- Oct 1, 2013
- Share
Chysici beschrijven een delirium als een medische aandoening waarbij de mentale status van een patiënt heen en weer schuift (soms uitgelegd als “wassend en afnemend”). Verzorgers denken er vaak aan als hun familielid “zichzelf niet lijkt”, hetzij in het ziekenhuis of nadat ze thuiskomen. Soms lijkt een ernstig ziek familielid overstuur, geagiteerd, strijdlustig of zelfs psychotisch. Ze kunnen dingen zien die er niet zijn of mompelen op een manier die u niet kunt begrijpen. Hij of zij kan proberen uit bed te klimmen of te lopen zonder hulp, ondanks dat hij of zij erg zwak is. Andere keren lijkt een familielid sloom, verward of erg slaperig. Hij of zij reageert niet op u, of valt midden in een zin in slaap. Al deze gedragingen kunnen tekenen zijn van een delier.
De term “zonsondergang” wordt vaak gebruikt in plaats van delier, vanwege het feit dat veel van deze veranderingen ’s avonds en ’s nachts plaatsvinden. Delirium is iets anders dan dementie, een langzame progressie van geheugenverlies en algeheel functieverlies. Patiënten met dementie hebben echter een verhoogd risico op het ontwikkelen van een delirium.
Delirium wordt nog steeds niet volledig begrepen, maar wetenschappers zijn erachter gekomen dat het geassocieerd wordt met een onevenwichtigheid van chemische stoffen in de hersenen, vaak gerelateerd aan een onderliggend medisch probleem in het lichaam. Een van de meest voorkomende oorzaken is een infectie. Zoiets eenvoudigs als een blaasontsteking (soms urineweginfectie genoemd) of een longontsteking kan een delier veroorzaken. Andere oorzaken zijn bepaalde medicijnen, verstoringen van de elektrolyten of andere chemische stoffen in het bloed en falen van de nieren of de lever (die beide helpen afvalstoffen en gifstoffen uit het lichaam te verwijderen). Bij oudere mensen kan een delier ook worden veroorzaakt door zaken als ernstige constipatie, een hartaanval, een beroerte of gewoon door in het ziekenhuis of op een intensive care afdeling te liggen. Een verandering in de mentale status van een patiënt kan het gevolg zijn van een combinatie van deze en andere problemen.
Het is belangrijk om te onthouden dat u uw familielid beter kent dan wie dan ook. Het kan zijn dat u een kleine verandering in gedrag, spraak of persoonlijkheid opmerkt die de artsen en verpleegkundigen niet zien. Vertel de arts die uw dierbare verzorgt over uw zorgen, zodat het medische team kan beginnen met het zoeken naar de oorzaken van deze veranderingen. Delirium is een ernstige medische aandoening.
Er kunnen speciale tests nodig zijn om de oorzaak van het delirium van uw dierbare te achterhalen, zodat het medische team met een plan kan komen om te proberen het probleem op te lossen. Studies hebben echter aangetoond dat zelfs als de oorspronkelijke oorzaak van het delier is verholpen, het nog weken of maanden kan duren voordat uw familielid weer “normaal” is. Helaas komt het in sommige gevallen voor dat patiënten nooit volledig herstellen. Dit geldt vooral voor oudere patiënten of patiënten met een chronische of ernstige ziekte.
Delirium kan zeer beangstigend zijn voor zorgverleners. In sommige gevallen herkent een patiënt zijn verzorger niet, reageert hij niet of kan hij zelfs kwetsend zijn. Het is belangrijk om te onthouden dat een delier een medische aandoening is en dat uw dierbare dit gedrag niet kan controleren. U kunt uw dierbare helpen door gewoon bij hem of haar te zijn. Uw vertrouwde gezicht in een zee van artsen en verpleegkundigen kan geruststellend zijn voor een patiënt en hem helpen rustig te blijven. Uw dierbare omringen met foto’s of vertrouwde voorwerpen kan ook helpen om zijn mentale toestand te verbeteren. In sommige ziekenhuizen worden grote klokken of kalenders in de kamers van de patiënten geplaatst om hen te helpen zich beter te oriënteren. Dus hoewel een delier verontrustend kan zijn voor patiënten en familie, zijn er praktische dingen die u kunt doen om de situatie te helpen verbeteren.
- Post delen