Religijne aspekty aborcji
Islam, chrześcijaństwo i judaizm postrzegają prokreację jako integralną część małżeństwa. W Księdze Rodzaju Bóg powiedział do Adama i Ewy: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, napełniajcie ziemię i czyńcie ją sobie poddaną. „27
W islamie prokreacja jest nie tylko integralną częścią małżeństwa, ale jest aktem kultu. Nawet akt seksualny z żoną jest uważany za akt miłosierdzia, jak ogłosił Prorok Mohammed (PbuH).28 Święty Koran głosi: „O ludzkości, bądźcie świadomi waszego Podtrzymującego, który stworzył was z jednej żywej istoty i z niej stworzył jej współtowarzysza, a z tych dwojga rozprzestrzenił za granicą mnóstwo mężczyzn i kobiet. „29
„I Bóg dał wam współtowarzyszy waszego rodzaju, i dał przez waszych współtowarzyszy dzieci i wnuki. „30 Prorok Mahomet powiedział do wszystkich muzułmanów: „Żeńcie się, płodźcie i rozmnażajcie, bo będę z was dumny wśród narodów. „26 Powiedział także: „Żeńcie się z miłymi i płodnymi, bo będę dumny z waszych liczb wśród innych narodów. „32
Chociaż nauki islamskie zachęcają do prokreacji w ramach małżeństwa, to nie zabraniają całkowicie tymczasowych środków antykoncepcyjnych. Sam Prorok (PbuH) pozwolił swoim towarzyszom praktykować „aazel”, tj. coitus interruptus (Onanizm).33-35
Jego nauki stoją w jaskrawym kontraście do tego, co można znaleźć w Starym Testamencie, w Księdze Rodzaju. Onan, syn Judy i wnuk Jakuba, wylał swoje nasienie na ziemię, aby uniknąć spłodzenia potomstwa dla swojego zmarłego brata, kiedy poślubił wdowę po swoim bracie, Tamar. (Żydowska nauka przyznawała potomstwo zmarłemu mężowi, jeśli ten nie pozostawił potomstwa, a nie faktycznemu ojcu). Bóg był wściekły i spowodował śmierć Onana.36
Kościół katolicki zajmuje najbardziej konserwatywne i rygorystyczne stanowisko przeciwko wszelkim środkom antykoncepcyjnym z wyjątkiem abstynencji podczas i przed owulacją, tj. stosowaniu okresu bezpiecznego. Podobnie, ma najbardziej konserwatywny punkt widzenia przeciwko aborcji na każdym etapie ciąży, ponieważ postrzega życie ludzkie jako rozpoczynające się w momencie zapłodnienia. Zapłodniona komórka jajowa otrzymuje status istoty ludzkiej, a zatem zabicie go w jakikolwiek sposób jest równoznaczne z przestępstwem manslaughter.
W islamie, tymczasowe środki antykoncepcyjne są dozwolone, pod warunkiem, że nie powodują szkody, i są wykonane za obopólną zgodą partnerów.37 Sterylizacja nie jest dozwolone, z wyjątkiem jasnych wskazań medycznych, gdzie ciąża poważnie zagraża zdrowiu lub życiu matki oczekującej.37
Podobnie, aborcja jest dozwolona tylko wtedy, gdy kontynuacja ciąży zagraża życiu lub zdrowiu matki oczekującej; lub jeśli istnieje udowodnione poważne wady wrodzone w zarodku lub płodu. Wykonanie aborcji powinno nastąpić przed upływem 120 dni od początku poczęcia, który jest uważany za czas zniewolenia zgodnie z Hadith (powiedzenia) Proroka. Jednakże, jeśli zarówno życie i zdrowie przyszłej matki są zagrożone, aborcja lub przedwczesny poród może być per-formed w dowolnym momencie ciąży. Decyzja z jasnych wskazań medycznych do aborcji powinny być uzgodnione przez trzech lekarzy spe-cialist.38-40
To było Fatwa (decyzja) z Islamskiej Rady Jurystów Makkah Al-Mukaramah (Islamska Liga Światowa) odbyła się w Makkah od 10 do 17 lutego 1990 roku. Decyzja została przyjęta większością głosów, ale wstrzymał się od głosu zmarłego prezydenta Shaikh Abdulaziz Bin Baz, i Shaikh Bakr Abu Zaid.40
Wielu islamskich jurystów są bardziej rygorystyczne i pozwalają na aborcję tylko w pierwszych 40 dniach poczęcia (liczone od zapłodnienia, a nie LMP). W rzeczywistości, to było oficjalne Fatwa w Arabii Saudyjskiej, aż Fatwa Rady Jurystów Islamskich z Makkah w 1990 roku rozszerzył go do 120 dni od początku conception.
Bardziej konserwatywne jurystów jak Maliki School i Imam Al Gazali (z Shafii School of Jurisprudence) nie pozwalają na aborcję w dowolnym momencie ciąży, z wyjątkiem ratowania życia przyszłej matki.41,42
Niemniej jednak, istnieją pewne jurystów, którzy pozwalają na aborcję z powodów społecznych, np. gwałtu, lub gdy kontynuacja ciąży wpłynie na dziecko karmiące, lub gdy mokre pielęgniarka nie była dostępna lub ojciec był zbyt biedny, aby pozwolić sobie na mokre pielęgniarki.25,41 Wśród tych, którzy zezwalają na aborcję, wyróżnia się Szkoła Zaidi, która zezwala na aborcję z przyczyn społecznych i medycznych w ciągu pierwszych 120 dni od poczęcia.25 Niektórzy prawnicy ze szkół Hanafi, Hanbali i Shafii również zezwalają na aborcję z niewielkimi ograniczeniami.25 Jednak większość islamskich prawników w całej historii, z powodu szacunku islamu dla życia, nie zezwalają na aborcję, z wyjątkiem silnych powodów medycznych. Istnieje wiele ajentów i haditów z Quaranu dotyczących świętości życia. „Zadekretowaliśmy na dzieci Izraela, że kto zabija duszę za inne niż nieumyślne spowodowanie śmierci lub korupcji w ziemi, to będzie tak, jakby zabił całą ludzkość, a kto ratuje życie jednego, to będzie tak, jakby uratował życie ludzkości.43
Koran potępia zabijanie dzieci z powodu braku lub strachu przed brakiem, „Nie zabijajcie swoich dzieci na zarzut braku. Zapewniamy utrzymanie dla Ciebie i dla nich. Nie zbliżajcie się do czynów haniebnych, jawnych lub skrytych. Nie odbierajcie życia, które Bóg uczynił świętym, chyba że na drodze sprawiedliwości i prawa. Tak On nakazuje, abyście się nauczyli mądrości. „44
„Nie zabijajcie swoich dzieci z obawy przed niedostatkiem. My zaopatrzymy je w żywność tak samo jak was. Zaprawdę, zabijanie ich jest wielkim grzechem. „45
Ibn Massoud (towarzysz Proroka) zapytał Proroka: Jaki jest najcięższy grzech? Prorok (PBUH) odpowiedział: „To, że kojarzycie partnerów z Bogiem, który was stworzył”. Ibn Massoud zapytał: Co jest następne po tym? A Prorok odpowiedział: „To, że zabijasz swoje potomstwo z obawy przed tym, że będzie ono dzielić z tobą twoje jedzenie” (Bukhari i Muslim).46,47
Chociaż muzułmanie generalnie uważają embrion od jego najwcześniejszych stadiów za „żywy”, nie nadają mu statusu pełnego życia ludzkiego, chyba że po zniewoleniu. Ibn Al Qaiyim, w swojej książce Attibian Fi Aksam Al Quran, podnosi tę kwestię pytając: „Czy embrion przed zniewoleniem (tchnięciem w niego ducha) posiada życie?”. Odpowiada, że embrion ma życie wzrostu i odżywiania jak rosnąca roślina, ale po tchnięciu ducha nabywa percepcji i woli. „48
Podobnie Ibn Hajar Al Asqalani, w swoim obszernym Fateh ul Bari, na temat pierwszego organu, który ma być utworzony w embrionie mówi: „Wątroba jest pierwszym organem utworzonym, ponieważ jest miejscem odżywiania i wzrostu. Dobrowolny ruch i percepcja są nabyte tylko po ensoulment. „49
Ensoulment występuje tylko po wielu etapach, przez które przechodzi embrion. Święty Koran mówi: „Stworzyliśmy człowieka z kwintesencji błota. Następnie powodujemy, że pozostaje on jako kropla płynu (Nutfa) w twardym miejscu (łono). Następnie modyfikujemy Nutfa w coś, co się trzyma (Alakah), co modyfikujemy w przeżutą bryłę (Modgha). Z przeżutej bryły powstają kości, które następnie pokrywane są ciałem. Następnie pielęgnujemy go w kolejnym akcie stworzenia. Błogosławiony Bóg, najlepszy z rzemieślników. „50
Wszyscy ulema i komentatorzy Świętego Koranu zgadzają się, że inny akt stworzenia wspomniany powyżej to czas ensoul-ment, w którym duch zostaje natchniony w ciało płodu.
Hadith (powiedzenia) Proroka narrowane przez Ibn Massoud stwierdzają: „Stworzenie każdego z was jest zbierane w łonie jego matki w ciągu czterdziestu dni. I coś, co przylega (Alakah) staje się przez czterdzieści dni, a potem staje się Modgha (przeżuta bryła) przez czterdzieści dni. Anioł jest wysyłany do niego i anioł pisze cztery rzeczy: jego zaopatrzenie (utrzymanie), jego długość życia, jego uczynki i czy będzie nędzny czy błogosławiony. Następnie duch jest tchnięty w niego” (AlBukhari, Muslim, inni).51,52
To po prostu oznacza, że ensoulment występuje na 120 dni liczone od początku poczęcia. Jednak istnieje inny Hadith opowiedziany przez Huzaifa Ibn Aseed, który sprawił, że niektórzy ulema (prawnicy narodu islamskiego) zdecydować, że czterdzieści dni liczone od początku poczęcia jest linia demarkacyjna i początek życia ludzkiego.
„Kiedy Nutfa wchodzi do łona i pozostaje tam przez 42 noce, Bóg wysyła anioła, aby dać mu formę i stworzyć jego słuch, wzrok, skórę, kości i ciało. Wtedy anioł pyta: „O Boże, czy to chłopiec czy dziewczynka?” i Bóg decyduje o tym, o czym decyduje. Następnie pyta, co jest jego utrzymanie i Bóg określa (Muslim).52
Ciekawe jest, aby zauważyć, że organogeneza (tworzenie narządów w zarodku) odbywa się między czwartym a ósmym tygodniem poczęcia (liczone od zapłodnienia) i osiąga swój zenit w 42 dni. Do tego okresu embrion posiada niezidentyfikowaną gonadę, która następnie różnicuje się w jądra lub jajniki. Podobnie, pień mózgu tworzy się i zaczyna funkcjonować w zarodku 42-dniowym. Jednak wyższe funkcje mózgu dopiero się kształtują, a kora mózgowa nie ma synaps z niższymi ośrodkami przed początkiem 20 tygodnia liczonego od ostatniej miesiączki, co odpowiada 120 dniom liczonym od zapłodnienia (czyli początku poczęcia). Dr Koren J. przedstawił referat na Conference on Ethics of Organ Transplantation w Ottawie, Kanada 20-24 sierpnia 1989, w którym udowodnił na podstawie sekcji wielu poronionych płodów, że synapsy między wyższymi ośrodkami móżdżku a niższymi ośrodkami nie zaczynają działać przed początkiem 20 tygodnia ciąży, liczonego od LMP; co odpowiada 120 dniom, liczonym od momentu poczęcia (zapłodnienia).53
Jest oczywiste, że oba powiedzenia Proroka Mohammada (PbuH) mówią o różnych czasach rozwoju OUN płodu; Hadith z 42 dni odnosi się do rozwoju i funkcjonowania pnia mózgu, podczas gdy Hadith z 120 dni mówi o wyższych ośrodkach i ich kontroli nad niższymi w OUN.
Istnieje wiele Hadith, które przypisują conceptus ważny status, który stopniowo wzrasta wraz z czasem ciąży. Jeśli kobieta popełni przestępstwo zagrożone karą śmierci, wykonanie kary jest odkładane do czasu po porodzie i do czasu, gdy dziecko będzie karmione przez dwa lata. Jeśli jednak matka ma do dyspozycji mokrą pielęgniarkę, okres ten jest znacznie krótszy. Dotyczy to nawet sytuacji, gdy ciąża jest nieślubna.21,25,41,54
Płód ma prawo do linii swojego ojca, a jeśli jego ojciec umrze, gdy jest on in utero, jego część spadku zostanie zachowana dla niego/niej aż do porodu.
Zabicie płodu, umyślne lub nieumyślne, karane jest zapłaceniem 1/20 diyha (grzywny krwi), co stanowi równowartość 500 złotych dinarów. Inna kara jest określona przez sędziego za inten-tionally induced abortion.25,41,54
Sheikh Mohmoud Shaltout (Wielki Imam Al Azhar w 1940s i początku 1950s) napisał: „Starzy uczeni są zgodni, że po quickening ma miejsce (120 dni od poczęcia), aborcja jest zabronione dla wszystkich muzułmanów, bo jest to przestępstwo popełnione przeciwko żywej istoty. Dlatego należy się okup w postaci krwi, jeśli płód zostanie dostarczony żywy, a następnie umrze zaraz po porodzie, oraz ghorra (1/20 diyah), jeśli zostanie dostarczony martwy.” (Shaltout Islam: Credo i Prawo).55
Imam Ghazali (zm. 505 H = 1122 AD), w swojej znanej książce Ihyia Oloom addin, uznał aborcję na wszystkich etapach poczęcia za „Haram”, z gradacją grzechu w zależności od długości ciąży. Jest to równoznaczne z nieumyślnym spowodowaniem śmierci, jeśli dziecko jest dostarczane żywe, a następnie umiera z powodu aborcyjnego aktu lub leku. Jednak Imam uznał, że waga przestępstwa jest mniejsza, jeśli aborcja jest z Nutfa (na 40 dni) niż aborcji Alakah (40 do 80 dni), który jest mniej niż aborcji Modgha (80 do 120 dni). Staje się ciężkim przestępstwem po ensoulment, tj. po 120 dniach. Jego zdaniem, aborcja powinna być unikana na wszystkich etapach ciąży, z wyjątkiem sytuacji, gdy życie matki jest zagrożone.25,41,54
Muzułmański lekarz Abubaker Al Rhazi (zmarł 313 H/925 AD) wymienione w jego książce Al Mansouri i w jego encyklo-pedic Al Hawi wiele leków aborcyjnych i metod, które mają być stosowane, jeśli kontynuacja preg-nancy zagraża zdrowiu lub życiu matki oczekującej. Podobnie, Ibn Sina (Avi-cinna) napisał w swoim znanym (Al Kanoon fi Tibb) rozdział o medycznych indi-ca-tions aborcji i jak je wykonać.25
Myślę, że ich uznanie potrzeby aborcji w niektórych przypadkach, gdy kontynuacja ciąży zagrażałaby zdrowiu lub życiu przyszłej matki jest bardziej realistyczne i humanitarne niż stanowisko kościoła w średniowiecznej Europie, a kościół katolicki w tej chwili.
Aborcja na żądanie, jak przeprowadzono w wielu krajach, z liberalnymi prawami aborcyjnymi, nigdy nie będzie akceptowane przez szariat (prawo islamskie). Niestety, Tunezja uchwaliła ustawę 65/24 z 1 lipca 1965 r., która zezwalała na aborcję z wątpliwych powodów. Sytuacja pogorszyła się, gdy weszła w życie ustawa nr 73-75 z 19 listopada 1973 roku. Pozwoliło to na aborcję na żądanie w pierwszym trymestrze ciąży, a na słabe powody w drugiej połowie ciąży.25
Tunezja jest jedynym krajem muzułmańskim z prawem, które sprzeciwia się wszystkim uznanym Fatwas od wszystkich islamskich jurystów i islamskich konferencji i spotkań jurystów. Turcja pozwala na aborcję z pewnymi ograniczeniami opartymi na niektórych medycznych lub społecznych powodów. Pozostałe kraje islamskie zezwalają na aborcję w celu zabezpieczenia przyszłej matki przed poważnymi problemami w ciąży, które mogą zagrozić jej zdrowiu lub życiu. Wiele z nich zezwala na aborcję, gdy istnieje poważnie zniekształcony embrion lub płód. Limit czasowy na przeprowadzenie takiej aborcji wynosi 120 dni liczonych od zapłodnienia, co odpowiada 134 dniom od LMP.25,41
.