Wandeltocht door Greenwich Village
|
||||||||||||||||||||||||
reenwich Village heeft lang geleden een reputatie opgebouwd als een magneet voor bohemiens en intellectuelen. Generaties kunstenaars en schrijvers – Henry James en Edgar Allan Poe, Jackson Pollack en E.E. Cummings – gaven de buurt haar vrijgevochten identiteit en radicale denkers – van Upton Sinclair tot John Reed – hielden er hun betoog in rokerige Village cafés.
Maar het is al vele jaren geleden dat uitgehongerde kunstenaars zich deze huren konden veroorloven. Hoewel de buurt nog steeds een duidelijk leven-en-laten-leven, links-van-het-centrum gevoel heeft, is het tegenwoordig upscale geworden. De echt cutting-edge kunstscene is allang gevlucht naar Chelsea, de East Village, Brooklyn en Queens.
Desalniettemin blijft de Village een van New York’s meest aantrekkelijke buurten en een bijzonder mooie plek om te flaneren. Lommerrijke straten, omzoomd met herenhuizen in federale stijl en met klimop begroeide bakstenen, kronkelen naar believen en tarten het symmetrische stratenpatroon dat orde schept in de wereld boven 14th Street. (Neem een goede kaart mee zodat u kunt dwalen zonder hopeloos verdwaald te raken). Buurtbewoners blijven trouw aan de plaatselijke biologische bakker en de groentenmarkt op de hoek. Funky ambachtelijke winkels, kunstzinnige boetiekjes en terrasjes weigeren plaats te maken voor Pottery Barns en Starbucks. Het is een buurt op een zeer menselijke schaal, met kleine lekkernijen om elke hoek.
Start uw wandeling door het nemen van de A, C of E trein naar Eighth Avenue en 14th Street, de noordelijke grens van de Village. Loop zuidwaarts over Eighth Avenue tot u Bleecker Street bereikt, die naar links afbuigt. Wandel nu over Bleecker, dat zal u een goed beeld geven van de buurt. De drie blokken tussen Bank Street en Charles Street bieden fantastische winkelmogelijkheden, met een goede concentratie van antiquairs, plus funky en betaalbare portemonnees, sieraden, kaarsen, sigaren en nog veel meer. U passeert de chique Marc Jacobs boetiek; Les Pierre Antiques, voor luxe Franse Land stukken; Kim’s Music and Video, Rebel Rebel en Bleecker Bob’s voor een geweldige selectie van gebruikte CD’s; Details, voor leuke, kleurrijke huishoudelijke artikelen en geschenken; en Condomania, die een grotere verscheidenheid aan condooms verkoopt dan u waarschijnlijk nodig zult hebben tijdens uw verblijf in New York.
Bleecker kruist met Christopher Street, waar u kunt afslaan voor meer winkelmogelijkheden. Dit is het hart van de homoseksuele gemeenschap van New York – de Gay Liberation Movement werd hier geboren tijdens de beroemde Stonewall Rebellion van 1969 – dus veel winkels zijn gericht op een homo- en lesbische clientèle.
Eén blok voorbij Christopher is Grove Street, waar u rechtsaf slaat. Loop nog een blok tot de kruising van Grove en Bedford. Op de hoek van Bedford en Grove staat een schilderachtig huis in houtskeletbouw; delen ervan dateren uit het begin van de 19e eeuw. Vlakbij ziet u het huis op Bedford St. 102 met een vreemde gebogen kroonlijst in chaletstijl. Hier woonde ooit Walt Disney zelf, de antithese van de radicale bohemiensfeer. Ga verder langs Grove Street en kijk op de charmante binnenplaats tussen nrs. 10 en 12 Grove St.
Nu een paar stappen ten zuiden van Grove Street op Bedford Street. Op nr. 86 is de onopvallende ingang van Chumley’s (opzettelijk onopvallend gemaakt om de politie af te schrikken in de tijd van de drooglegging). Dit is een van de klassieke bars van New York – neem zeker een kijkje binnen, als je de weg naar binnen maar kunt vinden (neem de trap rechts naar de schijnbaar besloten binnenplaats, en wees niet verlegen om naar de locatie van de bar te vragen als je hem niet kunt vinden). Chumley’s is al tientallen jaren een ontmoetingsplaats voor schrijvers, die klanten aantrekken als Calvin Trillin, John Steinbeck, John Dos Passos, Allen Ginsberg en vele, vele anderen. Neem een stoel bij de open haard en drink een pint.
Grove Street loopt dood in Hudson Street vlakbij de historische St. Luke in the Fields kerk, gesticht door Clement (“Twas the Night Before Christmas”) Moore in 1822. Neem Hudson Street een blok zuidwaarts tot Barrow Street en sla rechtsaf. Het is een prachtige wandeling langs Barrow, die is omzoomd met bakstenen in federale en Italiaanse stijl. Volg Barrow een paar blokken tot Washington Street, sla dan linksaf; neem Washington een blok tot Morton Street, en sla weer linksaf. Morton is een van de meest pittoreske straten in de Village, omzoomd met perfect op een ansichtkaart lijkende bakstenen huizen.
Neem Morton twee blokken terug tot Hudson Street, sla rechtsaf en dan linksaf naar St. Luke’s Place, dat omzoomd is met gingko bomen en statige Italianate herenhuizen uit het midden van de 19e eeuw. Op nr. 6 staat een prachtig huis dat ooit werd bewoond door de flamboyante New Yorkse burgemeester Jimmy Walker, een hard feestvierende ambtenaar die uiteindelijk in ongenade moest aftreden. Het huis op nr. 10 werd gebruikt voor opnamen van het Huxtable-huis in The Cosby Show. Theodore Dreiser, Marianne Moore en Sherwood Anderson hebben allemaal ooit in dit blok gewoond.
Neem St. Luke’s terug naar Bedford Street en sla linksaf. Net voordat u Commerce Street bereikt, moet u zeker Bedford St. 75 1/2 opmerken, waarvan een plaquette zegt dat het het smalste huis in de Village is (met een breedte van 9 1/2 voet is dat waarschijnlijk ook zo). Edna St. Vincent Millay woonde hier ooit; latere huurders waren o.a. Cary Grant en John Barrymore.
Terug naar het zuiden naar Morton Street, en neem Morton tot aan het eindpunt bij Bleecker Street. Steek Bleecker over en wandel langs Cornelia Street. Cornelia eindigt bij West 4th Street, die u neemt, oostwaarts over Sixth Avenue. Een blok voorbij Sixth Avenue ligt Macdougal Street, waar u het legendarische Provincetown Playhouse ziet, dat in de jaren 1920 door Eugene O’Neill werd beheerd en waar veel van zijn stukken in première gingen. Bette Davis maakte hier haar toneeldebuut. (Als u op dit punt een pauze nodig hebt, kunt u een omweg naar het zuiden maken langs Macdougal naar de hoek van Bleecker Street, waar u een tafeltje kunt nemen in het sfeervolle Café Figaro om een cappucino te drinken.)
Aan Macdougal en West 4th, bevindt u zich op de zuidwestelijke hoek van Washington Square Park. Het is eigenlijk niet echt een park, maar eerder de versie van de buurt van een stadsplein. Een triomfboog ontworpen door Stanford White torent zo majestueus boven het park uit dat je nooit zou vermoeden dat dit ooit een nederig pottenbakkersveld was; in het begin van de 19e eeuw ontmoetten misdadigers op deze plek de strop van de beul toen openbare executies werden uitgevoerd in de Hanging Elm nabij Macdougal Street.
Ondanks de louche geschiedenis van Washington Square werd dit gebied een toevluchtsoord voor de gegoede klassen die de ijle wereld van Henry James en Edith Wharton bewoonden. Wandel langs de westelijke rand van het park en sla rechtsaf naar Washington Square North. U kunt zich bijna voorstellen hoe koetsen bij het schijnsel van de gaslantaarns arriveren voor een elegant diner in deze rij elegante en formele Greek Revival herenhuizen, waarvan de meeste dateren uit de jaren 1830.
Op de noordoostelijke hoek van het plein loopt u een blok noordwaarts over University Place. Sla linksaf de Washington Mews in, een charmante geplaveide straat met met wijnranken overdekte 19e-eeuwse gebouwen van twee verdiepingen. Deze schattige huizen zijn meestal omgebouwde stallen en koetshuizen, oorspronkelijk gebouwd om de rijke bewoners van Washington Square North te bedienen. Ze zijn typerend voor de verrassingen die om elke hoek van deze prachtige, historische buurt verborgen liggen.