1,2,4-Trichlorobenzen Właściwości chemiczne, zastosowania, produkcja
Właściwości chemiczne
Bezbarwna, stabilna ciecz; zapach podobny do zapachu o-dichlorobenzenu. Mieszalny z większością rozpuszczalników organicznych i olejów; nierozpuszczalny w wodzie.Łatwopalny.
Właściwości chemiczne
1,2,4-trichlorobenzen jest słabo topliwym ciałem stałym lub cieczą o przyjemnym, aromatycznym zapachu. Próg wyczuwalności zapachu wynosi 1,4 ppm.
Właściwości fizyczne
Bezbarwna ciecz o zapachu podobnym do o-dichlorobenzenu. Stężenie progowe zapachu wynosi 1,4 (cytowane, Amoore i Hautala, 1983).
Zastosowanie
1,2,4-trichlorobenzen jest rozpuszczalnikiem w różnych organicznych reakcjach chemicznych.
Definicja
ChEBI: Trichlorobenzen z podstawnikami chloro w pozycjach 1, 2 i 4.
Synthesis Reference(s)
Journal of the American Chemical Society, 74, p. 3890, 1952 DOI: 10.1021/ja01135a052
Opis ogólny
Bezbarwna ciecz lub białe ciało stałe o ostrym zapachu chlorobenzenu. Temperatura topnienia 16,95°C (62,5°F).
Profil reaktywności
1,2,4-trichlorobenzen może energicznie reagować z materiałami utleniającymi. Po podgrzaniu do rozkładu wydziela chlorowodór i fosgen.
Zagrożenie dla zdrowia
Narażenie na wysokie stężenia przez drogi oddechowe jest potencjalnie niebezpieczne dla płuc, nerek i wątroby. Długotrwałe lub powtarzające się narażenie lub krótkie narażenie na wysokie stężenia przez drogi oddechowe jest potencjalnie niebezpieczne dla płuc, nerek i wątroby. Długotrwałe lub powtarzające się narażenie oczu może powodować umiarkowany ból i przemijające podrażnienie. Długotrwały lub powtarzający się kontakt ze skórą może skutkować umiarkowanym podrażnieniem i możliwymi skutkami ogólnoustrojowymi. Połknięcie: Może powodować uszkodzenie nerek i wątroby.
Profil bezpieczeństwa
Trucizna po połknięciu.Umiarkowanie toksyczny drogą dootrzewnową.Eksperymentalny teratogen. Eksperymentalne efekty rozrodcze. Zgłoszono dane dotyczące mutacji. Działa drażniąco na skórę. Łatwopalny w przypadku wystawienia na działanie ciepła lub płomienia. Może silnie reagować z materiałami utleniającymi. Do gaszenia pożaru używać wody, piany, CO2, suchej substancji chemicznej. Po podgrzaniu do rozkładu wydziela toksyczne opary Cl-. Patrz również CHLOROWANE WĘGLOWODORY, AROMATYCZNE. Postępowanie w środowisku Biologiczne. W warunkach tlenowych produkty biodegradacji mogą obejmować 1,2-dichlorobenzen, 1,3-dichlorobenzen, 1,4-dichlorobenzen i dwutlenek węgla (Kobayashi i Rittman, 1982). Mieszana kultura bakterii glebowych lub Pseudomonas sp. przekształcała 1,2,4-trichlorobenzen w 2,4,5- i 2,4,6-trichlorofenol (Ballschiter i Scholz, 1980). Gdy 1,2,4-trichlorobenzen inkubowano statycznie w ciemności w temperaturze 25 °C z ekstraktem drożdżowym i inokulum z osiadłych ścieków komunalnych, następowała znaczna biodegradacja, ze stopniową aklimatyzacją, po której następował proces martwy w kolejnych podhodowlach. Przy stężeniu 5 mg/L obserwowano straty 54, 70, 59 i 24% odpowiednio po 7, 14, 21 i 28-dniowym okresie inkubacji. Przy stężeniu 10 mg/L zaobserwowano jedynie 43, 54, 14 i 0% odpowiednio po 7, 14, 21 i 28-dniowym okresie inkubacji (Tabak i in., 1981). W osadzie czynnym, w kulturze wzbogaconej pochodzącej ze skażonego miejsca w Bayou d’Inde, LA, 1,2,4-trichlorobenzen uległ redukcyjnej dechloracji do 1,3- i 1,4-dichlorobenzenu z wydajnością względną odpowiednio 4 i 96%. Maksymalna szybkość dechloracji, oparta na zalecanym modelu Michaelisa-Mentena, wynosiła 4,6 nM/d (Pavlostathis i Prytula, 2000).
Wody powierzchniowe. Szacowane okresy półtrwania 1,2,4-trichlorobenzenu (0,5 μg/L) z eksperymentalnego mezokosmosu morskiego podczas wiosny (8-16 °C), lata (20-22 °C) i zimy (3-7 °C) wynosiły odpowiednio 22,11 i 12 d (Wakeham i in., 1983).
Fotolityczne. Wydajność ditlenku węgla 9,8% uzyskano, gdy 1,2,4-trichlorobenzen zaadsorbowany na żelu krzemionkowym był naświetlany światłem (λ >290 nm) przez 17 h (Freitag et al., 1985).
Chemiczne/fizyczne. Okres półtrwania hydrolizy oszacowano na >900 lat (Ellington et al., 1988).W temperaturze 70,0 °C i wartościach pH 3,10, 7,11, i 9,77, okresy półtrwania hydrolizy obliczono na 18,4, 6,6, i 5,9 d, odpowiednio (Ellington et al., 1986).
At influent concentrations of 1.0, 0.1, 0.01, and 0.001 mg/L, the GAC adsorption capacitieswere 157, 77.6, 38.4, and 19.0 mg/g, respectively (Dobbs and Cohen, 1980).
Wysyłka
UN2321 Trichlorobenzeny, ciecz, Klasa zagrożenia: 6.1; Etykiety: 6.1-Materiały trujące.
Metody oczyszczania
Wydzielić z mieszaniny izomerów przez przemycie dymiącym H2SO4, następnie wodą, suszenie CaSO4 i powolne frakcjonowane oddestylowanie.
Zgodności
Reaguje gwałtownie z utleniaczami, kwasami, oparami kwasów; parą wodną.
Usuwanie odpadów
Spalanie, najlepiej po zmieszaniu z innym paliwem palnym. Należy zachować ostrożność w celu zapewnienia całkowitego spalania, aby zapobiec tworzeniu się fosgenu. Konieczne jest zastosowanie płuczki kwasów w celu usunięcia wytworzonych halokwasów.