Musical memory and hippocampus revisited: Evidence from a musical layperson with highly selective hippocampal damage

Rola ludzkiego hipokampa dla pamięci muzycznej jest wciąż niejasna. Podczas gdy badania obrazowe u zdrowych ludzi wielokrotnie wykazały aktywację hipokampa w zadaniach pamięci muzycznej, badania u muzyków z przewlekłym obustronnym uszkodzeniem przyśrodkowego płata skroniowego i u nie-muzyków cierpiących na choroby neurodegeneracyjne sugerują, że pamięć muzyczna może być przynajmniej częściowo niezależna od integralności hipokampa. Tutaj opisujemy przypadek laika muzycznego, u którego w kontekście autoimmunologicznego zapalenia mózgu rozwinął się nagle zespół amnezji. Strukturalne i funkcjonalne MRI w stanie spoczynku ujawniło wyjątkowo selektywne obustronne zmiany w hipokampach i zmienione połączenia funkcjonalne z korą wsteczną i przedklinkiem. Badanie neuropsychologiczne wykazało ciężki globalny zespół amnestyczny. Percepcja i przetwarzanie skal, konturów melodycznych, interwałów, rytmów i metrum nie były zaburzone. W testach pamięci rozpoznawania nieznanych melodii i fragmentów złożonego materiału muzycznego pacjentka wypadała zupełnie normalnie, natomiast pamięć rozpoznawania informacji wizualnych i werbalnych była znacznie upośledzona. Podobnie, emocjonalna ocena fragmentów muzycznych nie różniła się od kontroli. Wnioskujemy, że integralność przetwarzania muzycznego i pamięci rozpoznawczej u pacjentów z dysfunkcją hipokampa nie wynika z indukowanej treningiem lub pourazowej plastyczności mózgu, ale raczej odzwierciedla integralność sieci mózgowych poza hipokampem i przypuszczalnie również poza korą wsteczną i precuneus. Nasze odkrycia sugerują istotne różnice w neuronalnych substratach muzycznej i niemuzycznej pamięci rozpoznawczej.