Hallo again!
Je gaf zo’n goed advies met betrekking tot mijn 10 maanden oude behoefte aan slechts een dutje per dag. Het werkte perfect! Ze deed een dutje van 2,5-3 uur per dag en sliep ongeveer 12 uur per nacht (hoewel ze nog steeds wakker was om te voeden).
Het ging geweldig … tot nu.
Ze is nu ongeveer 16/17 maanden oud en weigert dutjes. Klaarwakker en gewoon chillen in haar wieg. Ze slaapt nu ’s nachts nog maar 11 uur (maar geen borstvoeding meer!!). Ze is moe. Zo, zo, zo moe. Ze redt het niet van 6:30-19:00 uur zonder iets. Maar ze weigert dat iets.
Er is niet veel veranderd. Papa is uitgezonden (hij vertrok in december) en ik ben weer zwanger en voel me vreselijk moeder schuld dat mijn kind lijdt door mij. Ze eet prima en we doen genoeg gedurende de dag en de week (dierentuin, speelafspraakjes, verhaaltjes vertellen – over het algemeen één activiteit per dag).
De kiezen zijn door en de hoektanden zijn bijna door. Oorontstekingen werden een week of wat geleden uitgesloten toen we werden gecontroleerd vanwege een zware verkoudheid. Haar slaapomgeving en routine zijn niet veranderd en ze voedt zich nog steeds voor haar dutje. Dus tenzij ze haar tweejarige kiezen supervroeg krijgt, betwijfel ik of het doorkomen van de tandjes is.
Ik heb geen idee wat ik verder moet doen. Doorgaan en hopen dat ze snel slaapt? Ze is zo chagrijnig als ik haar pas na een uur wakker maak. Wil niet spelen en huilt als de honden en kat ook maar een blik in haar richting werpen. En ’s morgens vindt ze ze geweldig. Ze ziet er moe uit.
Enig idee dat ik misschien gemist heb? Ze ging letterlijk van 2,5 uur durende dagelijkse dutjes naar niets. We kunnen het niet meer aan! Dank u! EEN HEEL SPECIAAL HALLO AAN ALLE MOEDERS, VADERS EN LIEFHEBBERS VAN SLAAP! Welkom bij de 18-maanden slaapregressie!
Een paar misvattingen over de 18-maanden slaapregressie:
- Ten eerste, het is eigenlijk meer de 16/17/18/19/20-maanden regressie, en
- Ten tweede, het is niet altijd alleen het nachtslaapje dat helemaal uit de hand loopt. Nap stakingen zijn een INCREDISCHE gemeenschappelijk probleem op deze leeftijd, als uw kind begint de ontwikkelingssprong van baby-zijn naar peuter-zijn.
- Er is zoveel gaande op dit moment, tussen nieuwe fysieke mijlpalen en opkomende communicatieve vaardigheden, niet te vergeten een meer volledig gevormd gevoel van zelf en onafhankelijkheid die zijn alle soorten van voorbereid voor een aantal goede oude ‘fashioned machtsstrijd en irrationeel koppig gedrag.
Het probleem met dutjes stakingen is dat er eerlijk gezegd niet zo veel wat je kunt doen over hen. Je kunt je peuter niet dwingen om te slapen. Je kunt (en moet) doorgaan met het bieden van de mogelijkheid om te slapen en alles doen wat je kunt om een goede slaapomgeving te faciliteren, maar verder … is het gewoon wat het is. Hopelijk slapen ze. Sommige dagen doen ze dat niet. Op die dagen zijn ze chagrijnig en hebben ze een vroegere bedtijd nodig om het goed te maken, of in ieder geval om jou een pauze te gunnen van hun (zelf toegebrachte) ellende.
Er zijn maar heel weinig peuters die de periode van 16 tot 20 maanden doorkomen zonder dat hun slaap op de een of andere manier tijdelijk wordt verstoord.
Het enige wat je tijdens de slaapregressie (dutjes of ’s nachts) NIET moet doen, is een miljoen dingen veranderen in een poging om het te “verhelpen”. Consequent zijn is de sleutel. (Ik kan u niet vertellen hoeveel post-regressie brieven ik krijg van ouders die proberen de slechte slaapgewoonten ongedaan te maken waar ze uit pure uitputting of frustratie in terecht zijn gekomen). Op een gegeven moment zal ze weer beginnen met dutjes doen (dat beloof ik!), dus blijf bij je dutjesroutine zoals ze is, elke dag. De enige weg erdoor is erdoor.
Dat gezegd hebbende, kan algemeen advies voor het oplossen van dutjesproblemen van toepassing zijn: Doe verduisterende gordijnen in haar kamer om het zo donker mogelijk te maken. Speel wat zachte, rustige muziek. Als de nachtrust voorspelbaar is, probeer dan ’s nachts dezelfde muziek (in dezelfde volgorde) te spelen zodat er een slaapverbinding ontstaat. (Voor onze oudste speelden we ’s avonds en voor het slapen gaan een paar liedjes van de Charlie Brown Christmas soundtrack om hem te helpen tot rust te komen. Hij zong mee met de eerste paar liedjes en het laatste liedje was het teken om zijn ogen te sluiten en te gaan slapen). Zorg ervoor dat ze ’s morgens voldoende lichamelijke en geestelijke activiteit krijgt, en bovenal, geef jezelf NIET de schuld als ze weigert te slapen.
Maar serieus. U hoeft zich nergens schuldig over te voelen. U doet NIETS verkeerd. Zelfs als ze door alle gewone slaapregressies van baby’s heen is, is de 18-maandse een GROTE. Maar heel weinig peuters komen door de 16-20 maanden heen zonder dat hun slaap tijdelijk verstoord is. Slaap achteruitgang wordt gekenmerkt door de verbijsterende realisatie dat alles wat “werkte” voorheen plotseling niet meer, zonder duidelijke onderliggende oorzaak (kinderziektes, ziekte, hoewel die zeker dingen kunnen verergeren). Maar meestal zullen die dingen weer gaan “werken”, en daarom adviseer ik je geen grote veranderingen aan te brengen. Tenminste voor nu, zolang ze nog in de periode van de slaapregressie zit. Bij sommige peuters duurt de regressie maar een week of twee, terwijl anderen er maanden mee worstelen. Houd dutjes tijd op zijn plaats. Zelfs als ze wakker is, blijft ze in haar wiegje. (Ze is tenminste “klaarwakker en aan het chillen” in tegenstelling tot “schreeuwt zich helemaal suf”, wat de zaken zou compliceren). Laat haar tenminste daar blijven en rusten zolang ze het verdraagt. Als ze het niet tot 19.00 uur redt zonder haar dutje, probeer haar dan eerder naar bed te brengen. Op de dagen dat ze overdag wel in slaap valt, kan ze op haar gebruikelijke tijd naar bed. En onthoud, zoals altijd: OOK DEZE ONZIN ZAL VOORBIJGAAN.