Hoewel je waarschijnlijk al gehoord hebt over buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, weet je er waarschijnlijk niet veel over – zoals dat ze zeer ernstig zijn en niet zo zeldzaam als je zou denken. Het fenomeen – dat optreedt wanneer een bevruchte eicel besluit zich buiten de baarmoeder te nestelen (meestal in de eileiders, hoewel het in uitzonderlijke gevallen elders in de buik kan innestelen) en daar te groeien – treft een op de 80 zwangerschappen, volgens de Ectopic Pregnancy Trust; het is niet echt gebruikelijk, maar het is ook niet helemaal uit de lucht gegrepen. Dus hoe weet je of je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt? Het blijkt dat er helaas geen blauwdruk is die we voor elk afzonderlijk geval kunnen volgen. Maar er zijn bepaalde tekenen die je serieus kunnen helpen als je ze herkent.
Ectopisch betekent “in een abnormale positie,” en bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn de oorzaken van de misplaatste innesteling van het eitje niet altijd duidelijk voor medische professionals. Soms is het te wijten aan littekens in de eileiders, iets abnormaals in de vorm van het voortplantingssysteem, of eerdere infecties; en van bepaalde dingen, zoals roken en bekkenontstekingsziekten, is bekend dat ze hogere percentages buitenbaarmoederlijke zwangerschappen veroorzaken, waarschijnlijk als gevolg van gerelateerde bekkenbeschadiging. Maar we zijn nog steeds niet helemaal duidelijk over waarom het in alle gevallen gebeurt.
Het belangrijkste om te weten over buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, afgezien van hun symptomen, is hoe vroeg in de zwangerschap ze opduiken: over het algemeen tussen de 4e en 12e week van de zwangerschap, wat betekent dat je op dat moment misschien niet eens weet dat je zwanger bent. Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zullen waarschijnlijk, maar niet altijd, positieve zwangerschapstests veroorzaken.
Hier zijn vijf tekenen die, afzonderlijk of samen, kunnen wijzen op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Als u een van deze hebt, ga dan onmiddellijk naar een huisarts of een ziekenhuis.
Schoudertoppijn
De reden dat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap een medische noodsituatie veroorzaakt, is niet noodzakelijkerwijs de plaatsing van het eitje buiten de baarmoeder; het is wat er gebeurt terwijl het groeit – meestal, vooral bij eitjes die in de eileiders zijn geïmplanteerd, kan het bevruchte eitje daar scheurtjes veroorzaken waar het groeit en mogelijk ernstige inwendige bloedingen veroorzaken. Dat is wat dit zo gevaarlijk maakt, en wat leidt tot het schoudertip-teken.
Pijn op het puntje van de schouder, waar de schouder eindigt en de arm begint, is een signaal van specifieke inwendige bloeding. Als de breuk in de buik bloedt, ontstaat er druk op het middenrif, dat op zijn beurt de zenuwen belast die naar de schouder lopen. Deze pijn kan verergeren als u gaat liggen, en is in zijn eigenaardigheid een vrij betrouwbaar teken dat er iets ernstig mis is.
Lichtbruine afscheiding
Afscheiding kan radicaal verschillen tussen buitenbaarmoederlijke zwangerschappen; het hangt af van waar het eitje zich heeft ingenesteld en wat het heeft gedaan met het gebied er omheen. Je kunt van alles krijgen, van geen afscheiding tot hevige stroming, maar het meest gemelde symptoom is bruinachtige afscheiding, die duidelijk oud bloed bevat, maar op zichzelf geen menstruatie is. Dit is een signaal van inwendige bloeding of breuk en moet worden opgemerkt.
De grote verscheidenheid aan locaties voor ectopische implantatie kan veel variatie in symptomen veroorzaken. Eieren kunnen opduiken in de eileiders, de baarmoederhals, de eierstokken, binnen een oud keizersnede litteken, of elders in de buik. Afhankelijk van hun plaats en andere factoren kan de buitenbaarmoederlijke zwangerschap “oplossen” in het lichaam, een miskraam veroorzaken en een chirurgische ingreep vereisen om ze te verwijderen, of langere tijd doorgroeien voordat er problemen ontstaan. Er zijn veel verschillende mogelijkheden, dus als u symptomen ervaart, is het heel belangrijk om met een arts te praten.
Pijn aan één kant van de buik
Zoals waarschijnlijk niet te verwachten is bij een eicel die ergens groeit waar hij niet hoort te groeien, is pijn een vrij normaal symptoom bij buitenbaarmoederlijke zwangerschappen – vooral in situaties waar de eicel schade en bloedingen heeft veroorzaakt. Bij ectopische zwangerschap, waarbij het eitje in een van de eileiders terechtkomt, zal de pijn zich aan één kant van de buik concentreren, afhankelijk van in welke eileider het eitje is geïmplanteerd. Interessant is dat vrouwen die erin slagen zwanger te worden terwijl ze een spiraaltje gebruiken of de minipil slikken (die alleen progesteron bevat), meer kans hebben op buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, omdat beide methoden het voor bevruchte eicellen actief moeilijk maken om zich in de baarmoeder te innestelen.
Darmproblemen
Een van de meest verwarrende aspecten van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen is dat ze symptomen kunnen vertonen die lijken op gastro-enteritis: een gevoelige buik, braken, en ofwel constipatie ofwel diarree. (Vandaar dat dingen zoals de schoudertip test van essentieel belang zijn.)
Alle darmklachten die voortkomen uit een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn niet omdat het ei zichzelf heeft vastgezet in de darm; wees gerust dat dat in wezen onmogelijk is. Het is meestal een reactie op een inwendige bloeding, druk of een breuk in de buik. Als u toch een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vermoedt, noteer dan uw blaas- en darmreacties sinds de pijn of de symptomen begonnen, en meld ze aan uw arts.
ernstige pijn en instorting
Eileiderbreuken zijn zeer onaangenaam. De eileiders hebben niet veel interne rek en een geïmplanteerde eicel die niet oplost, zal ze waarschijnlijk splijten, wat als een medische noodsituatie geldt en een onmiddellijke operatie vereist om te verhelpen. De pijn en het bloedverlies zullen waarschijnlijk hevig zijn, wat betekent dat je kunt flauwvallen. Charmant, toch? Dit is echter niet onvermijdelijk, en als je een operatie nodig hebt, zullen ze niet alles in je voortplantingssysteem verwijderen, en zullen ze zich waarschijnlijk alleen richten op het verwijderen van het deel van de buis met de eicel erin.
Maar het kan niet zover komen. Als bij u een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt vastgesteld, wat meestal gebeurt met een echografie en bloedonderzoek, kunt u de groei van het eitje mogelijk stoppen met een dosis methotrexaat, een medicijn tegen kanker en psoriasis dat de celgroei verstoort. Mensen die dit kunnen nemen, hoeven over het algemeen niet geopereerd te worden – maar methotrexaat (dat de groei van het eitje in de eileider zou stoppen door te voorkomen dat de cellen zich delen, waardoor het eitje langzaam weer wordt opgenomen) kan alleen worden gebruikt als het heel vroeg in de zwangerschap is, de eileiders niet zijn gescheurd en u tijdens de inname zeer intensief wordt gecontroleerd. Het is beter dan een operatie om in de toekomst weer zwanger te kunnen worden, maar als de diagnose eenmaal is gesteld, moeten de artsen alle opties met u doornemen, van een kijkoperatie tot een afwachtende houding, voor het geval de buitenbaarmoederlijke zwangerschap vanzelf overgaat. Onthoud gewoon: het kan eng zijn, maar je hebt opties.
Images: , Giphy