszystko, co zimowe elementy mogą rzucić na nich.

Ładowność i moc te (zimowe busters) może obsługiwać jest niesamowite. Moja własna 250 Yamaha z napędem na 2 koła (wyposażona w łańcuchy) ciągnie mnie, mój psi zaprzęg z 2 pasażerami i moją 4 osobową szantę Otter Skin, świder i sprzęt bez najmniejszego kaprysu.

A propos świdrów, wiem, że mój dziadek byłby w zachwycie widząc aż sześć 10″ dziur w lodzie wyciętych i czystych w ciągu kilku minut.

To poręczne małe narzędzie również sprawia, że jest o wiele łatwiej, gdy zdecydujesz się przenieść i znaleźć inne prawdopodobne miejsca, wiedząc, że nie zajmie to całego dnia i sprawi, że będziesz cały spocony podczas robienia tego.

Byłby również pod wrażeniem zarówno elektrycznego zapalnika jak i propanowej grzałki, której używam, aby utrzymać szantę w strefie komfortu 60+ stopni, w porównaniu do ustawienia na zewnątrz na 6 galonowym wiadrze przez cały dzień.

I czyż nie byłby pod wrażeniem obserwując jak mój Vexilar FL-8 świeci i będąc w stanie zobaczyć nie tylko zbliżające się ryby, ale każdy ruch jego przynęty jiggingowej.

I po prostu wyruszając i pozwalając pani szczęście lub lokalny pakiet rybacki dyktować, gdzie zdecydujesz się łowić, jest również przeszłością.

Satelity szerokości, długości geograficznej i globalnego pozycjonowania sprawiły, że pani szczęście jest tylko częściowym graczem w równaniu sukcesu.

Jak nowoczesny dzień GPS, z pomocą tego konkretnego jeziora lub zatoki mapy nawigacyjnej Loran, może zabrać cię do tego dokładnego garbu w głębokiej wodzie, gzymsu, punktu lub spadku.

A jeśli znajdziesz to słodkie miejsce, może cię zabrać z powrotem do tych samych otworów następnego dnia, nawet jeśli świeży śnieg przykryje twój szlak.

Często podczas łowienia pod lodem, (szczególnie walleyów), dlaczego łapiesz ryby w danym miejscu może być zaskakujące.

Największe szczęście miałem często w głębokich, bezrybnych miejscach, gdzie najbliższa struktura, spad lub półka jest oddalona o prawie milę.

Wbudowany w walleya instynkt ciągłego wędrowania i poszukiwania pożywienia zawsze działa. I często myślę, że mają one niewidoczne lub subtelne małe zagłębienia, które odłogują wzdłuż dna podczas żerowania.

Uderzenie w te miejsca i pozostanie na nich jest często koniecznością, a te nowoczesne narzędzia sprawiają, że jest to o wiele łatwiejsze niż w dawnych czasach.

Myślę, że nowoczesne wędki, kołowrotki, przynęty i wiele różnych rodzajów linek również miały wpływ. Ale w znacznie mniejszym stopniu niż inne wspomniane nowoczesne gadżety.

Wyposażenie się we wszystkie wyżej wymienione sprzęty byłoby rzeczywiście ogromną inwestycją. Ale kompromis jest oczywisty.

Twoje szanse na sukces w wędkarstwie podlodowym wzrosły ponad dwukrotnie w porównaniu z dawnymi czasami….

Przypuszczam, że mógłbym wymienić sto różnych przynęt wraz ze sposobami i miejscami ich użycia.

Ale każdy akwen, w którym będziesz łowił pod lodem, wydaje się mieć swój własny ulubiony motis-oper-endi. Zmienne takie jak wybór przynęt, kolorów i technik ich używania, wraz z rodzajami przynęt, kolorami i rozmiarami mogą również stanowić dużą różnicę w wielu różnych zbiornikach wodnych, w których będziesz łowił ryby.

I wszystkie te rzeczy wymienione do tej pory są właściwie tylko pomocnymi narzędziami i tylko środkiem do celu. Tym celem jest wabienie i łowienie ryb w bardzo zimnym środowisku podwodnym.

Ten fakt sam w sobie dyktuje, że ryby będą się poruszać i żerować o wiele mniej, szczególnie w martwym okresie zimowym, kiedy jest najzimniej…

Podsumuj to faktem, że będziesz również całkiem nieruchomy przez cały dzień lub przynajmniej będziesz łowił tylko w kilku miejscach.

Moje rodzime łowiska podlodowe znajdują się w zatoce Saginaw. Znam więc wszystkie stare ulubione miejsca i stałem się o wiele lepszy w lokalizowaniu i wyborze przynęt, które wydają się przemawiać do Ol Marble Eyes, zarówno na Zatoce jak i w jej dopływach rzecznych.

A posiadanie dobrej mapy Loran (papierowej lub CD) i GPS, było moim najbardziej używanym i pomocnym narzędziem w ciągu ostatnich 10 lat.

Jak wspomniano powyżej, często płaskie, pozbawione cech charakterystycznych obszary stały się jednymi z moich ulubionych miejsc nad Zatoką.

Jednakże po zakończeniu wyprawy zawsze ustalam, w którym miejscu Zatoki łowiłem, zwłaszcza jeśli miałem szczęście. I do this at home on my computer, by using my Lat/Lon coordinates from my GPS, in conjunction with my CD loran map of the Bay.

Many times, clues as to why I’m catching fish in these certain spots comes to light because of these tools. Może to być głęboki wodny garb w pobliżu, o którym nie wiedziałem.

Albo lekki kontur dna lub półka, która po prostu może skierować tych zimowych nomadów w moim kierunku.

Teraz, gdybym miał dać wskazówkę na temat techniki podczas łowienia w zatoce Saginaw Bay, byłoby to trzymanie się blisko dna. Sześć centymetrów od dna jest tak daleko, jak tylko mogę łowić na jakiekolwiek przynęty. Dotyczy to zarówno Zatoki jak i rzek.

Zazwyczaj używam jednej wędki do jigowania a druga wisi obok z prezentacją żywej przynęty.

Moją ulubioną przynętą do jigowania jest Do-Jigger Spoon, zrobiona przez tych samych ludzi z Michigan’s Upper Peninsula, którzy robią Swedish Pimple.

Silver and Blue jest moim pierwszym wyborem kolorystycznym. Na drugą wędkę zakładam zwykle robaka Gens Worm (Yellow/Chartreuse) z błękitnym Shinerem zaczepionym lekko, tak aby pozostał żywy i aktywny, pomiędzy płetwą grzbietową a ogonową.

Jedną z nich jiguję, a drugą pozostawiam zawieszoną w strefie 2 do 6 cali od dna, o której wspomniałem.

Żywe przynęty wydają się przynosić efekty najczęściej w godzinach porannych, a następnie w miarę upływu dnia łyżka.

Niestety, jigująca Rapala, Gold/Orange jest przynętą z wyboru na tej rzece. Zmieniam mały haczyk na brzuszku na większy, aby uzyskać więcej brań, gdy ryba uderzy.

Zaczepiam również całą małą strzeblę przez główkę na jednym z haczyków. Małe, ostre zrywy w górę, a następnie pozwól jej osiąść i czekać, to najlepsza akcja dla sukcesu na rzece.

Więc, masz to. Mam nadzieję, że przedstawiłem większość lub wszystkie stare sposoby i współczesne ulepszenia, jak również kilka wskazówek na następną wyprawę podlodową.

Powodzenia i przede wszystkim bądźcie bezpieczni.

Capt: Dan Manyen, Walleye Express

.