Terwijl ik met plezier urenlang kan mediteren en diep in mijn onderbewustzijn kan graven, heb ik altijd een blokkade ervaren als het gaat om het bewegen van mijn lichaam, een disconnectie. Of het nu gaat om een HIIT-les of spinning, na afloop voelde ik me altijd goed, maar tijdens de les had ik altijd het gevoel dat ik mezelf onderwierp aan een soort straf. Na verloop van tijd, begon ik beweging gelijk te stellen aan lijden. Niet ideaal.
Ik wilde weer in harmonie komen met mijn lichaam, maar ik was het echt aan het verwaarlozen omdat ik gewoon mijn ding niet kon vinden. Dus nam ik de druk eraf en begon na te denken over wat ik eigenlijk graag deed en dat was dansen. Niet de gechoreografeerde, “volg elke beweging” soort dans, hoewel-de vrije-vloeiende “dans alsof niemand kijkt” soort. Zoals bij het begin van elke nieuwe reis, maakte ik een afspeellijst vol met liedjes waarop ik kon bewegen.
Ik zette mijn timer op 30 minuten, trok mijn sportschoenen uit en danste in mijn eentje in mijn slaapkamer. Op geen vaste of gedefinieerde manier, ik liet mijn lichaam gewoon doen wat goed voelde. De timer ging af, maar ik bleef doorgaan. Ik was me in het zweet aan het werken, maar het belangrijkste was dat ik genoot van elk moment. Het gaf me dezelfde spirituele high die ik heb na het doen van een van mijn alternatieve wellness rituelen, en ik was verslaafd. Voor ik het wist, danste ik bijna elke dag op deze ongelooflijk bevrijdende manier.
Ik ben ook niet de enige, want extatische dans is een beweging en een gemeenschap geworden. Om meer te weten te komen, had ik een gesprek met Donna Carroll, schepper en mede-oprichter van Ecstatic Dance Oakland, die nu een locatie in het Verenigd Koninkrijk heeft.
Wat is ecstatische dans?
Een krachtige danssessie voelt behoorlijk transformerend en helend. De kracht ervan ligt in het feit dat er geen verwachtingen zijn, maar als het georganiseerd wordt, verliest het dat dan? Carroll legt uit waar het allemaal om draait.
“Bij Ecstatic Dance geloven we dat vrij dansen een daad van moed is. Het gaat om een goede oefening, het bevrijden van je geest en lichaam en het verbinden met jezelf en anderen in een veilige en gezonde ruimte. Dans als meditatie is zo oud als de mens zelf, en vrije vorm sacrale dans is aanwezig in vele culturen en religies. Ecstatische dans geeft mensen van alle vormen, maten en achtergronden de kracht om zich vrij te uiten,” zegt ze.
Ik kan getuigen van dit gevoel van verbinding met mezelf op een manier die ik alleen had gehad met “statische” praktijken zoals meditatie. Carroll deelt de reis die ze maakt als ze danst: “Het is mijn spirituele praktijk; mijn gebed. Het is mijn speelplaats en mijn therapie. De dansvloer is mijn leraar.
“Als ik dans, voel ik dat ik verhalen uit het verleden en verlangens voor de toekomst loslaat; dat mijn lichaam wordt meegenomen op een ritje door de muziek. Ik begin me weer heel te voelen als ik dieper in mijn adem zak en luister naar het ritme van mijn hart dat synchroon loopt met het ritme van de muziek die het ritme van het universum echoot. Ik voel me vastgehouden.”
Hoe doe ik dat?
Wanneer je in een traditionele dansomgeving bent – of dat nu een hip-hop dansles is of dansen rond de tafels in de kroeg – dan heb je altijd het gevoel dat je de bewegingen goed moet doen. Carroll legt uit waarom deze dansstijl daar helemaal niet op lijkt, omdat het gaat om “uit je hoofd te komen en in je lichaam te komen. Het gaat niet om hoe de beweging eruit ziet. Het gaat om hoe het voelt. Je zult op elk moment een grote variëteit aan dansen zien – van vloeiende Tai Chi-achtige bewegingen tot op en neer huppelen en breakdancen tot gewoon lopen of zitten in meditatie.”
Caroll voegt eraan toe: “Je wordt aangemoedigd om te bewegen hoe je maar wilt. Je kunt alles dragen wat je in staat stelt om comfortabel te bewegen, en schoenen zijn niet nodig. De muzikale reis begint zacht en bouwt op naar een extatisch hoogtepunt, en vertraagt tegen het einde als een live muzikant het overneemt voor een Savasana-achtige klankhealing.”
Waar kan ik het doen en kan ik het alleen doen?
Ik heb elk moment genoten van het alleen kunnen dansen, en op een bepaalde manier is het een kans geweest om mijn lichaam opnieuw te ontdekken. Het is een deel van mijn dag geworden waarvan ik kan genieten als een individuele oefening, dus je kunt het zeker alleen doen. Maar een groot deel van de extatische dans is ook de gemeenschap en het delen van de ruimte met anderen.
Carroll zegt: “Het is een veilige container, of we nu alleen dansen of met anderen. Wanneer mensen samen dansen, stemmen ze hun bewegingen af op die van het grotere groepsbewustzijn. Het gemeenschappelijke deel van ons verlangt naar anderen – naar gezelschap, huidcontact, oogcontact en naar iets dat groter en belangrijker is dan onze eigen problemen.”
Er is een verlangen in al onze zielen om het gevoel te hebben dat we verbonden zijn met iets dat groter is dan – om het gevoel te hebben dat we ergens bijhoren. Ik heb dat gevoel van verbondenheid gevonden op de dansvloer. Wanneer de dansvloer vol is met mensen die samen op en neer springen, de armen in extase naar het plafond geheven, vergeet ik mijn kleine wereld en mijn eenzaamheid.”
Deze behoefte om ergens bij te horen is zo begrijpelijk, omdat het gemakkelijk is om te vergeten hoe afgesneden we in het echte leven zijn, aangezien de meeste van onze connecties online gebaseerd zijn. Als je extatische dans in een groep wilt uitproberen, kun je meedoen aan Ecstatic Dance UK op de eerste zondag van elke maand. Je kunt ook deelnemen aan lessen in het Verenigd Koninkrijk bij 5Rhythms, in Londen bij URUBU en je kunt zoeken naar lokale ecstatische dansevenementen op Meetup om je blootsvoets dansgemeenschap te vinden.
Next up, the high-street homeware that will make your bedroom extra cosy.