Definities: Verdoofd myocardium is levensvatbaar myocardium dat is gered door coronaire reperfusie en dat langdurige postischemische disfunctie vertoont na reperfusie. Verlamd myocard is ischemisch myocard dat gevoed wordt door een vernauwde kransslagader waarin ischemische cellen levensvatbaar blijven maar de contractie chronisch onderdrukt wordt.
Klinisch bewijs: Verdoofd myocardium is geïdentificeerd in de volgende patiëntengroepen: (1) trombolyse of percutane transluminale coronaire angiografie (PTCA) bij patiënten met een acuut evoluerend infarct; (2) instabiele angina; (3) inspanningsgeïnduceerde angina; (4) kransslagaderspasme; (5) plaatjesaggregatie of voorbijgaande trombose van een kransslagader; (6) PTCA voor chronische myocardischemie; en (7) onmiddellijk na coronaire bypass graft (CABG). Bij de patiënt met een ernstige kransslagaderstenose worden tekenen van een verdoofd myocard (LV-dysfunctie) gevonden, zelfs bij asymptomatische patiënten in rust. Verlamd myocard keert na langere tijd (uren tot weken) terug naar normaal. Verlamd myocardium keert vrij snel terug naar normale functie als de oorzaak wordt weggenomen.
Differentiatie: Verdoofd myocard kan worden onderscheiden van hibernerend myocard aan de hand van drie klinische parameters, namelijk LV-wandbeweging, myocardperfusie, en myocardmetabolisme. Verlamd myocard heeft een abnormale wandbeweging die de neiging vertoont te normaliseren als reactie op inotropes en postextrasystolische potentiëring. De perfusie is adequaat en het metabolisme is ook adequaat. Hibernerend myocard heeft ook abnormale wandbeweging, die normaliseert na nitraten, inotropes, postextrasystolische potentiëring (PESP), PTCA of CABG. De myocardperfusie is verminderd, maar kan worden omgekeerd met PTCA of CABG en het metabolisme is adequaat.