Polistyrylometylotrójkarbinylowy adypinian (1f) otrzymano z usieciowanych polistyrenów zawierających 10% diwinylobenzenu (DVB) i 25% chlorometylostyrenu (VBC), 10% DVB i 10% VBC oraz 6% DVB i 10% VBC. W wyniku traktowania mieszanych diestrów polimerowych t-butlenkiem potasu w dimetyloformamidzie (DMF) i trietylokarbinolanem potasu w DMF otrzymano z cyklizacji Dieckmanna 2-cyklopentanonekarboksylan trietylu (7f) z wydajnością ok. 75%. Analogiczny adypinian benzylu trietylokarbinylu (1e) cyklizował z dobrą wydajnością w różnych warunkach rozpuszczalnikowo-zasadowych. Poddanie 1f działaniu bis(trimetylosililo)amidu litu w tetrahydrofuranie dało 81% 2-cyklopentanonekarboksylanu benzylu (6f) i 6% 7f, co wskazuje na kontrolę produktu podczas nieodwracalnego tworzenia się mniej przeszkadzającego enolanu litu. Spośród wielu udanych kombinacji rozpuszczalnik-zasada do cyklizacji rozpuszczalnego diestru 1e, tylko alkoksyd potasu był zadowalający do cyklizacji polimerycznego diestru 1f. Traktowanie heksadekanodionianu dietylu t-butlenkiem potasu we wrzącym ksylenie, a następnie hydroliza i dekarboksylacja dały 39% cyklopentadekanonu, ale próby cyklizacji Dieckmanna estrów dimetylowych, benzylowych trietylokarbinylowych i polistyrylowych trietylokarbinylowych kwasu heksadekanodionowego dały głównie produkty transestryfikacji.
.