Nadat de familie over de Sovjetgrens naar Iran verhuisde, studeerde de heer Zadeh af met een wetenschappelijke graad aan de Universiteit van Teheran. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verkocht hij goederen aan het Amerikaanse leger, waarmee hij genoeg geld verdiende om zijn opleiding in de Verenigde Staten voort te zetten, aldus zijn zoon. Hij behaalde een mastergraad in elektrotechniek aan het Massachusetts Institute of Technology in 1946 en een Ph.D. aan Columbia in 1949.
Als professor aan Columbia, waar hij samenwerkte met John Ragazzini, ontwikkelde de heer Zadeh een wiskundige methode genaamd z-transformaties, die een standaardmethode werd voor het verwerken van digitale signalen in computers en andere apparatuur. Hij verhuisde naar Berkeley in 1959.
Elijah Polak, een professor emeritus aan Berkeley, herinnerde zich in een interview dat Professor Zadeh’s theorie van fuzzy sets ontstond tijdens hun wandelingen over de campus. Professor Zadeh begon op te merken dat wanneer mensen hun auto’s parkeerden, ze intuïtief hun wielen iets naar links en dan iets naar rechts draaiden voordat ze een parkeerplaats opreden.
“Maar hoeveel is iets?” vroeg hij dan.
Fuzzy sets begon als een poging om wiskunde te gebruiken om “een beetje” te definiëren – of “lang” of “snel” of “mooi” of elk ander concept dat dubbelzinnige grenzen heeft.
Professor Zadeh zag fuzzy sets oorspronkelijk gewoon als een kader voor het gebruik van taal. Maar het idee breidde zich uit naar andere gebieden. Het zou een manier kunnen zijn voor verzekeringsmaatschappijen om schade te beoordelen na een aardbeving, bijvoorbeeld. Is de schade ernstig, matig of minimaal volgens de regels van de maatschappij? Fuzzy sets zouden kunnen helpen.
“Ze openen een geheel nieuwe manier om problemen aan te pakken waarbij je geen precieze gegevens hebt,” zei professor Ross, de auteur van een leerboek over de praktische toepassingen van fuzzy logic.