Od 2003 roku DRJTBC pracuje nad planami wymiany mostu, poprawy bezpieczeństwa i płynności ruchu na dwóch bezpośrednio sąsiadujących ze sobą węzłach (Taylorsville Road w Pensylwanii i Route 29 w New Jersey), oraz poszerzenia podejścia Pensylwanii do mostu (z czterech pasów do sześciu). Projekt został uznany za konieczny, ponieważ pierwotna konfiguracja mostu, węzłów i jezdni wykazywała liczne niedoskonałości. Obecne standardy projektowe wymagają co najmniej dodania wewnętrznego pobocza o szerokości 3 stóp (0,91 m) (dodając 6 stóp (1,8 m) do obecnej szerokości) oraz zewnętrznego pobocza o szerokości 12 stóp (3,7 m) (dodając 24 stopy (7,3 m) do obecnej szerokości). Blisko rozmieszczone węzły na obu końcach mostu wymagają dodania pasów przyspieszenia i zwalniania (Komisja odnosi się do nich jako do „pasów pomocniczych”), których obecnie nie ma.
Według Studium Korytarza Południowego Skrzyżowania DRJTBC z 2002 r., most Scudder Falls przewozi około 55 000 pojazdów dziennie (od tego czasu liczba pojazdów wzrosła), znacznie przekraczając obciążenie projektowe wynoszące 40 000 pojazdów dziennie. Oczekuje się, że do roku 2030 natężenie ruchu wzrośnie o 35%, co odpowiada 19 000 dodatkowych pojazdów. Takie natężenie ruchu wymagałoby dwóch do czterech dodatkowych pasów ruchu (24 do 48 dodatkowych stóp szerokości jezdni). Zgodnie z Oceną Środowiskową projektu, nowy most będzie miał dwa dodatkowe pasy ruchu, co w sumie da sześć pasów ruchu (po trzy w każdym kierunku).
W badaniu z 2002 r. wspomniano również, że most Scudder Falls otrzymał ocenę poziomu obsługi (LOS) równą „F” w godzinach szczytu i po południu. Stopień ten oznacza najgorsze warunki obsługi i najwyższy wskaźnik zatłoczenia. W godzinach innych niż krótkie opóźnienia w godzinach szczytu, ruch na moście jest stosunkowo niewielki. Stan mostu w ostatnich latach również budzi coraz większe obawy. Mimo że rutynowe kontrole w ostatnich latach nie wykazały żadnych poważnych problemów konstrukcyjnych, most ma ponad 50 lat i prawdopodobnie jego stan szybko się pogarsza. Most jest również podobny w konstrukcji do mostu na rzece Mianus w Greenwich, Connecticut, który uległ śmiertelnemu zawaleniu w 1983 roku.
Most zastępczy będzie składał się z sześciu pasów ruchu i trzech pasów pomocniczych (dwóch w kierunku New Jersey i jednego w kierunku Pensylwanii) do obsługi ruchu przyspieszającego na moście lub zwalniającego z mostu na dwóch blisko rozmieszczonych sąsiednich węzłach. Jezdnia będzie również wyposażona w pobocza do obsługi awarii pojazdów i sytuacji awaryjnych, przy czym dwa wewnętrzne pobocza będą wystarczająco szerokie, aby obsłużyć proponowane regionalne usługi szybkiego tranzytu autobusowego. Po stronie w górę rzeki nowego mostu zostanie dodane ułatwienie dla rowerzystów i pieszych. W dniu 10 lipca 2019 r. górne przęsło nowego mostu zostało otwarte dla ruchu w kierunku Pensylwanii. Ruch w stanie New Jersey pozostał na oryginalnym przęśle do 24 lipca, po czym rozpocznie się rozbiórka oryginalnego przęsła i budowa nowego przęsła w dolnym biegu rzeki.
Aby pomóc w finansowaniu tego wieloaspektowego projektu poprawy, DRJTBC przegłosowała pod koniec grudnia 2009 r. ustanowienie opłat za przejazd na skrzyżowaniu. Opłaty zostały wdrożone 14 lipca 2019 r., cztery dni po tym, jak nowe przęsło mostu zostało otwarte dla ruchu. Opłaty są pobierane od ruchu przekraczającego granicę Pensylwanii za pomocą całkowicie elektronicznej bramownicy do poboru opłat, składającej się z czytników transponderów E-ZPass i kamer o wysokiej rozdzielczości (bez kasowych punktów poboru opłat) zbudowanych na moście. DRJTBC oświadczyła, że wprowadzenie bezgotówkowego poboru opłat na moście jest konieczne, aby pomóc w finansowaniu jej programu kapitałowego, z których wieloaspektowy projekt wymiany mostu Scudder Falls byłby jej największą pojedynczą inicjatywą budowlaną w jej 75-letniej historii. Komisja jest finansowana wyłącznie z opłat pobieranych na ośmiu obecnie płatnych mostach; nie otrzymuje ona żadnych wpływów z podatku od benzyny ani wsparcia stanowego czy federalnego. Kierownictwo Komisji stwierdziło, że byłoby niesprawiedliwe, gdyby projekt był finansowany wyłącznie przez kierowców korzystających z innych płatnych mostów, którzy już od ponad dwóch dekad dotują obiekt Scudder Falls.
.