Herbata jest częścią kultury arabskiej od wieków i występuje we wszystkich formach, od ciemnych naparów egipskich po orzeźwiające odmiany marokańskie. Oto poręczny przewodnik po różnych herbatach, które można znaleźć podczas wizyty na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej.
Typy herbat arabskich
Herbata szałwiowa (Maramia)
Ta ziemista ulubienica Bliskiego Wschodu pomaga w problemach trawiennych, redukuje stres i jest silnym przeciwutleniaczem.
Herbata z rumianku (Babooneh)
Często podawana wieczorem przed snem, herbata ta zapewnia doskonałe odprężenie bez bodźca w postaci kofeiny.
Herbata anyżowa (Yansoon)
Fani czarnej lukrecji pokochają tę naturalnie słodką herbatę. Jest idealnym deserem i wspomaga trawienie.
Tradycyjna herbata arabska zawiera takie zioła, jak: rumianek, anyż, szałwia i cynamon.
Herbata z kardamonem (Hal)
Ten regionalny faworyt jest zwykle podawany przed obiadem. Może okazać się nieco droższa niż inne, ale zioła są często zbierane ręcznie, co przekłada się na wyższą cenę. Smak jest wart tych dodatkowych groszy.
Marokańska herbata miętowa (Atay)
Ta „tradycyjna” herbata z Afryki Północnej została wprowadzona do regionu przez brytyjskich kupców. Znana jest również jako „herbata miętowa Maghrebi” i jest charakterystyczną herbatą tego kraju.
Żaden marokański posiłek nie jest kompletny bez szklanki orzeźwiającej herbaty miętowej.
Herbata cynamonowa
Znana również jako „herbata kuwejcka”, ta odmiana jest wytwarzana z gotowanych lasek cynamonu i jest zazwyczaj bardzo mocną mieszanką.
Herbata z suszonej limonki (Loomi)
Jak można się domyślić, herbata ta jest wytwarzana z suszonych owoców cytrusowych. Można ją znaleźć w Iraku, Kuwejcie, Omanie i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
Herbata egipska
Egipt jest domem dla dwóch popularnych odmian: Koshary i Saiidi. Obie są odmianami zwykłej czarnej herbaty, ale sposób ich przyrządzania robi różnicę. Koshary, popularna na północy kraju, aromatyzowana jest odrobiną cukru trzcinowego i liśćmi mięty. Jest to niewątpliwie lżejsza wersja. Z drugiej strony, Saiidi – popularna na południu – wymaga znacznie większej dawki cukru, aby zrównoważyć naturalny gorzki smak.
.