Oldsmobile Omega

Pierwsza generacja

1973 Olds Omega.jpg
1973 Oldsmobile Omega coupe

Przegląd

Lata modelowe

1973-1974

Nadwozie i podwozie

Styl nadwozia

  • 2-drzwiowe coupe
  • 3-.hatchback
  • 4-drzwiowy sedan

Rozkład

RozkładFR

Platforma

X-body

Related

Powertrain

Engine

250 cu in (4.1 L) Chevrolet I6
350 cu in (5.7 L) Rocket 350 V8

Wymiary

Rozstaw osi

111 in (2,819.4 mm)

1973 Oldsmobile Omega Brougham coupe

Omega była jednym z trzech klonów X-body Chevroleta Nova. Wraz z Buickiem Apollo została wprowadzona w 1973 roku; Pontiac Ventura pojawił się w 1971 roku. Miała oczywiście wspólne nadwozie z modelem Nova i wiele elementów mechanicznych, ale miała swój własny, niepowtarzalny nos i ogon, a ponieważ była modelem Oldsmobile, miała nieco bardziej wyszukane elementy wyposażenia niż Nova. Pożyczył nawet deskę rozdzielczą modelu Nova, ale Olds dodał do niej drewnopodobne wykończenia, aby nadać jej bardziej ekskluzywny wygląd.

Przednia kratka była charakterystyczną dla Oldsmobile’a podzieloną kratką z „wodospadem”, okrągłe reflektory umieszczone w kwadratowych wnękach i światła postojowe umieszczone bezpośrednio pod zderzakiem. Style nadwozia odzwierciedlały ten z Nova, w tym 2-drzwiowe coupe, 3-drzwiowy hatchback, lub 4-drzwiowy sedan.

Wybory silnika były standardowe Chevy-built 4,1 litra (250 cid) I6 z 3-biegową manualną skrzynią biegów standard, z 4-biegową manualną lub 2- lub 3-biegową automatyczną opcjonalnie. Jedynym V8 był Oldsmobile’s 5,7 L (350 cid) „Rocket” V8, który miał 4-biegową manualną skrzynię biegów w standardzie z 3-biegową automatyczną opcjonalnie. Modele V8 z piątą cyfrą VIN będącą literą „K” otrzymywały 4-baryłkowy gaźnik Rochester. Wszystkie pozostałe silniki V8 otrzymały standardową wersję dwubębnową. W 1973 roku powstały również 53 egzemplarze „Doctor Oldsmobile Omega”. Wszystkie silniki V8 zostały zbudowane w Van Nuys w Kalifornii i były sprzedawane w Century Oldsmobile w Van Nuys w Kalifornii. Ta opcja naklejki została anulowana w 1974 roku.

W 1974 roku zaszło niewiele zmian. Był model bazowy i górny poziom Brougham i opcja S została dodana. Światła postojowe zostały przeniesione na deskę rozdzielczą poniżej kraty wlotu powietrza zamiast reflektorów i był nowy projekt tylnego zderzaka, który spełniał nowe normy rządu federalnego dotyczące uderzenia z prędkością 5 mil na godzinę. Zrezygnowano z 2-biegowej przekładni Powerglide.

.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.