De bloedigste vier jaar in de Amerikaanse geschiedenis beginnen als Geconfedereerde kustbatterijen onder Generaal P.G.T. Beauregard het vuur openen op Fort Sumter dat in handen is van de Unie in South Carolina’s Charleston Bay. Gedurende de volgende 34 uur losten 50 geconfedereerde kanonnen en mortieren meer dan 4.000 kogels op het slecht bevoorrade fort. Op 13 april gaf de Amerikaanse majoor Robert Anderson het fort over. Twee dagen later vaardigde de Amerikaanse president Abraham Lincoln een proclamatie uit waarin 75.000 vrijwillige soldaten werden opgeroepen om de zuidelijke “opstand” te onderdrukken.
Al in 1858 had het voortdurende conflict tussen Noord en Zuid over de slavernijkwestie de leiders van het Zuiden ertoe gebracht om een verenigde afscheiding van de Verenigde Staten te bespreken. Tegen 1860 dreigde de meerderheid van de slavenstaten openlijk met afscheiding als de Republikeinen, de anti-slavernij partij, het presidentschap zouden winnen. Na de overwinning van de Republikein Abraham Lincoln op de verdeelde Democratische Partij in november 1860, startte South Carolina onmiddellijk een afscheidingsprocedure. Op 20 december nam de wetgevende macht van Zuid-Carolina de “Ordinance of Secession” aan, waarin werd verklaard dat “de Unie die thans bestaat tussen Zuid-Carolina en andere staten, onder de naam van de Verenigde Staten van Amerika, hierbij wordt ontbonden”. Na de verklaring begon Zuid-Carolina met het in beslag nemen van forten, arsenalen en andere strategische locaties in de staat. Binnen zes weken volgden vijf andere zuidelijke staten – Mississippi, Florida, Alabama, Georgia en Louisiana – het voorbeeld van Zuid-Carolina.
In februari 1861 kwamen afgevaardigden van die staten bijeen om een eenheidsregering te vormen. Jefferson Davis uit Mississippi werd vervolgens gekozen tot de eerste president van de Geconfedereerde Staten van Amerika. Toen Abraham Lincoln op 4 maart 1861 werd ingehuldigd, hadden in totaal zeven staten (Texas had zich daarbij gevoegd) zich afgescheiden van de Unie en hielden de federale troepen alleen Fort Sumter in Zuid-Carolina, Fort Pickens voor de kust van Florida en een handvol kleinere buitenposten in het zuiden in handen. Vier jaar na de aanval van de Geconfedereerden op Fort Sumter werd de Confederatie verslagen met in totaal 620.000 doden onder de soldaten van de Unie en de Geconfedereerden.
LEES MEER: Amerikaanse Burgeroorlog: Oorzaken en data