De Tien Plagen van Egypte, die leidden tot Mozes die de Israëlieten uit de slavernij leidde, zijn nauw verbonden met het Pesachverhaal. Bij de laatste plaag werden de eerstgeboren zonen van de Egyptenaren gedood, terwijl de eerstgeboren zonen van de Israëlieten werden “gepasseerd”.
Is het mogelijk dat de plagen in feite kunnen worden verklaard door een keten van natuurverschijnselen die in gang werden gezet door veranderingen in het klimaat en milieurampen?
Climatologen die het oude klimaat bestudeerden rond de veronderstelde tijd van de Exodus, ongeveer 3000 jaar geleden, hebben een dramatische klimaatverschuiving ontdekt. Door stalagmieten in Egyptische grotten te bestuderen, zijn zij in staat geweest om een verslag van de weerpatronen te maken. Het zou heel goed mogelijk zijn geweest dat de stijgende temperaturen de rivier de Nijl hebben doen opdrogen, waardoor wat eens een snelstromende rivier en de levensader van Egypte was, veranderde in een traagstromende en modderige waterloop, hetgeen een perfecte verklaring zou kunnen zijn voor de eerste plaag – de Nijl die in “bloed” veranderde.”
Maar hoe zit het dan met de veranderende kleur van de Nijl? Volgens de hypothese zou dit het gevolg kunnen zijn van een bloei van giftige zoetwateralgen, bekend onder de naam Oscillatoria rubescens, waarvan bekend is dat zij 3000 jaar geleden al voorkwamen en ook nu nog soortgelijke effecten veroorzaken. De algen vermenigvuldigen zich in langzaam stromend warm water met veel voedingsstoffen en wanneer ze sterven, kleuren ze het water rood.
Deze vermenigvuldiging van de algen zou ook de gebeurtenissen in gang gezet kunnen hebben die leidden tot de tweede, derde en vierde plaag – kikkers, luizen en vliegen.
Waarom?
Wel, de giftige algen zouden de kikkers gedwongen kunnen hebben om het water te verlaten, waardoor ze elke centimeter droog land bedekten en werden achtergelaten om te vergaan. En zonder roofdieren om de kikkers op te eten, is het mogelijk dat vliegen en insecten floreerden. En wat komt er samen met insecten. Ziektes! Dat kan zowel het vee als de mensen hebben getroffen, wat de volgende plagen verklaart: Pestilentie, die de meeste wilde dieren van de Egyptenaren doodde, en Boils, die mogelijk, door de verspreiding van miltvuurbacteriën, het Egyptische volk troffen.
Dan waren er nog de 7e, 8e en 9e plagen – Hagel, sprinkhanen en duisternis – die ook kunnen zijn opgetreden als gevolg van een andere grote natuurramp. Thera, een vulkaan die deel uitmaakte van de mediterrane eilanden Santorini, explodeerde ongeveer 3.500 jaar geleden in wat een van de grootste vulkaanuitbarstingen in de menselijke geschiedenis was, waarbij miljarden tonnen vulkanische as in de atmosfeer werden gespuwd. En geloof het of niet, vulkanische as kan hagelstormen veroorzaken. Het kan er ook voor zorgen dat wolken hun watergehalte verliezen en zo de perfecte atmosferische omstandigheden creëren voor de groei van sprinkhanen. De daaropvolgende duisternis zou ook kunnen worden toegeschreven aan deze vulkanische as, omdat het het zonlicht zou kunnen hebben geblokkeerd.
Wat voor bewijs is er? Puimsteen, dat is gesteente gemaakt van afgekoelde vulkanische lava, is gevonden bij opgravingen van Egyptische ruïnes, ondanks dat er geen vulkanen in Egypte zijn. Analyse van het gesteente toont aan dat het afkomstig is van de vulkaan van Santorini, hetgeen fysiek bewijs levert dat de as van de uitbarsting in Santorini de Egyptische kusten heeft bereikt.
De oorzaak van de laatste en tiende plaag, de Dood van de Eerstgeborenen, zou zijn veroorzaakt door een schimmel die de graanvoorraden zou hebben vergiftigd, waarvan de eerstgeboren mannelijke kinderen als eersten zouden hebben geplukt en dus als eersten het slachtoffer zouden zijn geworden.
Of het zou allemaal goddelijke interventie kunnen zijn geweest. Wie zal het zeggen?
@JoeSchwarcz