Kercyjny, normatywny i mimetyczny izomorfizm jako determinanty dobrowolnego poświadczania raportów zrównoważonego rozwoju

Badanie to oferuje możliwość zrozumienia, w jaki sposób efekty specyficzne dla danego kraju i branży mogą wpływać na decyzję o poświadczaniu raportów zrównoważonego rozwoju poprzez identyfikację nacisków instytucjonalnych. Opierając się na teorii neoinstytucjonalnej, celem tego badania jest podkreślenie, czy poświadczenie wynika z sił przymusu, normatywnych i mimetycznych, związanych odpowiednio z siłą prawną i kulturową oraz presją branży na poświadczenie. Analiza danych panelowych na międzynarodowej próbie 696 firm w latach 2007-2014 pokazuje, że dobrowolna asekuracja działa jako narzędzie legitymizacji wdrażane przez firmy w odpowiedzi na presję normatywną, przymusową i mimetyczną; to znaczy, że firmy działające w krajach, które mają większy system prawny i rozwój kulturowy, szczególnie w branżach, które są bardzo zainteresowane zrównoważonym rozwojem, są bardziej skłonne do wydawania oświadczenia o wiarygodności. Ponadto, za pomocą dwustopniowego modelu logitowego, odpowiadamy na pytanie, który z czynników instytucjonalnych jest istotny dla przyjęcia dobrowolnego poświadczenia. W szczególności, wykazaliśmy, że czynnik normatywny jest tym, który wywiera największą moc wyjaśniającą na popyt na poświadczenia, a następnie presja przymusu.