17β-Hydroxysteroid dehydrogenase (17β-HSD) controls the last step in the formation of all androgens and all estrogens. Ta kluczowa rola 17β-HSD jest realizowana przez co najmniej pięć izoenzymów 17β-HSD o indywidualnej, specyficznej dla komórek ekspresji, specyficzności substratowej, mechanizmach regulacji oraz aktywności katalitycznej redukcyjnej lub oksydacyjnej. Zarówno estrogenną, jak i androgenną aktywność 17β-HSD stwierdzono we wszystkich 25 badanych tkankach śródmiąższowych małp rezusów i 15 tkankach obwodowych człowieka. 17β-HSD typu 1 jest białkiem o długości 327 aminokwasów, katalizującym powstawanie 17β-estradiolu z estronu. Jego struktura rentgenowska była pierwszą, jaką udało się ustalić wśród enzymów steroidogennych ssaków. Początkowo krystalizowana z NAD, struktura krystaliczna typu 1 17β-HSD została właśnie określona jako kompleks z 17β-estradiolem, ilustrując w ten sposób konformację miejsca wiążącego substrat. Typ 2 17β-HSD degraduje 17β-estradiol do estronu i testosteron do androstenedionu, a typ 4 17β-HSD głównie degraduje 17β-estradiol do estronu i androst-5-en-3β, 17β-diol do dehydroepiandrosteronu. Z kolei typy 3 i 5 17β-HSD katalizują powstawanie testosteronu z androstenedionu odpowiednio w jądrze i tkankach obwodowych. Różne typy ludzkiej 17β-HSD, ze względu na ich tkankowo-specyficzną ekspresję i specyficzność substratową, dostarczają każdej komórce obwodowej niezbędnych mechanizmów do kontroli poziomu wewnątrzkomórkowych androgenów i/lub estrogenów, co stanowi nowy obszar kontroli hormonalnej, który nazywamy intrakrynologią.
.