Twarze renesansu Harlemu
A’Lelia Walker
1885-1931 / Dziedziczka, gospodyni, mecenas
Historia A’Lelii Walker zaczyna się od jej matki, Madam Walker. Osierocone dziecko wyzwolonych niewolników, Madam Walker zamieniła inwestycję w wysokości 1,50 dolara w międzynarodowe imperium biznesowe i kamienicę w Harlemie, a także rezydencję w Westchester County, zwaną Villa Lewaro. Jej produkty do pielęgnacji włosów, w tym „Madame Walker’s Wonderful Hair Grower”, przyniosły jej w końcu ponad 2 miliony dolarów ze sprzedaży. (W przeciwieństwie do powszechnego założenia, Madam Walker nie wynalazła techniki prostowania włosów, ale raczej ogólny system higieny, który leczył choroby skóry głowy i promował wzrost włosów.)
Gdy Madam Walker zmarła w 1919 roku, jej jedyne dziecko, A’Lelia Walker, odziedziczyła jej fortunę. Dziedziczka wniosła wkład do wielu edukacyjnych i politycznych organizacji i instytucji, które wspierała jej matka. Stała się jednak bardziej znana z organizowania wystawnych przyjęć, które karmiły jej fascynację życiem towarzyskim i kulturalnym Harlemu.
Walker nazwała swoją odziedziczoną rezydencję w Harlemie, „The Dark Tower” po kolumnie poety Countee Cullena o tej samej nazwie w magazynie Opportunity. The Dark Tower stała się kulturalnym epicentrum Harlemu, przyciągając uczonych, cyganerię i muzyków każdej rasy na całonocne maratony tańca, picia i rozmów. James Weldon Johnson i Zora Neale Hurston, między innymi, byli stałymi bywalcami.
Walker zabawiała bardziej wyrafinowany tłum w Villa Lewaro. Tutaj przyjmowała takie filary czarnej inteligencji jak W. E. B. Du Bois, traktując je na ekstrawaganckie weekendy, podczas których ubrani na biało Afroamerykanie serwowali koktajle i kanapki gościom wylegującym się na drogich meblach.
Sztuczna rola Walker zapewniła jej literacką nieśmiertelność: A’Lelia Walker pojawiła się jako cienko ucharakteryzowana postać w dziełach czołowych postaci renesansu Harlemu, zwłaszcza Zory Neale Hurston i Carla Van Vechtena.