Osoby, z którymi rozmawialiśmy mówiły o tym, jak to jest doświadczać poważnych problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak słyszenie nieprzyjemnych głosów, których nie było, lub uczucie ogromnego niepokoju. Były też doświadczenia fizyczne, takie jak skrajne zmęczenie, bóle ciała i brak apetytu. W przypadku niektórych osób dopiero po przypomnieniu sobie tych doświadczeń można było rozpoznać, że w tamtym czasie były one bardzo złe psychicznie. Jednak dla wielu z nich cierpienie psychiczne było znajome. Doświadczając go przez całe życie, oni lub ktoś z ich bliskich potrafili „odczytać znaki”.
- Steve opisuje, jak depresja jego żony wyglądała „z zewnątrz”. Były okresy szczytowe i okresy przejściowe, ale kiedy było źle, zwykle miała ECT i czuła się znacznie lepiej w ciągu tygodnia od powrotu do domu.
- Steve opisuje, jak depresja jego żony wyglądała „z zewnątrz”. Miewała wzloty i upadki, ale kiedy było źle, zwykle miała ECT i czuła się znacznie lepiej w ciągu tygodnia od powrotu do domu.
- Helen opisuje swoją schizofrenię jako posiadanie innej osobowości co drugi dzień. Na początku były to „tylko mroczne horrory”, ale teraz przez nie przechodzi.
- Helen opisuje swoją schizofrenię jako posiadanie innej osobowości każdego dnia. Na początku były to „tylko mroczne horrory”, ale teraz przez nie przechodzi.
- Bycie na haju oznaczało, że Tania miała „ogromne ilości energii”, ale w innych momentach była również „psychicznie samobójcza”. Walczyła z głosami w głowie, ale wierzyła, że się zabije i w końcu poddała się ECT.
- Bycie na haju oznaczało, że Tania miała „ogromne ilości energii”, ale w innych momentach była również „psychicznie samobójcza”. Walczyła z głosami w głowie, ale wierzyła, że się zabije i ostatecznie poddała się ECT.
- David spędził większość swojego życia czując się przygnębiony. Kiedy nie był przygnębiony, mówił, że wszystko wydaje się „sztuczne”.
- David spędził większość swojego życia, czując przygnębienie. Kiedy nie miał depresji, mówił, że wszystko wydaje mu się „sztuczne”.
- Kiedy Kathleen popadła w depresję, nie sypiała, zaczęła pić i samookaleczać się, przedawkowała. Miała problemy małżeńskie i czuła się odizolowana od przyjaciół, ale w końcu uzyskała wsparcie.
- Gdy Kathleen wpadła w depresję, nie spała, zaczęła pić i się samookaleczać, a także przedawkowała. Miała problemy małżeńskie i czuła się odizolowana od przyjaciół, ale w końcu otrzymała wsparcie.
- Enid prowadziła dzienniki, kiedy była w depresji i znalazła to „surrealistyczne” patrząc na nie wstecz. Mówi, że kiedy jest się zdrowym, trudno jest zrozumieć, dlaczego chciało się dokonać samookaleczenia.
- Enid prowadziła dzienniki, kiedy była w depresji, i uznała, że patrzenie na nie wstecz jest „surrealistyczne”. Mówi, że kiedy jest się zdrowym, trudno zrozumieć, dlaczego chciało się dokonać samookaleczenia.
- Julian czuł, że fale przerażenia i niepokoju sprawiały, że samobójstwo wydawało się całkowicie racjonalnym wyborem.
- Julian czuł, że fale przerażenia i niepokoju sprawiały, że samobójstwo wydawało się całkowicie racjonalnym wyborem.
- Przez lata Sheila myślała, że jej mąż jest po prostu „niespokojny”, ale później rozwinął poważne zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Ma natrętne myśli o zabiciu siebie, aby powstrzymać się od zabijania innych.
- Przez lata Sheila myślała, że jej mąż jest po prostu „niespokojny”, ale później rozwinął poważne zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Ma natrętne myśli o zabiciu siebie, aby powstrzymać się przed zabijaniem innych.
- Sue, u której zdiagnozowano quasi psychozę, stworzyła w swoim umyśle postać, którą nazwała „wiszącym mężczyzną”, aby poradzić sobie ze skutkami wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie.
- Sue, u której zdiagnozowano quasi psychozę, stworzyła w swoim umyśle postać, którą nazwała „wiszącym mężczyzną”, aby poradzić sobie ze skutkami wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie.
- Tygodnie po długim i trudnym porodzie żona Tristana miała urojone myśli, że zamierza umrzeć i jest obserwowana. Czuła, że jest połączona z Bogiem, a ludzie wokół niej nie są tymi, za których się podają.
- Tygodnie po długim i trudnym porodzie Żona Tristana miała urojenia, że umrze i jest obserwowana. Czuła, że jest połączona z Bogiem, a ludzie wokół niej nie byli tymi, za których się podawali.
- Beattie czuła, że jej epizody psychotyczne miały element duchowy. Kiedy była na haju, czuła, że rozumie rzeczy dotyczące życia, chociaż mogła też obrażać ludzi lub robić głupie rzeczy.
- Beattie czuła, że jej epizody psychotyczne miały element duchowy. Kiedy była na haju, czuła, że rozumie rzeczy dotyczące życia, chociaż mogła też obrażać ludzi lub robić głupie rzeczy.
Steve opisuje, jak depresja jego żony wyglądała „z zewnątrz”. Były okresy szczytowe i okresy przejściowe, ale kiedy było źle, zwykle miała ECT i czuła się znacznie lepiej w ciągu tygodnia od powrotu do domu.
Steve opisuje, jak depresja jego żony wyglądała „z zewnątrz”. Miewała wzloty i upadki, ale kiedy było źle, zwykle miała ECT i czuła się znacznie lepiej w ciągu tygodnia od powrotu do domu.
Niektóre osoby mówiły o tym, jak trudno było im opisać słowami swoje doświadczenia związane z depresją lub innymi problemami psychicznymi. Kathleen powiedziała, że cieszy się, że prowadziła dziennik, ponieważ zdarzało się, że czuła się jak we śnie i nie wiedziała, co jest prawdziwe. Czytanie jej dziennika upewniało ją, że rzeczy dzieją się naprawdę.
Podczas gdy rodzaje niepokoju były różne, ludzie z depresją często doświadczali również niepokoju. Żadne doświadczenia dwóch osób nie były dokładnie takie same, jednak istniały pewne rzeczy, których doświadczała większość ludzi:
– nie bycie sobą, działanie „poza charakterem”, bycie bardziej cichym, „wszystko nierealne”, oderwanie, poczucie izolacji, strach, nadwrażliwość na zachowanie innych, utrata poczucia własnej wartości
– objawy fizyczne: choroby fizyczne, niski poziom odporności, poty, utrata wagi, zawroty głowy, wyczerpanie, uczucie senności, nie dbanie o siebie, słaba higiena, nadwrażliwość, brak/zaburzony sen, utrata apetytu, utrata popędu płciowego
– aspekty emocjonalne: brak zainteresowania rzeczami, wyłączenie się, bycie niekomunikatywnym, strach, niepokój, ataki paniki
– objawy psychotyczne: halucynacje słuchowe i wzrokowe („ludzie byli tam naprawdę, naprawdę, naprawdę”), „głosy”, uczucie paranoi, słyszenie głosów o tematyce religijnej, nie poruszanie się lub bycie „katatonicznym”, „przygnębiającym”, bycie na haju (mania).
Większość osób była tak przygnębiona w pewnych okresach, że mówiła o samobójstwie lub chęci zrobienia sobie krzywdy (patrz 'Samobójstwo i samookaleczenie’).
Mimo, że ludzie mówili o bardzo niepokojących doświadczeniach, w równym stopniu znajdowali sposoby na zrozumienie tych doświadczeń w czasie, co pomagało im radzić sobie z nimi. Wiele osób mówiło o tym, jak lepiej radzić sobie z chorobą psychiczną (patrz „Radzenie sobie z chorobą psychiczną i powrót do zdrowia”). Yvonne miała zwykłe zmartwienia, jak np. jak będzie w stanie spłacić kredyt hipoteczny, ale zrozumiała, że jej problemy ze zdrowiem psychicznym są „dodatkowymi drobiazgami na wierzchu”. Powiedziała, że dopóki potrafi znaleźć sposób na radzenie sobie z problemami, jest w porządku i „całkiem szczęśliwa”. Ale większość ludzi miała trudności z radzeniem sobie i potrzebowała pomocy innych, aby nauczyć się, jak to robić.
Helen opisuje swoją schizofrenię jako posiadanie innej osobowości co drugi dzień. Na początku były to „tylko mroczne horrory”, ale teraz przez nie przechodzi.
Helen opisuje swoją schizofrenię jako posiadanie innej osobowości każdego dnia. Na początku były to „tylko mroczne horrory”, ale teraz przez nie przechodzi.
Bycie na haju oznaczało, że Tania miała „ogromne ilości energii”, ale w innych momentach była również „psychicznie samobójcza”. Walczyła z głosami w głowie, ale wierzyła, że się zabije i w końcu poddała się ECT.
Czytaj dalej
Bycie na haju oznaczało, że Tania miała „ogromne ilości energii”, ale w innych momentach była również „psychicznie samobójcza”. Walczyła z głosami w głowie, ale wierzyła, że się zabije i ostatecznie poddała się ECT.
Depresja i lęk
Depresja różni się od smutku. Osoby, z którymi rozmawialiśmy, opisywały depresję jako uczucie odcięcia od reszty świata, poczucie bezwartościowości, brak chęci do dalszego życia, chęć samookaleczenia i poczucie, że przyjemność, której normalnie doświadczają, „wymyka się”. Jane napisała w wieku nastoletnim wiersz zatytułowany „Shrink back”, w którym opisała swoją „niezdolność do utrzymywania fizycznego kontaktu z ludźmi”. Enid opisała, że nie jest w stanie przestać płakać przez dłuższy czas, a wiele osób mówiło o tym, że życie nie ma sensu.
Dla niektórych depresja pojawiała się w epizodach, ale dla innych wydawało się, że tak właśnie wygląda życie.
David spędził większość swojego życia czując się przygnębiony. Kiedy nie był przygnębiony, mówił, że wszystko wydaje się „sztuczne”.
David spędził większość swojego życia, czując przygnębienie. Kiedy nie miał depresji, mówił, że wszystko wydaje mu się „sztuczne”.
Tak, tak. I przypuszczam, że mówisz, że nie ma czasu, czy pamiętasz, żebyś nie był przygnębiony?
Nie, byłem, to prawda. Nie mogę sobie wyobrazić czasu, a jeśli nie czułem się przygnębiony, to czułem, że jest to bardzo sztuczne. I jestem trochę przerażona, kiedy nie mam depresji, bo czuję się trochę obco.
Kiedy Kathleen popadła w depresję, nie sypiała, zaczęła pić i samookaleczać się, przedawkowała. Miała problemy małżeńskie i czuła się odizolowana od przyjaciół, ale w końcu uzyskała wsparcie.
Przeczytaj poniżej
Gdy Kathleen wpadła w depresję, nie spała, zaczęła pić i się samookaleczać, a także przedawkowała. Miała problemy małżeńskie i czuła się odizolowana od przyjaciół, ale w końcu otrzymała wsparcie.
Dla niektórych ludzi, jak Tracy, w jednej chwili mogli czuć się dobrze, a w następnej stać się bardzo przygnębieni. Opisała, że dobrze się bawiła odwiedzając plażę z przyjaciółmi podczas przepustki ze szpitala, ale później tego samego dnia płakała przez wiele godzin. Sunil i Tania mówili o bardzo szybkim przejściu od dobrego samopoczucia do ciężkiego stanu depresyjnego. Niektórzy mówili o tym, że na pierwszy rzut oka byli w stanie „trzymać się razem” i że dopiero kiedy bardzo źle się czuli, zdawali sobie sprawę, że jest jakiś problem.
Enid prowadziła dzienniki, kiedy była w depresji i znalazła to „surrealistyczne” patrząc na nie wstecz. Mówi, że kiedy jest się zdrowym, trudno jest zrozumieć, dlaczego chciało się dokonać samookaleczenia.
Czytaj dalej
Enid prowadziła dzienniki, kiedy była w depresji, i uznała, że patrzenie na nie wstecz jest „surrealistyczne”. Mówi, że kiedy jest się zdrowym, trudno zrozumieć, dlaczego chciało się dokonać samookaleczenia.
I myślę, że w czasie kiedy przez to przechodzisz nie myślisz o tym w ten sposób, wiesz, jesteś rodzajem… cóż, to prawie jak egzystencja, zamiast być w stanie żyć nie chcesz kontynuować, nie chcesz robić rzeczy i tak to jest zupełnie inny sposób bycia.
Oprócz depresji, niektórzy ludzie doświadczali „wzlotów”, gdzie mieli ogromne ilości energii. John Z wydawał dużo pieniędzy w tych okresach, a Tania odkryła, że może być bardzo produktywna naukowo, jak również trenować do maratonów i triathlonów. Jednakże ludzie często doświadczali również poważnych spadków, kiedy to wycofywali się ze wszystkiego i mogli popaść w depresję.
Ludzie, z którymi rozmawialiśmy, często odczuwali niepokój. Silny lęk może utrudniać radzenie sobie z codziennym życiem. Ludzie mówili o tym, że ogarnia ich uczucie silnego strachu, aż do przerażenia, poczucie, że „oszaleją” lub że zaraz wydarzy się coś strasznego. Annie i Lorraine opisywały, że ich matka ciągle martwiła się, że ma coś w gardle lub że nie może oddychać. Ich matce trudno było wychodzić z domu, gdy źle się czuła.
Julian czuł, że fale przerażenia i niepokoju sprawiały, że samobójstwo wydawało się całkowicie racjonalnym wyborem.
Julian czuł, że fale przerażenia i niepokoju sprawiały, że samobójstwo wydawało się całkowicie racjonalnym wyborem.
I to nie jest, to nie jest też coś, co jest nielogiczne. Ty, wiesz, myślę, że jestem całkiem racjonalną osobą w rzeczywistości i wiesz, ludzie myślą, 'Och, cóż, jesteś w pewnym sensie chory i jesteś pokonany przez ten rodzaj nonsensu o, o chęci zabicia się.’ Cóż, to nie jest tak, a przynajmniej nie było tak w moim przypadku. To znaczy, to było całkowicie racjonalne, że tam, gdzie byłem, doszedłem do kresu wytrzymałości. Byłem, to było nie do zniesienia mieć niepokój, to było nie do zniesienia nie czuć się człowiekiem i naprawdę było, wiesz, to było nie do zniesienia bolesne. I to, wiesz, byłoby ulgą, uwolnieniem, gdybyś nie musiał tego cierpieć. To znaczy, że pies by tego nie przeżył. Więc nie było nic, nie było nic nie-, wiesz, to było całkowicie racjonalne. I nie miałoby to, wiem, że wiele osób mówi o wpływie, jaki ma to na ludzi, którzy zostali w tyle. Ale to naprawdę nie powinno mieć na nich negatywnego wpływu. To nie jest ich wybór. To nic, z czym nie mogą nic zrobić. To, to ich strata, jeśli muszą sobie z tym poradzić, wiesz, to oni coś stracili. Nie powinni czuć, że zawiedli w jakikolwiek sposób.
Przez lata Sheila myślała, że jej mąż jest po prostu „niespokojny”, ale później rozwinął poważne zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Ma natrętne myśli o zabiciu siebie, aby powstrzymać się od zabijania innych.
Przez lata Sheila myślała, że jej mąż jest po prostu „niespokojny”, ale później rozwinął poważne zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Ma natrętne myśli o zabiciu siebie, aby powstrzymać się przed zabijaniem innych.
Stał się bardzo, bardzo niespokojny o różne rzeczy. Mówi, że to nigdy nie mija. Nawet jeśli czuje się lepiej, wiesz, jeśli ma lepszy dzień. Ale tak, prawdopodobnie przez ostatnie cztery lata było z nim tak źle, jak jest w tej chwili, tak.
Ostatnio skierowano go do profesora specjalizującego się w OCD, który stwierdził, że mój mąż ma OCD. To nie jest OCD, jak w przypadku mycia rąk i tego typu rzeczy. Opisali mi to w ten sposób, że ma bardzo natrętne myśli o zabiciu mnie lub naszych wnuków, i wie, że nigdy by tego nie zrobił, że to są myśli, ale są tak natrętne, że tam są. Że jeśli się zabije, nie będzie już w tym chaosie, w którym się znajduje, a my wszyscy będziemy bezpieczni. Więc stąd wzięło się u nich OCD. Bo ja zawsze myślałem, że to jest zawsze bycie schludnym, odkładanie rzeczy na miejsce i w ogóle. Nie mogłem zobaczyć, aby rozpocząć, skąd mają OCD, ale to jest, to jest to, gdzie go dostać, bo jak mówię, zamiast on zabija mnie z nożem lub nasze wnuki chce się zabić.
Psychoza
Psychoza opisuje sytuację, w której widzisz lub wyjaśniasz wydarzenia i rzeczy w sposób, który inni uznaliby za wysoce niezwykły. Obejmuje to widzenie lub słyszenie rzeczy, których inni nie widzą, posiadanie przekonań, których inni nie podzielają, lub tworzenie powiązań między rzeczami, które tylko ty tworzysz. Osoby, które doświadczyły psychozy często nie wiedziały, co się z nimi dzieje w danym momencie. Niektórzy czuli się bardzo przygnębieni, podczas gdy inni myśleli, że nic im nie dolega (patrz „Pierwsze pogorszenie samopoczucia”). Julian pamięta, że myślał, iż śledzi go CIA i że telewizja przekazuje mu wiadomości. Pomiędzy okresami psychotycznymi był całkowicie racjonalny i mógł sobie przypomnieć, że był psychotyczny.
Sue, u której zdiagnozowano quasi psychozę, stworzyła w swoim umyśle postać, którą nazwała „wiszącym mężczyzną”, aby poradzić sobie ze skutkami wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie.
Czytaj dalej
Sue, u której zdiagnozowano quasi psychozę, stworzyła w swoim umyśle postać, którą nazwała „wiszącym mężczyzną”, aby poradzić sobie ze skutkami wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie.
Niestety to zostało ze mną, dzień, on obecnie mieszka w tym kącie, ale czy jestem, kiedy jestem w momencie stresu, który został zdiagnozowany jako quasi-psychoza, w tym, że to tylko wychodzi, kiedy jestem zestresowany. Ale tak naprawdę to jest tam cały czas. Ale on ma duży wpływ na moje życie i wyobrażam sobie, że zawsze będzie miał. Przeszłam przez wiele psychoterapii, zabiegów i innych rzeczy, ale nic nie wydaje się go pozbyć
Kilka osób mówiło o tym, co opisali jako „duchowe” lub religijne elementy ich psychozy. Suzanne miała atak paniki, ponieważ myślała, że zbliża się koniec świata i uważa, że miała „duchowe połączenie z Bogiem”. Catherine Z pamięta, że odgarniała włosy do tyłu, patrzyła w lustro i „widziała diabła”. Myślała też, że zna „tajemnicę wszechświata”. Ale Jane, która została wychowana jako chrześcijanka, czuła, że niepokój, którego doświadczała podczas depresji, związany z pójściem do piekła, miał charakter ochronny, ponieważ powstrzymał ją przed popełnieniem samobójstwa.
Tygodnie po długim i trudnym porodzie żona Tristana miała urojone myśli, że zamierza umrzeć i jest obserwowana. Czuła, że jest połączona z Bogiem, a ludzie wokół niej nie są tymi, za których się podają.
Czytaj dalej
Tygodnie po długim i trudnym porodzie Żona Tristana miała urojenia, że umrze i jest obserwowana. Czuła, że jest połączona z Bogiem, a ludzie wokół niej nie byli tymi, za których się podawali.
Beattie czuła, że jej epizody psychotyczne miały element duchowy. Kiedy była na haju, czuła, że rozumie rzeczy dotyczące życia, chociaż mogła też obrażać ludzi lub robić głupie rzeczy.
Beattie czuła, że jej epizody psychotyczne miały element duchowy. Kiedy była na haju, czuła, że rozumie rzeczy dotyczące życia, chociaż mogła też obrażać ludzi lub robić głupie rzeczy.
To brzmi bardzo interesująco
Tak.
Czy mogę usłyszeć trochę więcej o twoim doświadczeniu?
Tak, jestem spirytystą jak również i rodzajem kiedy poszedłem wysoko, rodzajem rodzaju zrozumienia rzeczy o życiu etc., o tym dlaczego świat jest taki jaki jest. I wielu ludzi, którzy są nazywani schizofrenikami, słyszą głosy, które w niektórych przypadkach mogą być głosami duchów.
Czy możesz opowiedzieć mi o niektórych rzeczach, których nauczyłeś się przez te doświadczenia?
Problem polega na tym, że niestety nie pamiętam. To znaczy, myślałem, że żyłem podczas Rewolucji Francuskiej. To wszystko.
A jak się czujesz, kiedy jesteś na tych „wzlotach” lub…?
Jestem całkiem, całkiem szczęśliwy, ale nikt inny nie jest, ponieważ nie przestaję mówić i obrażam ludzi i robię głupie rzeczy, wiesz.
Ostatnio przeglądany styczeń 2018.